بداية الهداية “ก้าวแรกแห่งทางนำ” ประพันธ์โดย อบู ฮามิด มูฮัมหมัด อัล-ฆ๊อซซาลียฺ

[นักเดินทาง]

Tweet

بسم الله الرحمن الرحيم
      الحمد لله والصلاة والسلام على من لا نبي بعده ، أما بعد

         หนังสือ  بداية الهداية  “ก้าวแรกแห่งทางนำ”  เป็นหนังสือที่ท่านอิหม่าม อัล-ฆ๊อซซาลียฺ (เราะฮิมะฮุลลอฮฺ) ได้ประพันธ์ขึ้น  ในหนังสือเล่มนี้ได้รวบรวมบรรดาเนื้อหาที่แฝงไปด้วยปรัชญาการดำรงชีวิตตามหลักการของอัลอิสลามอย่างแท้จริง  และอีกทั้งเป็นสิ่งที่ผู้ที่จะดำเนินสู่หนทางของอัลลอฮฺนั้น จะขาดเสียมิได้
        จึงหวังว่าการถ่ายทอดหนังสือเล่มนี้เป็นภาษาไทย จะยังประโยชน์แก่บรรดาผู้ใฝ่หาความรู้ได้ไม่มากก็น้อย

[นักเดินทาง]

بسم الله الرحمن الرحيم

         ท่านอีหม่าม อัล-อาเล็ม อัล-อัลลามะฮฺ ฮุจญตุ้ลอิสลาม อบู ฮามิด มูฮัมหมัด อัล-ฆ๊อซซาลียฺ กล่าวว่า.......

         ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ ผู้ทรงกรุณา ผู้ทรงเมตตาปราณี  มวลการสรรเสริญเป็นสิทธิอันคู่ควรแด่พระองค์แต่เพียงผู้เดียว ของความสันติ พึงมีแด่มนุษย์ผู้ประเสริฐ ท่านศาสดามูฮัมหมัด (ศ็อลลัลลอฮุอาลัยฮิวะซัลลัม) ตลอดจนเครือญาติและมิตรสหายทั้งผองของท่านด้วยเทอญ

    คำตักเตือนแด่นักศึกษา

        โอ้บรรดาผู้มุ่งมั่นในวิชาความรู้ ผู้ซึ่งได้ทำให้ความปรารถนาและความกระหายต่อสิ่งนั้น ได้ปรากฏออกมาจากใจของเขา พึงทราบเถิดว่า หากท่าน  ตั้งใจที่จะศึกษาหาความรู้เพียงเพื่อชื่อเสียง เกียรติยศ เพื่อเอาชนะผู้อื่นหรือเพื่อให้ผู้คนสนใจในตัวท่าน  แน่แท้ท่านกำลังทำลายศาสนาและชีวิตของท่านเอง ท่านกำลังขายโลกหน้าด้วยโลกนี้  ฉะนั้นท่านก็จะได้รับแต่ความขาดทุน และการค้าขายของท่านก็มีแต่จะพบกับความเสียหาย  ส่วนอาจารย์ของท่านคือผู้ที่ช่วยเหลือท่านต่อการฝ่าฝืนนั้น และเขาก็มีหุ้นส่วนในความขาดทุนของท่าน  เขา..เปรียบเสมือนกับคนที่ขายดาบให้กับโจรปล้นสะดม  ท่านรอซูล (ศ็อลลัลลอฮุอาลัยฮิวะซัลลัม) กล่าวว่า “ ใครก็ตามที่ให้ความช่วยเหลือ ในเรื่องความชั่ว แม้เพียงเสี้ยวหนึ่งของคำพูด ก็เท่ากับเขาได้เป็นหุ้นส่วนกับสิ่งนั้นแล้ว ”    
        แต่สำหรับท่านที่มุ่งศึกษาหาความรู้ โดยหวังจะได้รับทางนำจากอัลลอฮฺ ก็จงรับฟังข่าวดีเถิด เนื่องจากมวลมะลาอีกะฮฺจะสยายปีกโอบอุ้มท่าน และบรรดาปลาใหญ่น้อยในท้องทะเลจะขออภัยโทษแก่ท่าน ตราบที่ท่านได้ท่องไปในหนทางนั้น.

