Many people are so poor that the only thing
they have is money.
"คนจำนวนไม่น้อยที่ยากจนมาก
เพราะอย่างเดียวที่พวกเขามีก็คือ...เงิน"
‘เงิน’ คืออะไร…
หากย้อนไปในยุคหิน มนุษย์ยุคนั้นคงหาคำตอบให้คนถามไม่ได้
และก็คงไม่รู้ว่ามันมีค่าสำหรับคนในยุคนี้แค่ไหน
เพราะแค่พูดถึงมัน ทุกคนในยุคนี้ก็รู้ได้ทันทีถึงอานุภาพของมัน
แทบจะยกให้มันเป็นพระเจ้ากันเลยทีเดียว…
พระเจ้าที่ไม่ได้สร้างโลกนี้มา
มนุษย์ยุคหินและมนุษย์คู่แรกของโลกย่อมรู้ดีว่า ‘เงิน’
ที่ผู้คนในยุคนี้บูชาอยู่นั้นหาใช่พระเจ้าที่สร้างโลกมา
แต่คนในยุคนี้อีกมากมายกลับหลงเชื่อว่า ‘เงิน’ คือพระเจ้า
ที่สามารถบันดาลได้ทุกสรรพสิ่งที่ตนต้องการ…
มันทรงอานุภาพขนาดนั้นจริงหรือ?
เราจะต้องอดตายเพราะไม่มีมันจริงหรือ?
มันคือ สัจธรรมหรือสิ่งที่ถูกสร้างมาเพื่อทำให้คนมัวเมากันแน่
คนป่าไม่ใช้เงิน แต่เขาก็อยู่กันมาได้…
เชื่อว่า มนุษย์คู่แรกของโลกก็คงไม่ได้ใช้ ‘เงิน’ อย่างเราๆ
แต่ทำไมพวกเขาจึงอยู่รอดมาได้
แล้วทำไมยุคนี้คนกำลังจะตายเมื่อไม่มีเงิน
ทำไมคนกำลังอดอยากทั้งๆที่อัลลอฮฺประทานให้แผ่นดินงอกเงย
อย่างอุดมสมบูรณ์...
ทำไมชาวสวนชาวนาถึงอดอยากทั้งๆที่มีข้าวมีผลไม้หลายไร่
แล้วทำไมอีกฟากนึงคนถึงไม่มีผลไม้กิน ไม่มีข้าวกิน
ทั้งๆที่แผ่นดินก็ไม่ได้แห้งแล้งจนผลไม้ไม่ออกดอกออกผล
หรือข้าวไม่ออกรวง ทำไมคนถึงเดือดร้อนทั้งๆที่การขนส่ง
ก็แสนจะไร้พรมแดน…ของกินจากมุมหนึ่งของโลกสามารถขน
ไปยังคนอีกมุมหนึ่งของโลกได้ด้วยเคร่ืองบินภายในไม่กี่ชั่วโมง…
รวดเร็วและว่องไว…แต่คนก็ยังอดอยาก…คนก็ยังเดือดร้อน
กันทุกหย่อมหญ้า…ทั้งๆที่แผ่นดินก็อุดมสมบูรณ์เช่นนี้หรือ
เพราะอะไร?
