ผมเคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งน่ะ แต่ตอนนี้ส่งกลับบ้านอยู่เมืองไทยไปแล้ว เขาว่า ภรรยานั้น หากเชื่อฟังหรือฏออัตกับสามีอย่างแท้จริงนั้น สามีจะเกรงใจภรรยา 
ถูกกกกกกแต่เคยมีเพื่อนคนนึง เขาพูดกับว่าที่ภรรยา คำก็ ต้องฏออัต 2 คำก็ต้องฏออัต
คือ อะไร ๆ ก็จะนำคำนี้มาข่ม ว่า เธอต้องฏออัตกับฉัน
เลยเถิดไปกระทั่งเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ไร้สาระ
จนถอนหมั้นกันในที่สุด.....(โส น้า น่า มัน )
ต่อมาก็นิกะห์ กับเด็กสาวคนหนึ่ง อยู่กันได้ด้วยดี
ระหว่างที่อยู่กัน เค้าก็มาเปรียบเปรย เสมอ ๆ ว่า ภรรยาของเค้า ฏออัต ว่าง่ายกว่า อดีตคู่หมั้นอย่างไร (มีความสุข สุด สุด)
ต่อมา ประมาณปีกว่า ก็เลิกร้างกันอีกครั้ง ....
ให้เหตุผลว่า สาวเจ้าฏออัตดี แต่บกพร่อง ไม่เฉลียวฉลาดเท่าอดีตคู่หมั้น ทำอะไรเงอะงะ ต้อนรับขับสู้ แขกบ้านแขกเมืองได้ไม่ดี
(ก็สาวบ้าน ๆ ไม่ได้รับการศึกษาน่ะ จะเอายังไง)
เพื่อน ๆ ได้แต่นั่งฟัง...ไม่รู้จะทำไง ไม่รู้ว่าจะปลอบจะให้กำลังใจยังไงด้วยซ้ำ
เพราะที่อยากจะบอก คงจะบอกกับเค้าว่า
"รู้จักพอและรู้จักดูตัวเองบ้างก็ดีนะแก" (จริง ๆ หยาบกว่านี้)
เฮ้ออออออออออออออออ
วัสสลาม