[Muftee]

ญะซากัลลอฮฺ ค็อยรอนครับ ไว้จะรอติดตามต่อเรื่อยๆ ครับ 

[ผ้าขาวม้า ลายสก๊อต]

ขออัลลอฮตอบแทนครับ เป็นหนังสือมรดกของอิสลามที่น่าสนใจมากๆครับผม

[nada-yoru]

ญะซากัลลอฮุคอยรอนค่ะ

เป็นคนนึงที่รักในการแสวงหาความรู้มาตั้งแต่เด็ก
จนบัดนี้...ความรักในสิ่งนี้ยังไม่มีเสื่อมคลาย...

แม้จะจบแล้้วออกมาจากสถาบันการศึกษาแล้วก็ตาม
แต่ความรู้ก็ยังไม่หมด มันยังมีอีกมากมายให้ต้องแสวงหากันต่อไป...

โลกนี้คือโลกที่กว้างใหญ่เกินกว่าสติปัญญาของเราจะหยั่งได้หมด
การศึกษาโลกนี้เพื่อต้องการจะประสบความสำเร็จในโลกหน้า
จึงกลายเป็นเป้าหมายสำคัญในปัจจุบัน

ซึ่งต่างจากเมื่อก่อนที่พร่ำเรียนพร่ำอ่านตำรับตำรา
เพียงหวังให้ได้มาซึ่งผลการเรียนที่ดี เพื่อทำข้อสอบให้ได้คะแนนเยอะๆ

ซึ่งเป้าหมายตรงนั้นมันได้หมดไปตั้งแต่ได้ย่างขาออกจากสถาบัน

เนื่องจากสิ่งที่รู้มาหรือที่เรียนมานั้นมันไม่สามารถทำให้เรานั้น
พบเจอกับแก่นแท้ของการมีชีวิตเลย มันมีแต่ทำให้เรากระหายอยาก
ในลาภ ยศ สรรเสริญ ความอยากได้ใคร่ดีอย่างหาที่สุดไม่ได้...

จนบัดนี้...ได้เข้าใจแล้วว่า ความรู้ที่ยังประโยชน์โดยแท้จริงนั้น
คือความรู้ที่ทำให้เราได้ใกล้ชิดกับพระผู้ทรงอภิบาล
ผู้ซึ่งเป็นเจ้าของทุกสรรพสิ่ง รวมทั้งเป็นเจ้าของของความรู้ทั้งมวล

แล้วจะรอติดตามนะคะ

วัสลามค่ะ

[นักเดินทาง]

