Cell phone vs Quran
Ever wonder what would happen if we treated our Quran like we treat our cell phone?
เคยสงสัยไหมว่าอะไรจะเกิดขึ้นหากเราปฏิบัติต่ออัลกุรอ่านเหมือนเราปฏิบัติต่อโทรศัพท์มือถือWhat if we carried it around in our purses or pockets?
หากว่าเราพกอัลกุรอ่านไว้ในกระเป๋าถือด้วยทุกหนแห่งWhat if we flipped through it several time a day?
หากว่าเราหยิบมันขึ้นมาบ่อยครั้งในหนึ่งวันWhat if we turned back to go get it if we forgot it?
หากว่าเราลืมอัลกุรอ่านไว้ที่บ้านก็ย้อนกลับไปเอาWhat if we used it to receive messages from the text?
หากว่าเราใช้อัลกุรอ่านเพื่อรับ"ข้อความ" ดังเช่นจากโทรศัพท์What if we treated it like we couldn't live without it?
หากว่าเราปฏิบัติต่ออัลกุรอ่านราวกับว่าเราอยู่ไม่ได้ถ้าขาดมันWhat if we gave it to kids as gifts?
หากว่าเราให้ของขวัญกับเด็ก ๆ ด้วยกับอัลกุรอ่านWhat if we used it when we traveled?
หากว่าเราใช้อัลกุรอ่าน(เป็นทางนำ)เมื่อเราออกท่องเที่ยวWhat if we used it in case of emergency?
หากว่าเราใช้อัลกุรอ่านในยามเดือดร้อนฉุกเฉินThis is something to make you go....hmm...where is my Quran?
(แปลมะออก)Oh, and one more thing.
Unlike our cell phone, we don't have to worry about our Quran being disconnected
แต่สิ่งหนึ่งที่แตกต่างระหว่างโทรศัพท์มือถือกับอัลกุรอ่าน คือ มันไม่วันถูกตัดสาย!!Makes you stop and think 'where are my priorities? And no dropped calls!
จงหยุดและคิดเถอะ อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุด 
