ดะวะฮฺตับลีฆ(น้องชาย)

[del_dangerous]

Tweet

น้องชายผม เป็นดะวะฮฺตับลีฆ
ผมไม่ได้คัดค้านในการออกดะวะฮฺ
แต่การไปดะวะฮฺ แล้วไม่ทำมาหากิน
ไปดะวะฮฺ แล้วไม่สนใจคนในบ้าน
จะไปดะวะฮฺที่อื่น ทำไมไม่ดะวะฮฺคนในบ้านก่อน(อยู่คนละบ้านกัน)
ดะวะฮฺคนในบ้านด้วยการทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ(ลองคิดเอานะครับ)
ตอนนี้มีเมียแล้วไม่รู้ทำไง
งานทำหรือยังก็ไม่รู้ วันก่อนแม่บอกว่า ทำให้แม่ร้อง
คิดว่า แต่งงานแล้วต้องออกดะวะฮฺมากกว่าเดิม

ผมถามหน่อยนะครับว่า การที่ไปดะวะฮฺแล้วทิ้งลูกทิ้งเมียไว้นี้ มันควรหรือเปล่า
อย่างเช่น เมื่อเมียมีความต้องการแล้วสามีไม่อยู่...
เมื่อไม่มีเงิน ก็เป็นหน้าหลักของภรรยาในการทำมาหากิน
สามีไปดะวะฮฺ ไม่สนใจครอบครัว

ตามหลักการศาสนานั้น มันถูกต้องหรือเปล่าครับ
ขอหลักฐานด้วยนะครับ ผมจะได้เข้าใจ

อีกอย่างตามที่เข้าใจ
หน้าที่ของภรรยา เลี้ยงลูก ดูแลสิ่งต่างๆ
หน้าที่ของสามี ทำมาหากิน หาเงินมาดูแลครอบครัว(รู้สึกว่าเป็นวาญิบ ถ้าไม่ใช่แก้ให้ด้วยนะครับ)ว่ากันง่ายๆ คือเป็นผู้นำ

การดะวะฮฺนั้น คนเราสามารถที่จะดะวะฮฺได้ตลอดเวลา
อย่างเช่น การเดินไปละหมาดที่มัสยิด การแต่งตัวในรูปแบบที่มุสลิมนิยมกัน
คือ ใส่โต๊บ ใส่สะโหร่ง
การทำความดีต่างๆ เช่น เก็บขยะเมื่อเห็น
ช่วยเหลือผู้อื่น เมื่อเห็นเขาประสบภัยไม่ว่าจะเป็นศาสนาใด โดยการช่วยเหลือนั้นก็ควรช่วยในทรรศนะอิสลาม

ผมว่าการดะวะฮฺนั้น เราทำได้มากมาย ไม่ใช่เฉพาะกับการเป็นตับลีฆเท่านั้น

และอีกอย่างรู้สึกว่าน้องชายผมโดนล้างสมอง
ญาติพี่น้อง พูดอะไรไม่เคยฟัง ดื้อ ตะแบงแคง

อีกมายมายไม่อยากบรรยายครับ

นั้นคือหลายๆ อย่างที่ผมเจอในดะวะฮฺตับลีฆ(น้องชายผม)
ส่วนคนอื่นเป็นยังไงก็ดูเอาเองนะครับ

การถามในครั้งนี้เฉพาะเจาะจงที่น้องชายผม ไม่ได้กล่าวหาผู้อื่น วัลลอฮฺอะลัม

[al-firdaus~*]

งานดะวะฮ์ เป็นงานที่มีขั้นตอนที่ดีงาม

อย่าได้มีอคติเลยนะคะ ไม่มีใครสมบูรณ์ที่สุด ทุกคนต้องการ การเรียนรู้ การฝึกฝน

สมัยก่อน นบีดะวะฮ์ให้คนรู้จักอิสลาม ลำบากกว่านี้มิใช่หรือ

ซอฮาบะฮ์สมัยนบี ต้องทิ้งลูกทิ้งเมีย ไปรบ ไปเผยแพร่อิสลาม บางครั้งก็ไม่ได้กลับมาอีกเลย