        เหนือสิ่งอื่นใด ท่านจะต้องรับรู้ว่าฮิดายะฮฺ(ทางนำ) ซึ่งหมายถึงผลิตผลของความรู้นั้น มีจุดเริ่มต้นและจุดหมาย มีภายนอก(ด้วยการปฏิบัติ) และภายใน(จิตใจ) จะไม่บรรลุสู่จุดหมายของอิบาดะฮฺ นอกจากต้องมีการเริ่มต้นกับมัน  และจะไม่สามารถรับทราบถึงสิ่งภายใน(ตะเซาวุฟ)ได้เว้นแต่จะต้องประจักษ์ถึงสิ่งภายนอก(เกี่ยวกับฟิกฮฺ)เสียก่อน 
        เรา ขอชี้แนะท่านด้วย “บิดายะฮฺ อัลฮิดายะฮฺ” เพื่อทดสอบตัวท่าน และทดลองใจท่าน หากใจของท่านมีความโน้มเอียงไปสู่ทางนำ และจิตใจของท่านมีความปรารถนาในสิ่งนั้น ท่านก็จงนำสิ่งดังกล่าวมาเป็นการก้าวขึ้นไปสู่จุดมุ่งหมายปลายทาง และเข้าไปในทะเลแห่งวิชาความรู้เถิด  แต่ถ้าหากท่านพบว่าหัวใจของท่านขณะที่เผชิญอยู่กับการได้รับทางนำ มีความเฉื่อยชา(โดยที่มันกล่าวว่าต่อไปฉันจะทำสิ่งดังกล่าว - แบบผลัดวันประกันพรุ่ง) และด้วยการปฏิบัติตามนัยยะแห่งทางนำแบบประวิงเวลา  ดังนั้นท่านโปรดรู้ไว้เถิดว่า จิตใจของท่านที่โน้มเอียงไปสู่การแสวงหาความรู้นี้เป็นจิตใจที่ใฝ่ต่ำ  ซึ่งมันได้กระตุ้นให้น้อมตามชัยฏอนที่ถูกสาปแช่ง เพื่อที่มารร้าย มันจะได้ชักนำท่านไปสู่บ่วงเชือกแห่งมายา  โดยมันจะหว่านล้อมท่านทีละน้อย ๆ ด้วยกลลวง จนกระทั่งนำไปสู่ความเสียหายอย่างร้ายแรง  และเป้าหมายของมัน คือให้ความชั่วแพร่ลามอยู่ในหนทางแห่งความดีของท่าน จนกระทั่งทำให้ท่านตกอยู่ในกลุ่มชนที่ขาดทุนในการปฏิบัติอามั้ล(คือคิดว่ามันเป็นการปฏิบัติที่ดี แต่ความจริงกลับกลายเป็นความเสียหาย) เสมือนกับบรรดาผู้เพียรพยายามขวนขวายในชีวิตดุนยา(เพราะตามชัยฏอน) โดยที่พวกเขาเข้าใจไปเองว่าได้กระทำดีแล้ว
        และในขณะดังกล่าว(คือ ในขณะที่ชัยฏอนมีเป้าหมายให้ความชั่วไปแทรกอยู่ในรูปแบบของความดี) มันจะพร่ำบอกแก่ท่าน ถึงความประเสริฐของวิชาความรู้  ฐานันดรของอุลามาอฺ  และบรรดาฮาดิษและคำกล่าวของซอฮาบะฮฺ ที่รายงานเกี่ยวกับเรื่องวิชาความรู้  และชัยฏอนมันจะทำให้ท่านหลงลืมคำกล่าวของท่านศาสดามูฮัมหมัด (ศ็อลลัลลอฮุอาลัยฮิวะซัลลัม) ที่ว่า “ ผู้ใดที่ได้เพิ่มพูนวิชาความรู้โดยไม่ได้เพิ่มพูนทางนำเลย เขาจะไม่ได้รับการเพิ่มใดๆ จากอัลลอฮฺ นอกจากความห่างไกล ” และคำกล่าวของท่านที่ว่า “ มนุษย์ที่ถูกลงโทษรุนแรงที่สุดในวันกิยามะฮฺ  คือผู้รู้ที่อัลลอฮฺไม่ทำให้เขาได้รับประโยชน์จากความรู้ของเขา ” และท่านรอซู้ล (ศ็อลลัลลอฮุอาลัยฮิวะซัลลัม) ได้กล่าว(อยู่บ่อยครั้งในดุอาอฺ เพื่อเป็นการสอนแก่ประชาชาติของท่าน) ว่า “ โอ้พระเจ้าของฉัน  ฉันขอความคุ้มครองด้วยพระองค์จากความรู้ที่ไม่มีประโยชน์  จากหัวใจที่ไม่นอบน้อม  จากการปฏิบัติที่ไม่ถูกตอบรับ  และจากดุอาอฺที่ไม่ถูกรับฟัง ” และมัน(ชัยฏอน) จะทำให้ท่านหลงลืมคำกล่าวของท่านรอซู้ล (ศ็อลลัลลอฮุอาลัยฮิวะซัลลัม) ที่ว่า “ ในคืนอิสรออฺ ฉันได้เดินทางผ่านชนกลุ่มหนึ่งที่ริมฝีปากของพวกเขาถูกหนีบด้วยกรรไกรจากไฟนรก  ฉันจึงถามว่า : พวกท่านเป็นใครกัน ?  พวกเขาตอบว่า : เราเคยกำชับให้กระทำความดีแต่เรามิได้ทำมัน  และเราคอยห้ามมิให้กระทำความชั่วแต่เรากลับทำมัน ”
        ดังนั้นพึงระวัง โอ้ผู้ต่ำต้อยเอ๋ย  ต่อการน้อมตามคำโกหกของมัน และการชักนำท่านสู่บ่วงเชือกแห่งมายา ที่มันได้ชักใยอยู่  ฉะนั้นความหายนะจะประสบแก่คนโง่ที่ไม่ใฝ่หาความรู้ แม้เพียงซักครั้ง(ในชีวิต)  และความวิบัติจะประสบแก่ผู้รู้ที่ไม่ปฏิบัติในสิ่งที่รู้มา เป็นพันครั้ง