เพราะอัลลอฮฺไม่ประทานอะไรลงมายังแผ่นดินนี้หรือ
อัลลอฮฺไร้เมตตาขนาดนั้นหรือ…
ลองตรองดูเถิดมนุษย์ผู้ที่คอยแต่จะทำลายและสร้างความเสียหาย
บนหน้าแผ่นดินนี้ว่าสิ่งที่อัลลอฮฺประทานลงมายังแผ่นดินนี้
มันน้อยเกินไปหรือ…ทำไมมนุษย์อีกมากมายถึงยังต้องอดอยาก
และเดือดร้อนอยู่…
ใครกันที่ทำลายข้าวด้วยการเอามันไปเผา
ทั้งๆที่มีคนอีกมากมายโหยหิวต้องการมัน…
ใครกันที่ทำลายผลผลิตที่ราคาตกต่ำด้วยการนำไปฝังให้เป็นปุ๋ย
ทั้งๆที่มีคนอีกมายต้องการมัน
ใครกันที่คิดหาโรคร้ายไปไว้ในสัตว์เลี้ยงจนต้องฆ่าสัตว์เป็นจำนวนมาก
โดยการฝังทิ้งไปอย่างไร้ค่า…ทั้งๆที่มีคนอีกมากมายกำลังต้องการ
โปรตีนและสารอาหารที่จะได้จากสัตว์เหล่านั้น…
ใครกันทำลายพืชผักด้วยการฉีดสารพิษลงไปทำลายทั้งผักทั้งผืนดิน
ให้เสื่อมสภาพ…ทั้งๆที่มีคนอีกมากมายต้องการอาหารที่ดี
และมีประโยชน์ต่อร่างกาย
ใครกันที่ทำลายแหล่งน้ำให้สกปรกจนดื่มกินไม่ได้
แล้วทำให้คนส่วนมากขาดแหล่งน้ำที่ดีในการอุปโภคบริโภค…
แล้วใครกันที่คิดค้นอาวุธมาประหัตประหารกันเพื่อแย่งชิงขุมทรัพย์
ในแผ่นดิน จนฆ่ากันตายเกลื่อนบนหน้าแผ่นดินนี้…
อาวุธที่พรากชีวิตแล้วชีวิตเล่าให้ล้มหายตายไป…
จนทำให้ผู้หญิงเป็นม่าย ทำให้เด็กเป็นกำพร้า
ทำให้คนที่เกิดมาครบสามสิบสองต้องพิกลพิการ
ทำให้คนที่เคยมีที่พักพิงอาศัยต้องกลายเป็นคนไร้ที่อยู่
ทำให้คนที่เคยมีแผ่นดินทำกินต้องพลัดถิ่น ต้องเร่ร่อน…
ทำให้คนที่เคยมีกินอย่่างพอเพียงต้องกลายเป็นคนอดอยาก…
อัลลอฮฺทำให้พวกเราตกอยู่ในสภาพอดอยาก
และทุกข์ทนเช่นนี้จริงๆหรือ…
ลองตรองดูเถิด…อัลลอฮฺมิใช่หรือที่ให้เราทุกอย่างบนหน้าแผ่นดินนี้
แล้วสั่งให้เราแบ่งปันกัน ไม่เข่นฆ่ากัน ไม่ทำร้าย
หรือสร้างความเดือดร้อนต่อกัน…
อัลลอฮฺมิใช่หรือที่ให้ทุกอย่างและห้ามในสิ่งที่จะสร้างความเสียหาย
ให้แก่เราและแผ่นดินนี้…
แล้วใครกันที่ฝ่าฝืน…ใครกันที่คิดอุปโลกน์ให้ ‘เงิน’ เป็นพระเจ้า…
ถ้าเอาเงินที่มีอยู่ทั้งหมดทั่วโลกมารวมกันแล้วนับดู
มูลค่าของมันสามารถซื้อความอดอยากของคนที่กำลังอดอยาก
ที่มีอยู่ทั่วทุกมุมโลกในตอนนี้ได้หรือไม่…น่าคิดนะ…
มูลค่าของมันสามารถชดใช้การสูญเสียที่เกิดจากการรบราฆ่าฟัน
หรือเยียวยาจิตใจที่แตกสลายของผู้คนในสงครามได้หรือไม่…น่าคิดนะ
มูลค่าของมันสามารถทำให้แผ่นดินนี้สงบสุขได้หรือไม่…น่าคิดนะ
มูลค่าของมันพอจะเปลี่ยนให้น้ำที่สกปรกเน่าเสียทั่วทุกมุมโลก
กลายเป็นน้ำสะอาดดื่มกินได้หรือไม่…น่าคิดนะ
มูลค่าของมันสามารถซื้อลมหายใจของคนที่กำลังจะตายได้หรือไม่…น่าคิดนะ
มูลค่าของมันสามารถให้ความอบอุ่นหัวใจแก่เด็กกำพร้าได้หรือไม่…น่าคิดนะ
แล้วมูลค่าของมันสามารถนำไปสร้างความรักความเข้าใจ
ในหมู่มนุษย์ได้หรือไม่…น่าคิดนะ…
...หนึ่งลมหายใจของเราที่กำลังจะถูกปลิด…ต้องใช้เงินมากแค่ไหน
เพื่อจะแลกมันกลับมาได้…น่าคิดนะ…