การดะวะฮ์ในบ้านของตนก่อนนั้นสำคัญ ถ้าคนในบ้านไม่เข้าใจก็คงแย่

การดะวะฮ์ในที่ที่อื่น เป็นการมุญาฮาดะฮ์ คิดดูสิ เราเผยแพร่อิสลาม ให้ความรู้ศาสนาทางอินเตอร์เน็ต ก็เป็นการดะวะฮ์แล้ว

นั่นก็เป็นส่วนหนึ่ง  แล้วคนที่ออกดะวะฮ์ต่างจังหวัดล่ะ เค้าก็เผยแพร่อิสลามเหมือนกัน (อยากได้1 หรือ 10 )

ถามว่าคนสมัยนี้ สภาพแวดล้อมแบบนี้ อีหม่านเราอ่อนแอหรือป่าว

ใช่แล้วค่ะ  อ่อนแอเป็นที่สุด คนที่อ่อนแอก็ต้องได้รับการฝึกฝนใช่ไหมคะ 

"แปลกใจจริง บุคคลที่ทำงานตรากตรำหนักบนโลกนี้ เพื่อจะอยู่เพียงชั่วครู่ (ระยะเวลาอันสั้น) แต่ไม่ยอมทำงานจริงจัง เพื่อโลกหน้าที่เขาจะอยู่อย่างถาวร"

"ผู้ใดเล่าที่ห้ามแสวงหารายได้หรือผลประโยชน์ทางโลกและการแสวงหาผลตามวิธีทางที่ถูกต้องไม่มีเลย ท่านมีสิทธิที่จะแสวงหามันอย่างเต็มสติกำลัง เรามิได้มีความ

ประสงค์ให้ท่านทั้งหลายทอดทิ้งชีวิตทางโลกอย่างสิ้นเชิง ไม่ยอมรับรู้เรื่องการดำเนินชีวิตโลกนี้ แต่ที่ต้องการคือ ให้เสียสละกำลังสติปัญญากับศาสนาของอัลลอฮ์

อย่าได้ลดหย่อนไปกว่าที่ท่านต้องการสละให้แก่ชีวิตในโลกนี้เลย ทั้งนี้เพราะสิ่งที่อัลลอฮ์ ทรงบัญชาใช้ให้แสวงหา ก็ดังคำกล่าวของพวกเรานั้นแหละคือทั้งทางโลก

และศาสนา พร้อมๆกัน"

ต้องขออภัยด้วยนะคะ ความรู้ของข้าพเจ้าไม่มากมาย  เป็นแค่มุอัลลัฟคนหนึ่งเท่านั้น รอผู้มีความรู้มาตอบต่อดีก่า

[intifad]

เปิดใจให้กว้างๆครับ แล้วพยายามมองการเสียสละของบรรดาซอฮสบะฮ์ดู
ท่านอบูบักร คนที่เข้าสวรรค์คนแรกต่อจากท่านนบี ท่านปฎิบัติอย่างไร
ท่านไม่เหลืออะไรไว้เลยลูกและพ่อท่านเลยครับ  แบบนี้การต่อว่าว่าทิ้งลูกเมีย
ไปเสียสละเรียกร้องสู่ความดียับยั้งจากความชั่ว ระวังจะกลายเป็นว่าซอฮาบะฮ์ไปนะครับ
นอกนากจี้ เมื่อมีการที่มีคนเสียสละนั้น ก็เป็นโอกาสอันที่ที่พี่น้องของเราเอง
จะได้ยื่นมือเข้าไปช่วยในสิ่งที่เราเสียสละไม่ได้ครับ อาหารเงินทอง กำลังใจ ก็แล้วแต่สะดวก

ผมเองก็ไม่ค่อยชอบคนที่ไม่ทำงาน แต่งานของบางท่านก็เป็นการรับจ้าง
มันไม่เป็นรูปแบบที่เราเห็นชัด เลยไม่อาจจะระบุได้ว่าเขาทำหรือป่าว
วันนี้เราเสียสละได้เพียงไหน คนต่างศาสนิกเขาเสียสละกันเท่าไหร่
วันนี้เมื่อมีมุสลิมเสียสละ เราปฏิบัติต่อเขาอย่างไร ความจิงมีอีกหลายประเด็น
แต่ผมว่ามันยากที่จะเข้าใจ พูดไปก็ว้ำซาก อย่างไรอยากให้พี่น้องลองออกไปลองดะวะฮ์
กับญะมะฮ์ตับลีฆเองเลยจะเข้าใจอะไรมากขึ้นครับ ทั้งเป้าหมาย วิธีการ ความลำบาก 

