สูเราะฮฺ อัลอัมบิยาอ์ อายะฮฺที่ 108 - 112 คำแปลR1.
108. Say (O Muhammad): "It is revealed to me that your Ilah (God) is only One Ilah (God - Allah). Will you then submit to his will (become Muslims and stop worshipping others besides Allah)?"
109. But if they (disbelievers, idolaters, Jews, Christians, polytheists, etc.) turn away (from Islamic Monotheism) say (to them O Muhammad): "I give you a notice (of war as) to be known to us all alike. And I know not whether that which you are promised (i.e. the torment or the Day of Resurrection) is near or far."
110. (Say O Muhammad) Verily, He (Allah) knows that which is spoken aloud (openly) and that which you conceal.
111. And I know not, perhaps it may be a trial for you, and an enjoyment for a while.
112. He (Muhammad) said:"My Lord! Judge you in truth! Our Lord is the Most Beneficent, whose help is to be sought against that which you attribute (unto Allah that He has offspring, and unto Muhammad that He is a sorcerer, and unto the Qur'an that it is poetry, etc.)!"คำแปล R2.108. จงประกาศเถิด “อันที่จริง ฉันได้รับโองการมาว่า พระเจ้าที่แท้จริงของพวกท่านั้น เป็นพระเจ้าองค์เดียวเท่านั้น แล้วพวกท่านจะยอมสวามิภักดิ์ไหม”
109.ต่อมา หากพวกเขาหันเห เจ้าก็จงประกาศต่อไปเถิดว่า “ฉันได้ประกาศให้พวกท่าน(ทราบในสิ่งที่ฉันได้รับโองการมา)โดยความเสมอภาค และฉันไม่รู้หรอกว่า สิ่งที่พวกท่านถูกสัญญาไว้นั้น จะอุบัติขึ้นในเวลาอันใกล้หรือยังอยู่อีกห่างไกล”
110. แท้จริงพระองค์ทรงรอบรู้ในถ้อยคำที่พวกท่านพูดโดยเปิดเผย และทรงรอบรู้ในสิ่งที่พวกท่านปิดเร้นไว้
111. “และฉันไม่รู้(อีกว่า)เพราะอะไรสัญญการลงโทษพวกท่านจึงล่าช้า)บางทีการประวิงสัญญานั้นเป็นเพียงการทดสอบแก่พวกท่านและเป็นความสุข(เพียงชั่วคราว)ตราบถึงระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น
112. (นบีมุฮำมัด)เขากล่าวว่า “โอ้องค์อภิบาล โปรดตัดสินโดยชอบธรรมเถิด และองค์อภิบาลของเราทรงเป็นผู้ยิ่งในความเมตตา ทรงถูกขอความช่วยเหลือบนกรณีที่พวกท่านทั้งหลายบรรยายลักษณะไว้คำแปล R3.108. จงบอกพวกเขาว่า “สิ่งที่ถูกวะฮีย์แก่ฉันก็คือ พระเจ้าของพวกท่านคือพระเจ้าองค์เดียว แล้วพวกท่านจะยอมจำนนต่อพระองค์ไหม ?”
109. หลังจากนั้นแล้ว ถ้าพวกเขาหันหลังให้ จงบอกพวกเขาว่า “ฉันได้เตือนพวกท่านให้รู้กันอย่างเปิดเผยแล้ว ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่พวกท่านได้ถูกสัญญาไว้นั้นอยู่ใกล้หรือไกล
110. (อย่างไรก็ตามจงรู้ไว้ว่า) พระองค์ทรงรอบรู้สิ่งที่พวกท่านพูดออกมาอย่างเปิดเผยและสิ่งที่พวกท่านปิดบังไว้
111. ฉันคิดว่า นี่(การล่าช้าออกไป) อาจจะเป็นการทดสอบพวกท่าน และเป็นการให้ท่านได้รื่นเริงเพื่อรอเวลาที่ถูกกำหนดไว้”
112. (ในที่สุดแล้ว) รอซูลก็ได้กล่าวว่า “ข้าแต่พระผู้อภิบาลของฉัน โปรดพิพากษาด้วยความจริง และเราไว้วางใจในพระผู้อภิบาลของเรา ผู้ทรงกรุณาปรานีที่จะช่วยเหลือเราในสิ่งที่พวกท่านกล่าวอ้าง”คำแปล R4.108. จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด แท้จริงฉันได้รับวะฮีมา ให้ประกาศว่า แท้จริงพระเจ้าของพวกท่านนั้นคือพระเจ้าองค์เดียว ดังนั้นพวกท่านยังมิยอมนอนน้อมอีกหรือ
