ผู้เขียน หัวข้อ: หนังสือฟะรีดะฮ์ อุดมการณ์ของเตาฮีด และเครื่องหมายของศาสนา (2)  (อ่าน 2610 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ al-azhary

  • ผู้มีอิทธิพล (~_-)
  • เพื่อนรัก (6_6)
  • *****
  • กระทู้: 6202
  • เพศ: ชาย
  • อัลเลาะฮ์เท่านั้นที่มีอยู่จริง
  • Respect: +272
    • ดูรายละเอียด
    • http://www.sunnahstudents.com

بسم الله الرحمن الرحيم

วิชาเตาฮีดนั้น คือ ใจความจากประมวลการยึดมั่น (เอี๊ยะติกอด) ทางศาสนาที่นำมาจากหลักฐานที่แน่นอน
วิชานี้เป็นวิชาที่ว่าด้วยเรื่องซ๊าตของอัลลอฮ์  ในเรื่องที่เกี่ยวกับ (วาญิบ) สิ่งที่จำเป็นต้องมีและ (มุสต้าฮี้ล) สิ่งที่ปัญญาไม่ยอมรับว่ามีตลอดจนสิ่งที่อาจมีหรือไม่มี(ฮาโรส) ณ เบื้องอัลลอฮ์ และร่อซูลของพระองค์  ตลอดจนว่าด้วยคำสอนต่าง ๆ ที่ร่อซูลนำมาสั่งสอน เช่น เรื่องของวันกิยามะฮ์ และอื่น ๆ

ประโยชน์ของวิชานี้  คือ ผู้ศึกษาจะมีความสุขประสบโชคดีตลอดกาล

ศาสนานั้น คือ ใจความจากประมวล (หุ่ก่ม) หลักการของอัลเลาะฮ์ที่พระองค์ได้ทรงส่งผ่านร่อซูลมายังปวงบ่าวของพระองค์  อันทำให้เขาเหล่านั้นประสบแต่คุณงามความดีอันถาวรสืบไป

เครื่องหมายของศาสนานั้น มี 4 ประการ

1. การเชื่อที่ถูกต้อง  กล่าวคือ การเชื่อมั่นอย่างเด็ดขาดต่อสิ่งที่ชาวอะฮ์ลิสซุนนะฮ์เชื่อมั่น

2. มีเจตนาที่ถูกต้อง กล่าวคือ ทำอิบาดะฮ์ด้วยความบริสุทธิ์ใจ

3. ปฏิบัติตามสัญญาในสมบูรณ์  กล่าวคือ  ทำในสิ่งที่ใช้

4.  ไม่ล่วงละเมิดขอบเขต กล่าวคือ ละทิ้งสิ่งที่ห้าม

คือการทำอิบาดะฮ์โดยความอิคลาศต่ออัลเลาะฮ์ไม่ทำอิบาดะฮ์ด้วยการมีหุ้นในสิ่งอื่นจากอัลลอฮ์  อัลกุรอานกล่าวว่า

فمن كان يرجو لقاء ربه فليعمل عملا صالحا ولا يشرك بعبادة ربه أحدا

"ใครก็ตามหวังที่จะพบกับผู้อภิบาลของเขา  ก็จงทำอะมั้ลที่ดีโดยไม่ห้นส่วนสิ่งใด ๆ กับผู้อภิบาลของเขาในการทำอิบาดะฮ์"

บรรดาอุละมาอ์มีทัศนะต่างกันเกี่ยวกับผู้ทำอิบาดะฮ์ที่กระทำเพื่ออัลเลาะฮ์และดุนยาด้วย  อิหม่ามอิบนุอับอิสสลาม  และท่านอื่น ๆ มีทัศนะว่าผู้ทำอิบาดะฮ์ที่มีเจตนาเช่นนี้จะไม่ได้รับกุศลเลย  อิมามฆอซาลีมีทัศนะว่า  ต้องพิจารณาเหตุที่เป็นสิ่งจูงใจให้ทำอิบาดะฮ์นั้น  กล่าวคือ  หากแรงจูงใจทางอาคิเราะฮ์มีมากกว่า  ก็จะได้รับผลบุญตามจำนวนที่มี  แต่ถ้าหากแรงจูงใจ  ดุนยามีมากกว่าก็จะไม่ได้รับผลบุญเลย  และหากมีเท่า ๆ กัน ก็จะไม่ได้รับผลบุญอะไรเลยเช่นกัน  ทัศนะของท่านอิบนุหะญันในชัรหฺอีดอฮ์ให้ความเข้าใจว่า  จะได้รับผลบุญตามที่จะมีเจตนา  เนื่องจากมีโองการจากอัล-กุรอานว่า...