[คนเดินดิน]

น้องชายผม เป็นดะวะฮฺตับลีฆ
ผมไม่ได้คัดค้านในการออกดะวะฮฺ
แต่การไปดะวะฮฺ แล้วไม่ทำมาหากิน

ขอความสันติสุขจงมีแด่ท่านและครอบครัว

ขอตอบแบบคนด้อยความรู้ได้ไหมคะ

ขอตอบในส่วนที่คุณมีความสงสัยในประเด็นข้างต้นก่อน

อาจเป็นไปได้ว่าน้องชายของคุณมีความเข้าใจว่าริสกีต่าง ๆ

ไม่ว่าจะมาด้วยรูปแบบของปัจจัยยังชีพ  หรือเงินนั้นถูกประทานมาจากอัลลอฮ์(ซ.บ.)

จึงให้ความสำคัญกับการออกดะวะฮ์ก่อนการทำมาหากิน

เพราะการทำความดีที่มีความหวังในโลกหน้า

ผลตอบแทนที่ได้จะได้ทั้งโลกหน้าและโลกนี้  วัลลอฮูอะลัม

หรือถ้าไม่เช่นนั้นก็อาจเป็นไปได้ว่าน้องชายของคุณไม่ชอบทำมาหากิน

ภาษาบ้าน ๆ แบบคนติดดินเรียกอาการนี้ว่าขี้เกียจทำงาน  วัลลอฮูอะลัม

 

หากผิดพลาดประการใดจงอภัยให้ด้วยนะพี่น้อง

[คนเดินดิน]

ไปดะวะฮฺ แล้วไม่สนใจคนในบ้าน
จะไปดะวะฮฺที่อื่น ทำไมไม่ดะวะฮฺคนในบ้านก่อน(อยู่คนละบ้านกัน)

ประเด็นนี้อาจเป็นได้ว่า

น้องชายของคุณอาจเคยดะวะฮ์คนในบ้านแล้ว

แต่ไม่ได้รับการตอบรับในส่วนที่ดะวะฮ์ไปเท่าที่ควร

ทำให้มีความรู้สึกว่าออกไปดะวะฮ์คนที่เค้าสนใจดีกว่า

จนทำให้คุณเกิดความเข้าใจผิดว่าน้องชายคุณไม่สนใจคนในบ้าน

(เพราะคุณเองก็ยอมรับว่าคุณกับน้องชายอยู่คนละบ้านกัน)  ก็เป็นได้

วัลลอฮูอะลัม

 

หากผิดพลาดประการใดจงอภัยให้ด้วยนะพี่น้อง

[คนเดินดิน]

ดะวะฮฺคนในบ้านด้วยการทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ(ลองคิดเอานะครับ)

ประเด็นนี้มองได้ว่าการดะวะฮ์ของเขาอาจไปขัดกับความต้องการบางอย่างของคนในบ้าน

ซึ่งความต้องการนั้นอาจเป็นสิ่งที่ไม่เหมาะสมในความคิดของน้องชายคุณจึงทำให้คนในบ้านเกิดความเจ็บช้ำน้ำใจขึ้น

หรือถ้ามองในทางกลับกันน้องชายของคุณเองก็อาจจะกำลังเจ็บช้ำน้ำใจอยู่ด้วยเช่นเดียวกันที่คนในบ้านไม่เข้าใจในสิ่งที่เขากำลังทำอยู่

วัลลอฮูอะลัม

[คนเดินดิน]

ตอนนี้มีเมียแล้วไม่รู้ทำไง
งานทำหรือยังก็ไม่รู้ วันก่อนแม่บอกว่า ทำให้แม่ร้อง
คิดว่า แต่งงานแล้วต้องออกดะวะฮฺมากกว่าเดิม