[gameet]

รอด้วยคนคับ

[นักเดินทาง]

    ระดับขั้นของผู้ใฝ่หาความรู้

        จงทราบไว้เถิดว่า มนุษย์..ในการแสวงหาความรู้นั้นมีอยู่ 3 ประเภท
   1. บุคคลที่แสวงหาความรู้ เพื่อนำเอาความรู้ที่ได้เป็นเสบียงสู่สัมปรายภพ  เขามิได้มุ่งหวังสิ่งใดนอกจาก(ความพึงพอพระทัยของ)อัลลอฮฺและวันแห่งการตอบแทนเท่านั้น  ดังนั้นเขาผู้นี้ย่อมเป็นส่วนหนึ่งจากกลุ่มชนที่ได้รับชัยชนะ
   2. บุคคลที่แสวงหาความรู้ เพื่อนำมาเป็นตัวช่วยในชีวิตปัจจุบัน  และเพื่อให้เขาได้รับเกียรติ ตำแหน่ง ทรัพย์สิน  ซึ่งเขาถูกนับว่าเป็นผู้รู้ ด้วย(เหตุที่มีเป้าหมาย)ดังกล่าว โดยได้ซ่อนเร้นความอ่อนแอ และความต่ำช้าไว้ภายในจิตใจของเขา  ดังนั้นเขาผู้นี้ย่อมเป็นส่วนหนึ่งจากกลุ่มผู้ที่อยู่ในอันตราย ซึ่งหากความตายได้มาเยือนเขาก่อนการเตาบะฮฺ(กลับตัว) เกรงว่าเขาจะมีจุดจบที่เลวร้าย  และสภาพของเขาอยู่ในความเสี่ยงของความประสงค์(ของอัลเลาะฮ์  หากพระองค์ทรงประสงค์ พระองค์ก็จะอภัยโทษให้  และหากไม่ทรงประสงค์ พระองค์ก็จะไม่อภัยให้)  และหากเขาได้รับการชี้นำให้ทำการเตาบะฮฺก่อนชีวิตจะจบลง และนำเอาความรู้ที่ได้มา ไปปฏิบัติตามเจตนารมณ์แห่งพระองค์ ชดใช้สิ่งที่เขาละเลยจากบรรดาความบกพร่องทั้งหลาย  เขาย่อมเป็นส่วนหนึ่งจากกลุ่มชนที่ได้รับชัยชนะ
   3. บุคคลที่สาม คือผู้ที่ชัยฏอนได้ครอบงำเขา  ดังนั้นเขาจึงได้ยึดเอาความรู้เป็นช่องทางในการเพิ่มพูนทรัพย์สิน พยายามแข่งขันให้ได้มาซึ่งตำแหน่ง กลายเป็นคนที่มีอำนาจด้วยสาเหตุมีผู้ติดตามากมาย  เขาได้นำความรู้เข้าไปทุกลู่ทางเพื่อหวังสนองความต้องการจากดุนยา  และพร้อมกันนั้น เขามีความรู้สึกในใจว่า ตัวเองมีตำแหน่ง(ใกล้ชิด) ณ ที่อัลลอฮฺ เนื่องจากเขาได้ยึด(ปฏิบัติ) ด้วยบรรดาคุณลักษณะของผู้รู้ ทั้งในด้านการแต่งกาย และคำพูด  ขณะเดียวกันเขาก็ยึดติดในดุนยาทั้งภายนอกและภายใน  ดังนั้นเขาผู้นี้ย่อมเป็นส่วนหนึ่งจากกลุ่มชนที่เสียหาย โง่เขลา และถูกหลอก(จากชัยฏอน) เพราะความหวังในการกลับตัวได้ขาดสะบั้น เนื่องจากเขาคิดว่า ตัวเขาเองเป็นหนึ่งจากบรรดาผู้กระทำดีแล้ว โดยลืมพระดำรัสแห่งองค์อัลลอฮฺ(ซุบฮานะฮูวะตะอาลา) ความว่า “โอ้ผู้ศรัทธาทั้งหลาย เหตุใดพวกท่านจึงพูด ในสิ่งที่พวกท่านไม่ได้ปฏิบัติ ”....