…หนึ่งวินาทีเพื่อจะขออภัยโทษต่อผู้ที่เป็นเจ้าชีวิตยามที่ร่างกาย
กับจิตวิญญาณของเรากำลังจะแยกจากกัน…
ต้องใช้เงินมากแค่ไหนเพื่อจะแลกมันมาได้…น่าคิดนะ
…หนึ่งศรัทธาจากหัวใจของบ่าวผู้ที่ศรัทธามั่นต่ออัลลอฮฺคนหนึ่ง
ที่เราอยากจะเปลี่ยนแปลงมัน…เราจะต้องใช้เงินมากแค่ไหน
ถึงจะเปลี่ยนหัวใจเขาคนนั้นได้…ในเมื่อความอดอยาก ความเดือดร้อน
ความพลัดพราก ความสูญเสีย ความเจ็บปวด โรคร้าย ความตาย
ก็ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้เขาเลิกศรัทธาได้…ต้องใช้เงินมากแค่ไหน
ถึงจะเปลี่ยนแปลงสิ่งนี้ได้…น่าคิดนะ…
…ความรักจากอัลลอฮฺ…ความรักจากผู้ทรงยิ่งในความเมตตา…
ความรักจากผู้ที่เป็นเจ้าของชีวิตเราเล่า…ต้องใช้เงินมากแค่ไหน
ถึงจะได้รับสิ่งนั้นมา…น่าคิดนะ…
ถ้าเราคิดว่า ‘เงิน’ คือสิ่งเดียวที่เรามีในชีวิตและมันคือสิ่งเดียว
ที่เราตั้งเป้าหมายเพื่อพยายามขวนขวายอย่างเอาเป็นเอาตาย
ให้มีมากเท่าที่สามารถจะทำได้…
โปรดรู้เถิดว่า...แม้เราจะมีมันมหาศาลสักแค่ไหน…
เราก็ยังเป็นคนที่จนที่สุดในโลกนี้อยู่ดี…
เพราะรวยจน หาได้วัดกันที่เงิน…เขาวัดกันด้วยสิ่งที่มี!
ส่วนคนที่มีน้อยหรือมีเหลือน้อยในโลกนี้
เพราะใช้ชีวิตไปกับการเสียสละและสะสมสะเบียงโลกหน้า
ย่อมเป็นคนจนแค่ในโลกนี้เท่านั้น…
หากเมื่อใดที่เราใช้ ‘เงิน’ ที่มีไปแลกเป็นสะเบียงโลกหน้าได้
โดยหวังความพึงพอพระทัยของอัลลอฮฺ…
คนที่มี ‘เงิน’ มหาศาลก็จะกลายเป็นผู้ร่ำรวยในโลกหน้าด้วย…
ไม่ใช่เพราะเงินซื้อความสุขในโลกหน้าได้
แต่เพราะความพอพระทัยของอัลลอฮฺ เจ้าของทุกสรรพสิ่งต่างหาก
ที่ทำให้เรามีสุขในวันนั้นได้…สวนสวรรค์เป็นของพระองค์
จึงเป็นสิทธิ์ของพระองค์ซึ่งจะมอบมันให้แก่ผู้ใด…
ดังนั้น…ไม่ว่าจะมีเงินหรือไม่มีเงิน มนุษย์ที่ถูกสร้างในแต่ละยุค
ก็จะถูกตัดสินจากพระเจ้าองค์เดียวกัน…
นี่จึงทำให้เราตระหนักรู้ว่า… ‘เงิน’ หาใช่พระเจ้าไม่
…เรายินดีเป็นคนจน แต่ไม่ขอเป็นคนที่จนที่สุด
เพียงเพราะมีแค่เงินอย่างเดียวเท่านั้น…
คุณค่าของสิ่งต่างๆนั้นวัดกันด้วยราคาที่ใช้เงินเป็นตัวเทียบไม่ได้
เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น…เกลือก็คงเป็นสิ่งที่ไร้ค่าที่สุดในครัว
ด้วยราคาที่ถูกกว่าพิมเสน…
คนก็เฉกเช่นเดียวกัน…คนรวยหรือคนจนก็ไม่ได้วัดกันที่จำนวนเงินที่มี
เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น…เจ้าของธนาคารที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ
ก็คงจะรวยที่สุดในประเทศนั้นๆไปแล้ว…
…เพราะมีอีกมากมายในโลกนี้ที่ยังไม่อาจตีมูลค่าได้…
…และหนึ่งในนั้นคือหัวใจที่มีศรัทธาต่ออัลลอฮฺ…
เนื่องเพราะสิ่งที่อัลลอฮฺจะมอบให้แก่บรรดาผู้ศรัทธาต่อพระองค์นั้น
ไม่มีใครสามารถประเมินได้…
มนุษย์คือ ผู้แสวงหาอยู่เสมอ...
แล้วเรากำลังแสวงสิ่งใดอยู่...
วัสลามค่ะ