109. หากพวกเขาผินหลังให้ ก็จงกล่าวเถิดมุฮัมมัดว่า ฉันได้ประกาศแจ้งให้พวกท่านทราบแล้วโดยถ้วนหน้า และฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่พวกท่านถูกสัญญาไว้นั้น จะอยู่ใกล้หรือไกล
110. แท้จริงพระองค์ทรงรอบรู้คำพูดที่เปิดเผยและทรงรอบรู้สิ่งที่พวกท่านปิดบังไว้
111. และฉันก็ไม่รู้ หวังว่าการประวิงเวลา อาจจะเป็นการทดสอบแก่พวกท่าน และอาจจะเป็นการร่าเริงชั่วขณะหนึ่ง
112. เขา (มุฮัมมัด) กล่าวว่า ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้าของข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงชี้ขาดตัดสินแก่เราด้วยความจริง และพระเจ้าของเรา คือ พระผู้ทรงกรุณา ปรานี ผู้ทรงถูกขอความช่วยเหลือต่อสิ่งที่พวกท่านกล่าวหาคำแปล R5.๑๐๘. โอ้มุฮำมัด เจ้าจงกล่าวเถิดว่า แท้จริงข้าได้รับการดลโองการจากพระผู้อภิบาลของข้าให้มาประกาศว่าพระผู้เป็นเจ้าที่แท้จริงของพวกเจ้านั้นเป็นพระเจ้าเพียงพระองค์เดียวเท่านั้น ไม่มีพระเจ้าอื่นจากพระองค์ แล้วพวกเจ้ายอมสยบต่อโองการดังกล่าวกระนั้นหรือ อันที่จริงพวกเจ้าจะต้องยอมรับในเอกภาพของพระองค์ เพื่อพวกเจ้าจะได้พบกับศาสนาอันบริสุทธิ์โดยแท้จริง
๑๐๙. ดังนั้น หากพวกเขาหันเหไม่ยอมรับในเอกภาพของพระองค์ เจ้า (มุฮำมัด) ก็จงกล่าวเถิดว่า ข้าขอประกาศต่อพวกเจ้าว่า พวกเจ้าจะต้องได้รับการลงโทษทรมานบนความเท่าเทียมกันระหว่างข้ากับเจ้าในความรู้ที่มีกับการลงโทษทรมานนั้น ใช่ว่าการลงโทษนั้นข้าจะรู้เพียงคนเดียว พวกเจ้าไม่รู้ก็หาไม่ และข้าไม่รู้หรอกว่า การลงโทษตามที่พวกเจ้าถูกสัญญาไว้นั้นจะเร็วหรือช้า ความจริงผู้รอบรู้ในกำหนดแห่งการลงโทษดังกล่าวมีเพียงพระองค์อัลเลาะห์เท่านั้น
๑๑๐. แท้จริงพระองค์ทรงรอบรู้ในสิ่งเปิดเผยจากคำพูดหรือการกระทำของพวกเจ้า หรือของผู้อื่นจากพวกเจ้า และพระองค์ทรงรอบรู้ความลับอันเป็นสิ่งที่พวกเจ้าหรือผู้อื่นจากพวกเจ้าปิดบังไว้
๑๑๑. และข้าไม่รู้หรอก บางทีการลงโทษที่ข้าได้ประกาศให้พวกเจ้าทราบแล้วนั้นอาจจะเป็นเพียงประหนึ่งการทดสอบแก่พวกเจ้า เพื่อพระองค์จะได้ทราบว่าเมื่อถึงวาระลงโทษนั้น พวกเจ้าจะทำอย่างไร และบางทีก็อาจจะเป็นความรื่นรมย์ของพวกเจ้าไปจนถึงสิ้นกาลอายุขัยของพวกเจ้า
๑๑๒. โอ้มุฮำมัด เจ้าจงกล่าวเถิดว่า โอ้องค์พระผู้อภิบาลของข้า ได้โปรดตัดสินด้วยความสัจจริงเถิด ในระหว่างตัวข้ากับบรรดาผู้ปฏิเสธทั้งหลาย โดยขอให้พวกเขาได้รับความพ่ายแพ้และพบกับการลงโทษ คำวิงวอนของท่านนบีมุฮำมัด (ซ.ล.) ได้รับการตอบสนองเป็นอันดีโดยพระองค์อัลเลาะห์บันดาลให้พวกนั้นประสบความพ่ายแพ้ในสงคราม และองค์อภิบาลของเราซึ่งทรงเป็นพระเจ้าผู้มีเมตตา ทรงเป็นผู้ถูกขอความช่วยเหลือ ย่อมทรงลักษณะคุณเหนือสิ่งที่พวกเจ้าได้กล่าวถึงลักษณะของพระองค์อันเป็นเท็จ ซึ่งลักษณะเหล่านั้นมิเป็นการบังควรแก่พระองค์เลย เช่นที่กล่าวว่าพระองค์มีบุตร กล่าวหาท่านศาสดาว่าเป็นผู้กล่าวเท็จ เป็นนักเล่นกล และกล่าวหากุรอานว่า เป็นกาพย์กลอนเป็นต้น ---------------------------------------------------------------------------
ดำรัสของอัลลอฮฺผู้ยิ่งใหญ่เป็นจริงเสมอ (صدق الله العظيم)
จบตอนที่ 21 สูเราะอฮฺ อัลอัมบิยาอ์
والسلام عليكم ورحمة الله وبركاته