[Muftee]

รออ่านตอนต่อไป 

[BasemDeen]

 

[นักเดินทาง]

        ...และเขาเป็นส่วนหนึ่งจากบรรดาผู้ที่ท่านรอซูล(ศ็อลลัลลอฮุอาลัยฮิวะซัลลัม) ได้กล่าวว่า “ ฉัน.. มีสิ่งอื่นจากดัจญาล ที่กลัว(ว่าจะประสบ)แก่พวกท่าน มากกว่าดัจญาลเสียอีก ” มีผู้ถามว่า : สิ่งนั้นคืออะไรหรือ โอ้ท่านรอซูลุลลอฮฺ ?  ท่านจึงกล่าวว่า : “ คือบรรดาผู้รู้ที่ชั่ว ”  และนี่ก็เนื่องจาก ดัจญาล เป้าหมายของมันคือทำให้หลง(ออกจากความถูกต้อง)  ซึ่งเสมือนกับผู้รู้นี้  ถึงแม้คำพูดของเขาจะชี้นำมนุษย์ให้ออกห่างจาก(ความลุ่มหลงต่อ)โลกดุนยา แต่การกระทำและสภาพของเขากลับเป็นตัวชักนำ(ให้ลุ่มหลง)ต่อมัน 
        และ..เพราะการกระทำนั้นย่อมดังกว่าคำพูด และธรรมชาติของมนุษย์มักคล้อยตามการกระทำมากกว่าคำพุด  ดังนั้นสิ่งที่ผู้ถูกหลอก(จากชัยฏอน)ผู้นี้ได้สร้างความเสียหายด้วยการปฏิบัติของเขา ย่อมมีมากกว่าสิ่งดีๆ ที่เขาไดชี้นำด้วยคำพูด  เนื่องจากคนโง่ไม่อาจหาญหลงใหลในดุนยา นอกจากจะมีความอาจหาญของบรรดาอุลามาอฺ(กระทำสิ่งนั้นเสียเองก่อน)  ด้วยเหตุนี้ความรู้ของเขา(บุคคลที่สามนี้) จึงกลายเป็นสาเหตุให้ปวงบ่าวของอัลลอฮฺ กล้ากระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนต่อคำบัญชาของพระองค์  และจิตใจอันโง่เขลาจะแนะนำเขา(บุคคลประเภทที่สาม)ผู้นี้  ให้มีความหวัง(ว่าจะได้รับในสิ่งที่เขายากจะได้รับมัน เช่น สรวงสวรรค์ และผลบุญอันยิ่งใหญ่)  และให้มีความปรารถนา(ในสิ่งที่เขาสามารถได้รับมาโดยง่าย เช่น ทรัพย์สิน และผู้ติดตามอย่างมากมาย)  และอีกทั้ง(หัวใจของเขา)ยังจะชักนำให้เขารู้สึกภาคภูมิต่ออัลลอฮฺ ด้วยความรู้ของเขา(เช่นจิตใจเขากล่าวว่า โอ้ผู้อภิบาลของข้า ตัวฉันมีความรู้อย่างนั้น อย่างนี้ เท่านั้น เท่านี้ เป็นต้น) โดยจิตใจของเขาจินตนาการไปว่า ตัวเขาดีเลิศกว่าบรรดาปวงบ่าวอีกมากมายของอัลลอฮฺ 
        โอ้นักศึกษาเอ๋ย  ท่านจงเป็นบุคคลกลุ่มที่หนึ่ง  และจงระวังว่าจะเป็นส่วนหนึ่งจากกลุ่มที่สอง  เพราะกี่มากน้อยแล้วที่ผัดวันประกันพรุ่ง แล้วความตายได้ประสบแก่เขาอย่างกระทันหันก่อนจะทันกลับตัว เขาจึงเป็นผู้ขาดทุน  และท่านจงระวัง..จงระวัง ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งจากกลุ่มที่สาม เพราะท่านจะเสียหายอย่างไม่สามารถที่จะหวังความผาสุกได้เลย