ประเด็นนี้คิดยากจังเพราะมันเป็นเรื่องภายในครอบครัว

ไม่กล้าก้าวก่ายเพียงแต่อยากแนะแนวว่า

คุณควรปลอบใจมารดาของคุณและภรรยาของเขา

ไม่ควรให้ท่านต้องคิดมากหรือเสียใจเพราะผลตอบแทน ณ ที่พระองค์นั้น

อาจสูงส่งและมีค่ามากกว่าสิ่งที่คนในบ้านกำลังหวังอยู่ก็เป็นได้

หรือไม่ก็ตักเตือนน้องชายคุณบ้างว่าอย่าลืมฮาดีสนบีที่ว่า

สวรรค์ของลูกอยู่ใต้ฝ่าเท้าของมารดา

หากน้องชายคุณเป็นคนที่ผ่านการออกดะวะฮ์แล้ว

เค้าคงใคร่ครวญและไตร่ตรองในคำกล่าวของฮาดีสข้างต้น

วัลลอฮูอะลัม

[คนเดินดิน]

ผมถามหน่อยนะครับว่า การที่ไปดะวะฮฺแล้วทิ้งลูกทิ้งเมียไว้นี้ มันควรหรือเปล่า
อย่างเช่น เมื่อเมียมีความต้องการแล้วสามีไม่อยู่...
เมื่อไม่มีเงิน ก็เป็นหน้าหลักของภรรยาในการทำมาหากิน
สามีไปดะวะฮฺ ไม่สนใจครอบครัว

(อยู่คนละบ้านกันทราบละเอียดยิบขนาดนี้เลยเหรอคะ )

คิดว่าภรรยาที่ดีน่าจะเกิดความภาคภูมิใจในตัวสามีที่ออกไปกระทำการงานที่ดำรงไปในหนทางของอัลลอฮ์

สิ่งที่ภรรยาเจออยู่เป็นส่วนนึงของบททดสอบของสตรีที่ประเสริฐ

เพื่อความสบายใจของภรรยาน้องชายคุณ

คุณน่าจะลองยกตัวอย่างในเรื่องของท่านหญิงคอดีเญาะห์ให้เธอฟังดูบ้างก็ดีนะคะ

วัลลอฮูอะลัม
วัลลอฮูอะลัม

[คนเดินดิน]

;) ;) ;)

ตอนนี้คิดได้เท่านี้อ่ะค่ะ

ไว้คิดออกแล้วจะมาแจมอีกนะคะ

หากคนเดินดินโพสต์ข้อความใดที่กระทำให้เจ็บช้ำน้ำใจหรือไม่สมควรแล้วหล่ะก็

อภัยให้คนเดินดินด้วยนะคะพี่น้อง

สุดท้ายนี้นะคะ

ขอความสันติสุขจงมีแด่ท่านและทุกคนในครอบครัวค่ะ

[del_dangerous]

ขอบคุณมากครับคุณคนเดินดิน

เรียนท่านผู้รู้ทั้งหลายช่วยมานำเสนอเกี่ยวกับการดะวะฮฺ
1. เราควรดะวะฮฺยังไง
2. ดะวะฮฺแค่นี้
3. ดะวะฮฺอย่างเดียวอย่างอื่นไม่ทำได้ไหม

แต่ความคิดผมเท่าที่ได้เรียนมา

กุรอานและหะดีษได้บอกถึงสิ่งต่างๆ มากมาย

การที่เราเลือกปฏิบัติบางอย่างตามที่เราชอบ
ส่วนที่เราไม่ชอบเราก็ไม่เอา อย่างนี้มันใช่หรือเปล่า

ตามที่ผมเข้าใจผม มันไม่ใช่นะครับ
เท่าที่ผมเคยดูใน ตัรญะมะฮฺ กุรอานของไทย
ถ้าจำไม่ผิดนะครับ
อัลลอฮฺก็ทรงสั่งให้เราดูแลคนในครอบครัว(ถ้าผิดช่วยแก้ไขด้วยนะครับ)
อัสตัฆฟิรุลลอฮฺ

แล้วเอาแต่ออกดะวะฮฺ

จะว่ายังไงดี

ผมไม่ได้อคติกับกลุ่มดะวะฮฺตับลีฆนะครับ

แต่ผมอคติกับบางอย่างเท่านั้นที่ผมไม่เห็นด้วย

1. กลับบ้านมาได้ลูก ลูกโตมาพ่อแม่ส่งเรียน เงินก็ไม่มี แม่ไม่สบายด้วย
นี้เป็นการทดสอบเฉพาะ แม่หรือครับ