من يعمل مثقال ذرة خيرا يره

ความว่า " ใครที่ทำดีเท่าผงธุลีเดียว  เขาก็จะได้เห็นมัน"

ศาสนานั้นมีองค์ประกอบ 3 ประการ  คือ อิสลาม อีหม่าน และเอี๊ยะหฺซาน

อิสลามนั้นคือ  การตามและยอมรับโดยภายนอกของบุคคลต่อสิ่งที่ร่อซูล ศ๊อลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม นำมา  ได้แก่  สิ่งที่พึงรับรู้จากศาสนาในทางด่อรูเราะฮ์  กล่าวคือ  โดยไม่ต้องพิจารณา  เช่น  สองกะลีมะฮ์ชะฮาดะฮ์  ละหมาด  เป็นต้น 

จุดมุ่งหมายของคำว่า ตามและยอมรับ  นั้นคือ  การยอมรับโดยวาจา  โดยไม่ปฏิเสธ  แม้จะไม่ได้ทำก็ตาม  เช่น ไม่ละหมาด และอื่น ๆ เป็นเนืองนิจ

รู่ก่นอิสลามนั้น มี 5 ประการ 

1. ปฏิญาณว่าไม่มีพระเจ้านอกจากอัลเลาะฮ์  และมูฮัมมัดเป็นร่อซูลของพระองค์  สำหรับรู่ก่นนี้บังคับเฉพาะกาเฟรที่ต้องการเข้ารับนับถืออิสลาม

2. ละหมาดห้าเวลา

3. บริจาคซะกาต

4. ถือบวชเดือนรอมดอน

5. บำเพ็ญฮัจย์ ณ ไบตุลลอฮ์  สำหรับผู้ที่สามารถจะเดินทางไปได้

อีหม่านนั้นคือ ใจเชื่อในสิ่งต่าง ๆ ที่ร่อซูลนำมาได้แก่  สิ่งที่พึงรับรู้จากศาสนาในทางด่อรูเราะฮ์
จุดมุ่งหมายของคำว่า "เชื่อ" นั้นคือ ใจคล้อยตามและยอมรับในสิ่งที่ต่าง ๆ ข้างต้น  ซึ่งมิใช่แต่เพียงรู้ว่านะบีเป็นนะบีที่แท้จริงโดยไม่ตามและยอมรับ  ด้วยเหตุนี้จึงไม่เรียกส่วนใหญ่ของกาเฟรที่รู้และเชื่อว่ามูฮัมมัดเป็นนะบีและร่อซูลว่าเป็นผู้ที่มีอีหม่าน  เพราะใจพวกเขามิได้เชื่อ  และยอมรับในสิ่งต่าง ๆ ที่นะบีนำมาเผยแพร่

รู่ก่นอีหม่านนั้นมี 6 ประการ

1. มีอีหม่าน คือ เชื่อมั่นในอัลลอฮ์

2. มีอีหม่านในมะลาอีกะฮ์

3. มีอีหม่านในบรรดาคัมภีร์

4. มีอีหม่านในบรรดาร่อซูล

5. มีอีหม่านในวันสุดท้าย

6. มีอีหม่านในกอดัร ไม่ว่าดีหรือชั่ว กล่าวคือ ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่าดี เช่น ภักดี (ตออัต) หรือไม่ดี เช่น ความชั่ว (ม๊ะซิยัต) เกิดขึ้น  โดยการกระทำของอัลลอฮ์ที่สอดคล้องกับเจตนาของพระองค์ที่มีอยู่แล้วตั้งแต่บรรพกาล (อะซัลลีย์)

เอี๊ยะหฺซาน (คุณธรรม) คือ การทำดีด้วยความอิคลาศ (บริสุทธิ์ใจ) กล่าวคือ เราทำอิบาดะฮ์ต่ออัลลอฮ์ประหนึ่งเราเห็นอัลเลาะฮ์  จึงไม่ควรที่จะผินไปอื่นจากพระองค์  ไม่ว่าจะเป็นทางใจ (บาเต็น) หรือทางอวัยวะส่วนนอก (ซอเฮร) โดยที่เราก็รู้ว่าพระองค์ทรงเห็นเรา เราจึงเกิดความละอายขึ้น  ในขณะนั้น  หากเราขาดความสนใจในการทำอิบาดะฮ์

เอี๊ยะห์ซานนั้นเป็นเงื่อนไขที่ทำให้อสิลามและอีหม่านสมบูรณ์  ดังนั้น อิสลามหรืออีหม่านจะสมบูรณ์ไม่ได้  หากไม่มีเอียะห์ซาน
أُحِبُّ الصَّالِحِيْنَ وَلَسْتُ مِنْهُمْ     لَعَلَّ اللهَ يَرْزُقُنِيْ صَلاَحاً

ออฟไลน์ Goddut

  • เพื่อนแท้ (-.^)
  • ****
  • กระทู้: 854
  • Respect: +12
    • ดูรายละเอียด
ท่านนบี ได้กล่าวว่า
"การศรัทธานั้นคือการที่ท่านต้องเชื่อถือต่ออัลลอฮฺ ต่อบรรดามะลาอิกะของพระองค์ ต่อบรรดาคัมภีร์ของพระองค์ ต่อบรรดาร่อซู้ลของพระองค์ ต่อวันอาคิเราะ และต้องเชื่อถือต่อการกำหนดของพระองค์ทั้งทางดี และทางร้าย"
รายงานโดย มุสลิม

และการทำอิบาดะทั้งหลายนั้น เป็นการแสดงความเคารพภักดีต่อพระองค์ ด้วยความบริสุทธิ์ใจ

"และพวกเขามิได้ถูกบัญชา ให้กระทำอื่นใด นอกจากเพื่อเคารพภักดีต่ออัลลอฮฺ เป็นผู้มีเจตนาบริสุทธิ์ในการภักดีต่ออัลลอฮฺ"
อัลบัยยินะ อายะที่ 5

วัลลอฮฺอะลัม
วัสลาม...
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มี.ค. 07, 2007, 07:51 AM โดย Goddut »

 

GoogleTagged