[nada-yoru]

 




“ โอ้พระเจ้าของฉัน  ฉันขอความคุ้มครองด้วยพระองค์จากความรู้ที่ไม่มีประโยชน์ 
จากหัวใจที่ไม่นอบน้อม  จากการปฏิบัติที่ไม่ถูกตอบรับ  และจากดุอาอฺที่ไม่ถูกรับฟัง ”

อามีน............

[นักเดินทาง]

ชี้แจงเกี่ยวกับก้าวแรกแห่งทางนำ

        ดังนั้นหากท่านถามว่า อะไรคือก้าวแรกของการได้รับทางนำ เพื่อฉันจะได้นำมาทดสอบจิตใจ(อันใฝ่ต่ำ)ของฉัน ? :  ก็จงทราบไว้เถิดว่า จุดเริ่มต้นของการได้รับทางนำ คือการเกิดความตักวา(ยำเกรง)ทางภายนอก และจุดสิ้นสุดของมัน คือการเกิดความตักวาภายใน  ดังนั้นจะไม่มีการได้รับโชคผลใดๆ นอกจากด้วยความยำเกรง และไม่มีการชี้นำ นอกจากแก่ผู้ที่มีความยำเกรง 
        และความยำเกรงนั้น คือ การปฏิบัติตามบัญชาใช้ของอัลลอฮฺ และออกห่างจากบัญญัติห้ามของพระองค์  ซึ่งทั้งสอง(คือการทำตามบัญชาใช้และออกห่างจากข้อห้าม)นั้น มีอยู่ 2 ประเภท  และฉันจะขอแจกแจงให้ท่านได้ทราบ ด้วยถ้อยสำนวนที่กะทัดรัด ถึงความรู้เกี่ยวกับความยำเกรง ไว้ในทั้งสองประเภทนี้  และจะติดตามมาด้วยประเภทที่สาม(คือมารยาทในการอยู่ร่วมกับผู้อื่น) เพื่อให้หนังสือเล่มนี้มีเนื้อหาที่ครอบคลุมและเพียงพอ... และอัลลอฮฺเท่านั้นที่ถูกขอความช่วยเหลือ

[นักเดินทาง]

หมวดที่ 1  ว่าด้วยเรื่อง “ อัฏฏออาต ”
( การภักดีต่อพระผู้เป็นเจ้า )