ผมว่าการทดสอบนั้นก็น่าจะเป็นพ่อด้วย ไม่เลี้ยงลูก ออกอย่างเดียว
แล้วถ้าแม่เกิดเป็นมุอัลลัฟ หรือถ้าเป็นมุสลิมก็ไม่ค่อยรู้ศาสนา แล้วลูกจะเป็นยังไง
ลูกคนนั้น ก็หนึ่งในประชาชาติมุสลิมนะครับ

ท่านทั้งหลายลองมองดูในอีกมุมหนึ่งบ้างสิครับ

ผมเห็นด้วยกับการออกไปดะวะฮฺ

และหนึ่งในฝันผม ผมก็จะดะวะฮฺ

ส่วนรูปแบบว่ากันอีกแบบหนึ่ง

แค่นี้ก่อนครับ วัสลาม

[al-azhary]

อัลลอฮฺก็ทรงสั่งให้เราดูแลคนในครอบครัว(ถ้าผิดช่วยแก้ไขด้วยนะครับ)
อัสตัฆฟิรุลลอฮฺ

แล้วเอาแต่ออกดะวะฮฺ

จะว่ายังไงดี

การออกดะวะฮ์ตับลีฆนั้น ไม่ใช่เป็นฟัรดูอีนที่ทุก ๆ คนต้องออก  แต่ผู้ที่มีความสามารถนั้น ก็ถือว่าออกตับลีฆได้  แต่ต้องไม่ไปค้านกับหลักการของชะรีอัต   ดังนั้น  หากออกดะวะฮ์ 3 วัน  โดยหัวหน้าครอบครัวได้ตระเตรียมค่าใช้จ่ายที่จำเป็นสำหรับครอบครัวไว้เรียบร้อยแล้ว  ก็สามารถออกดะวะฮ์ได้   ผมคิดว่าจะแปลกอะไรกับการที่หัวหน้าครอบครัวออกไปทำงานนอกบ้าน  ซึ่งหนึ่งสัปดาห์กลับบ้านครั้งหนึ่ง   บางคนออกทะเลเป็นเดือนแล้วกลับบ้านครั้งหนึ่ง  บางคนออกทะเลด้วยเรือใหญ่สัปดาห์หนึ่ง  แล้วกลับบ้าน   ฉะนั้น  ผมอยากถามว่า  พวกเขาออกจากบ้านไปทำงานเพื่อเลี้ยงครอบครัว  กับออกดะวะฮ์โดยมีปัจจัยยังชีพที่จำเป็นไว้ให้แล้ว  มันแตกต่างกันอย่างไร? และผิดหลักชาริอัตตรงใหนครับ?

บางคนมาเรียนไคโรปล่อยให้ภรรยาอยู่เมืองไทย   ครึ่งปีกลับหนึ่งครั้ง   แล้วบุคคลประเภทนี้บาปไหมครับ?  หรือว่าต้องมีเงื่อนไขอื่น ๆ มาประกอบ

[al-azhary]

แต่ผมอคติกับบางอย่างเท่านั้นที่ผมไม่เห็นด้วย

1. กลับบ้านมาได้ลูก ลูกโตมาพ่อแม่ส่งเรียน เงินก็ไม่มี แม่ไม่สบายด้วย
นี้เป็นการทดสอบเฉพาะ แม่หรือครับ

ผมว่าการทดสอบนั้นก็น่าจะเป็นพ่อด้วย ไม่เลี้ยงลูก ออกอย่างเดียว
แล้วถ้าแม่เกิดเป็นมุอัลลัฟ หรือถ้าเป็นมุสลิมก็ไม่ค่อยรู้ศาสนา แล้วลูกจะเป็นยังไง
ลูกคนนั้น ก็หนึ่งในประชาชาติมุสลิมนะครับ

ผมขอเรียนก่อนว่า  หากผมจะพูดเรื่องการดะวะฮ์ตับลีฆนั้น  ผมจะพูดในเชิงของหลักชะรีอะฮ์   เพราะบางคนบอกว่าทำอย่างนี้ไม่ได้   ทำอย่างนั้นผิด  ดังนั้นเรื่องถูกผิด  ต้องเอาหลักชะรีอะฮ์เข้ามาพูดกัน

เช่นบางท่านบอกว่า ออกไปที่มัสยิดอื่น ๆ ได้หรือ?  เราก็ต้องตอบตามหลักชะรีอะฮ์ว่าได้หรือไม่?  หากนักปราชญ์ได้วินิจฉัยจากตัวบทหะดิษแล้วว่า  อนุญาตได้  ก็ถือว่าอนุญาตได้  เราจะไปบอกหะรอมแบบเด็ดขาดตามที่ตนเองจะเอานั้นไม่ได้ 

สำหรับกรณีสมมุติ  ที่ว่า หากมารดาไม่สบาย  เราจะออกดะวะฮ์ได้หรือไม่?  ผมขอตอบว่า  ออกไม่ได้  เพราะเราต้องดูแลผู้เป็นมารดา  และการดูแลบิดามารดานั้นเป็นสิ่งที่วายิบ  และเมื่อหายดีแล้ว  ก็อนุญาตให้ออกตับลีฆได้   มีหะดิษซอฮิห์ได้รายงานว่า  มีชายคนหนึ่งต้องการที่จะทำสงคราม  แต่ท่านนบีถามเขาว่า บิดามารดาของท่านมีใครดูแลหรือไม่?  ชายคนนั้นตอบว่าไม่มี  ท่านนบีจึงกล่าวว่า  ท่านจงดูแลบิดามารดาของท่านเถิด  เพราะนั่นคือการญิฮาดแล้ว (ถ่ายทอดโดยความหมาย)

ส่วนกรณีส่งลูกเรียนนั้น  หากลูกได้รับความรู้พอที่จะปฏิบัติศาสนาได้แล้วหรือลูกบรรลุศาสนภาวะแล้วพร้อมทั้งมีความรู้พ้นระดับฟัรดูอีนแล้ว  ก็ไม่วายิบจำเป็นต่อบิดามารดาทำการส่งเสียลูกเรียนตามหลักชะรีอัตนะครับ

ดังนั้น  หากลูกเรียนชั้น 10 แล้ว แต่พ่อไม่ยอมส่งเสียให้ลูกเรียน  ก็ไม่บาปน่ะครับ เพราะไม่ใช่เป็นวายิบ  จะมาบ่นว่าออกดะวะฮ์ไม่ยอมส่งลูกเรียนซึ่งเป็นสิ่งไม่ถูกต้องนั้นย่อมไม่ได้นะครับ

[al-azhary]

อัลลอฮฺก็ทรงสั่งให้เราดูแลคนในครอบครัว(ถ้าผิดช่วยแก้ไขด้วยนะครับ)
อัสตัฆฟิรุลลอฮฺ

แล้วเอาแต่ออกดะวะฮฺ

จะว่ายังไงดี

ผมคิดว่าปัญหาดะวะฮ์ที่เจ้าของกระทู้ยกตัวอย่างมานั้น  เป็นตัวอย่างของชนกลุ่มน้อยมากๆ  ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องของส่วนบุคคลไม่ใช่ต้องมีผลกระทบต่อองค์กรโดยรวม  ซึ่งเราจำเป็นต้องชี้แจงให้บุคคลส่วนน้อยนั้นปฏิบัติให้ถูกต้องตามหลักชะรีอะฮ์   ไม่ใช่ไปบอกว่าองค์กรดะวะฮ์ผิดอย่างนั้นอย่างนี้แบบโดยรวมซึ่งถือว่าเป็นการอธรรมไป

ตอนอยู่เมืองไทย  มีพี่น้องคนหนึ่งซึ่งทำงานตับลีฆ  เขาสนทนากับผมว่า  เขาออกตับลีฆทุกเดือน 3 วัน โดยแต่ละครั้งนั้น  เขาก็ตัดยางเก็บเงินเป็นค่าใช้จ่ายในครอบครัวล่วงหน้าสำหรับ 3 วันเรียบร้อย   เขาถามผมว่า  การที่เขาออกตับลีฆ 3 วันนี้ได้ไหม? ผมถามเขากลับไปว่า "ระหว่างเลี้ยงดูครองครัวกับการออกตับลีฆ 3 วันนั้นอันใดสำคัญกว่า"  พี่น้องคนนั้นก็คิดอยู่นาน(คงจะลังเล) ผมก็ยืนรอคำตอบอยู่  สุดท้ายเขาตอบว่า "เลี้ยงดูครอบครัวสำคัญกว่า"  ผมก็ให้คำตอบเขาไปว่า "งั้นบังก็ออกตับลีฆ 3 วันเถิดครับ"   ที่ผมตอบอย่างนั้น  เพราะว่าเขารู้ถึงหลักการว่าอันใดสำคัญกว่าและอันใดสำคัญน้อยกว่า  ดังนั้น เมื่อเขานำหลักการดังกล่าว(คือรู้ว่าจักการลำดับความสำคัญ)ไปปฏิบัติย่อมไม่ขัดกับหลักศาสนาแน่นอน   (คือผมพูดตามหลักชะรีอัตนะครับ)   