         พึงทราบเถิดว่า บรรดาคำสั่งใช้ของอัลลอฮฺมีทั้งฟัรดูและสุนัต  ฟัรดูนั้นเปรียบเสมือนต้นทุน ซึ่งเป็นพื้นฐานของการค้า และด้วยมันนั้นจะทำให้เกิดความสำเร็จ  ส่วนสุนัตคือผลกำไร และด้วยมันจะทำให้ได้รับชัยชนะหลายระดับขั้น  ท่านรอซูล(ศ็อลลัลลอฮุอาลัยฮิวะซัลลัม) กล่าวว่า “ อัลลอฮฺ(ตะบารอกา วะตะอาลา) กล่าวว่า : บรรดาผู้สร้างความใกล้ชิด(จากบรรดาปวงบ่าวของข้า) ไม่ได้สร้างความใกล้ชิดยังข้า(ด้วยสิ่งใด) จะเทียบเท่ากับการปฏิบัติในสิ่งที่ข้าได้กำหนด(ฟัรดู)แก่พวกเขา  และบรรดาปวงบ่าวยังคงสร้างความใกล้ชิดยังข้าด้วยการปฏิบัติในสิ่งที่เป็นสุนัต จนกระทั่งข้าได้รักเขา  ดังนั้นเมื่อข้ารักเขาแล้ว ข้าก็จะเป็นหูที่เขาใช้ฟัง เป็นตาที่เขาใช้มอง เป็นลิ้นที่เขาใช้พูด เป็นมือที่เขาใช้หยิบจับ และเป็นเท้าที่เขาใช้เดิน ” (หมายถึงพระองค์จะทรงรักษาอวัยวะต่างๆของเขาผู้นั้น จากการปฏิบัติในสิ่งที่พระองค์ไม่พอพระทัย)
         โอ้นักศึกษาเอ๋ย ท่านไม่สามารถถึงไปยัง(มะกอมเอียะห์ซาน ซึ่งเป็นแก่นแท้ของ)การปฏิบัติตามคำสั่งใช้ต่างๆของอัลลอฮฺ  เว้นแต่หัวใจของท่านและทุกๆอวัยวะของท่าน จะต้องจดจ่ออยู่กับพระองค์ในทุกช่วงเวลาและทุกลมหายใจ ตั้งแต่เช้าจรดเย็น

[นักเดินทาง]

        และพึงทราบเถิดว่า  อัลลอฮฺ(ซุบฮานะฮู วะตะอาลา) พระองค์ทรงรอบรู้ถึงภายในจิตในของท่าน  ทรงมองเห็นทั้งภายนอกและภายใน  และ(ความรู้ของพระองค์)ครอบคลุมทุกๆ ความนึกคิด  ทุกๆ ก้าวเดิน  และทุกๆ การหยุดนิ่งและการเคลื่อนไหวของท่าน  และไม่ว่าจะอยู่ท่ามกลางผู้คน หรือขณะที่ปลีกตัวอยู่คนเดียว ท่านก็ยังอยู่เบื่องหน้าพระองค์  ดังนั้น ไม่มีสิ่งใดในสากลจักรวาลจะหยุดนิ่ง หรือเคลื่อนไหว  เว้นแต่พระองค์ทรงรอบรู้ถึงสิ่งนั้น “ พระองค์ทรงรอบรู้ถึงบรรดาสายตาที่ทรยศ และสิ่งที่ทรวงอกปกปิดอยู่ ” [ ฆอฟิร : 19 ] “ พระองค์ทรงรอบรู้สิ่งเร้นลับ และสิ่งซ่อนเร้น ” [ ฏอฮา : 7 ] 
        ดังนั้น โอ้ผู้ต่ำต้อยเอ๋ย  จงมีมารยาททั้ง(อวัยวะ)ภายนอกและภายในต่อเบื้องหน้าอัลลอฮฺ(ตะอาลา)  เฉกเช่น ทาสผู้ต่ำต้อยที่กระทำบาป ได้มีมารยาทต่อนายผู้เกรียงไกร  และจงพยายามอย่าให้พระองค์ต้องเห็นท่านอยู่ในสถานที่ที่พระองค์ทรงห้าม และ(จงพยายาม)อย่าให้พระองค์ไม่เห็นท่านอยู่ในสถานที่ที่พระองค์ทรงใช้ (หมายถึง จงพยายามออกห่างจากสิ่งที่อัลลอฮฺทรงห้าม และพยายามปฏิบัติในสิ่งที่พระองค์ทรงใช้ เพื่อท่านจะได้ถึงไปยังจุดมุ่งหมายที่ต้องการ)  และท่านจะไม่สามารถกระทำอย่างนั้นได้ เว้นแต่จะต้องจัดสรรเวลา และจัดลำดับหน้าที่ต่างๆ ของท่าน ตั้งแต่เช้าจรดเย็น  ฉะนั้น จงโน้มเอียงไปยังบรรดาคำสั่งใช้ของอัลลอฮฺที่ได้มายังท่าน ตั้งแต่ตื่นนอนจนกระทั่งท่านได้เข้านอนอีกครั้ง