[pareet]

อัสลามูอาลัยกุม

 ดะวะฮฺตับลีฆ(น้องชาย) จากที่ อ. อัลอัชอารีย์ หรือหลาย ๆ คนบอกมานะครับ
ตามหลักการนะถูกต้องครับ
แต่ผมก็เจอหลายคนอย่างที่  del_dangerous อ้างถึงครับ ผมสัมผัสมาหลายหมู่บ้าน แม้กระทั่งในครอบครัวผมเอง
 ในเรื่องนี้ ปัญหามันเป็นอย่างนั้น จริง และไม่น้อยด้วย ผู้ชายออกจากบ้านไปรวมกลุ่ม หลายคนไม่ได้เตรียมความพร้อมไว้ให้กับทางบ้าน เตรียมให้แต่กับตัวเอง
หลายคนไม่ทำตามหลักการที่ศาสนาวางไว้ ถึงเวลาก็ไป พอมีปัญหาก็บอกว่าทดสอบ ทำไมไม่แก้ละครับ ปัญหาทุกคนก็รู้
ยกตัวอย่างส่วนน้อยที่หลาย คนว่านะครับ เหมือนส่วนน้อยตรงนี้จะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
อ. ไป 3 วัน ทำงาน ไม่พอค่าใช้จ่าย สำหรับตัวเองและครับครัว ขนาดไม่พอถึงเวลาก็ต้องไปครับ เอาค่าใช้จ่ายไปด้วย
ทั้งที่บ้านไม่พอ หลาย ๆ คน ก็เป็นอย่างนี้เหละครับ รวมทั้งครอบครัวพี่ผม สามีไป ภรรยาทำงาน ก็ไม่เป็นไรหรอกครับ
ก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วต้องช่วยกัน ( เป็นเรื่องที่ต้องทดสอนภรรยา และลูกให้รู้จักความลำบาก) แต่ในเมื่อภรรยาไม่สามารถหาปัจจัยไม่เพียงพอ ก็ต้องยืม หรือ ขอครับ ทุกคนไม่ได้คิดเหมือนกันนะครับในส่วนของความช่วยเหลือพี่น้องมุสลิม สามีมีไม่รับผิดชอบ เอาตัวรอดแต่ตัวเอง ตัวเองออกไปได้ทำอิบาดะห์เต็มที่ แล้วลูกภรรยาละครับ ทั้งทำงานทั้งทำอิบาดะห์ นี่หรือครับความยุติธรรม ( ตัวอย่างครอบครัวพี่ผมนะครับ ส่วนน้อยนะครับส่วนมากจะบอกกันอย่างนี้ ยกแต่ข้อดีแต่ไม่พยายามแก้ข้อเสีย พอใครบอกก็ว่าส่วนน้อย เป็นเฉพาะบุคคล แล้วเคยยอมรับไหมครับว่า สาเหตุส่วนหนึ่งนะมาจากอะไร) 1.หลายคนไม่เตรียมพร้อมให้กับทางบ้านก่อนไป
2. ไม่ได้เตรียมค่าใช้จ่ายในอนาคตไว้เลย แล้วจะมีปัจจัยที่เป็นของตนเองส่งลูกเรียนศาสนาอย่างไรละครับ หรือจะรอทุนอย่างเดียว ผมเห็นนะจบ ป.6 ก็ต้องทำงานเพราะพ่อไม่มีเงินส่งเรียน พ่อออกไปดะวะห์ เดี๋ยวกลับมาสอนลูกเองนั้นหรือ แค่นี้เพียงพอหรือครับ
ช่วยกันแก้สิครับอย่าบอกว่าเป็นส่วนน้อย ส่วนน้อยเฉพาะหมู่บ้านผมก็ 4-5 ครอบครัวแล้วครับ แล้วหมู้บ้านอื่นละครับ
ส่วนน้อยนะมีเท่าไหร่ ถ้าจะถามว่าช่วยแก้หรือเปล่า ช่วยครับ ทุกวันนี้ผมช่วยอยู่

อัลลอฮฺก็ทรงสั่งให้เราดูแลคนในครอบครัว(ถ้าผิดช่วยแก้ไขด้วยนะครับ)
อัสตัฆฟิรุลลอฮฺ

แล้วเอาแต่ออกดะวะฮฺ

จะว่ายังไงดี

การออกดะวะฮ์ตับลีฆนั้น ไม่ใช่เป็นฟัรดูอีนที่ทุก ๆ คนต้องออก  แต่ผู้ที่มีความสามารถนั้น ก็ถือว่าออกตับลีฆได้  แต่ต้องไม่ไปค้านกับหลักการของชะรีอัต   ดังนั้น  หากออกดะวะฮ์ 3 วัน  โดยหัวหน้าครอบครัวได้ตระเตรียมค่าใช้จ่ายที่จำเป็นสำหรับครอบครัวไว้เรียบร้อยแล้ว  ก็สามารถออกดะวะฮ์ได้   ผมคิดว่าจะแปลกอะไรกับการที่หัวหน้าครอบครัวออกไปทำงานนอกบ้าน  ซึ่งหนึ่งสัปดาห์กลับบ้านครั้งหนึ่ง   บางคนออกทะเลเป็นเดือนแล้วกลับบ้านครั้งหนึ่ง  บางคนออกทะเลด้วยเรือใหญ่สัปดาห์หนึ่ง  แล้วกลับบ้าน   ฉะนั้น  ผมอยากถามว่า  พวกเขาออกจากบ้านไปทำงานเพื่อเลี้ยงครอบครัว  กับออกดะวะฮ์โดยมีปัจจัยยังชีพที่จำเป็นไว้ให้แล้ว  มันแตกต่างกันอย่างไร? และผิดหลักชาริอัตตรงใหนครับ?

บางคนมาเรียนไคโรปล่อยให้ภรรยาอยู่เมืองไทย   ครึ่งปีกลับหนึ่งครั้ง   แล้วบุคคลประเภทนี้บาปไหมครับ?  หรือว่าต้องมีเงื่อนไขอื่น ๆ มาประกอบ

ไปทำงานมีค่าใช้จ่ายกลับมาให้ครอบครัว แต่นี่เอาค่าใช้จ่ายของครอบครัวไป ตัวเองครบ 3 มื้อ อิบาดะห์เต็มที่แล้วที่บ้านละครับ
1. คนมีอันจะกินออกดะวะห์ ไม่ค่อยจะมีปัญหาหรอกครับ
2. คนที่มีการศึกษาทางด้านศาสนาอย่างเพียงพอ ไม่ค่อยมีปัญหาหรอกครับ อย่างนักเรียนไคโร
ส่วนน้อยที่มีปัญหาก็นอกจาก 2 กลุ่มนี้เหละครับ
แต่แปลก เห็นว่าเขามีปัญหาก็ยังชวนอยู่นั่นเหละ หากอยากชวนเขาทำไมไม่ช่วยเขาให้พร้อมก่อน ละครับ
หากมันไม่ได้เป็นฟัรดูอีน อย่าพยามยามสิครับ ช่วยสอนบอกกลุ่มที่มีปัญหาให้พร้อมก่อนแล้วค่อยออก
ไปสอนเขาที่บ้านก็ได้ ชวนเขาไปร่วมกันที่สุเหร่าตัวเองก่อนดีกว่า
หรือว่ามันจำเป็น ผมเห็นถึงเวลาก็ไป ไม่รู้ว่า วายิบ หรือ อะไรกันแน่
เห็นเวลามาเดินตามหมู่บ้านก็ชวนออกอย่างเดียว

วัสลาม

[admin]

นี้แหละครับที่บอกว่าให้ออก เขาออกไปทำไมยังไม่รู้เลย รู้จัก มากอมี่  รู้จัก 2 ชม. ครึ่งไหมครับ