بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيْمِ
اَلْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِيْنَ وَ الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلىَ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَعَليَ اَلِهِ وَصَحْبِهِ أَجْمَعِيْنَ
ซุนนะฮ์ให้ทำการกล่าว บิสมิลลาฮ์ วะอะลา มิลลิติร่อซูลิลลาฮ์ ขณะที่นำมัยยิดลงหลุม แต่ไม่สุนัตให้ทำการอะซานขณะที่นำมัยยิดลงหลุมตามทัศนะที่มีน้ำหนักยิ่ง ดังนั้นเราควรกระทำสิ่งดังกล่าว
ได้รายงานจากท่านอิบนุอุมัร ร่อฏิยัลลอฮุอันฮุมา ว่า
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ إِذَا أُدْخِلَ الْمَيِّتُ الْقَبْرَ وَقَالَ أَبُو خَالِدٍ مَرَّةً إِذَا وُضِعَ الْمَيِّتُ فِي لَحْدِهِ قَالَ مَرَّةً بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَعَلَى مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ وَقَالَ مَرَّةً بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَعَلَى سُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
“แท้จริงท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัมนั้น เมื่อมัยยิดถูกนำเข้าไปในกุบูร และอะบูคอลิตกล่าวว่า ครั้งหนึ่งเมื่อมัยยิดถูกวางไว้ในหลุม บางครั้งท่านนบีก็จะกล่าวว่า บิสมิลลาฮ์ วะ บิลลาฮ์ วะ อะลามิลล่าติร่อซูลิลลาฮ์ และบางครั้งกล่าวว่า บิสมิลลาฮ์ วะ บิลลาฮ์ วะ อะลาซุนนะติร่อซิลลาฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม” รายงานโดยท่านอัตติรมีซีย์ (967) และท่านกล่าวว่าฮะดิษนี้ฮะซัน
ท่านอิมามอิบนุฮะญัร อัลฮัยตะมีย์ ได้กล่าวว่า "สุนัตให้ผู้ที่นำมัยยิดเข้าไปในกุบูรกล่าวว่า บิสมิลลาฮ์ วะอะลา มิลลิติร่อซูลิลลาฮ์ เพื่อตามท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ด้วยสายรายงานฮะดิษที่ซอฮิห์ และบางสายรายงานกล่าวว่า บิสมิลลาฮ์ วะอะลา ซุนนะติร่อซูลิลลาฮ์" ดู หนังสือตั๊วะห์ฟะตุลมั๊วะตาจญ์ : 1/597 ตีพิมพ์มักตะบะฮ์อัษษะกอฟะฮ์อัดดีนียะฮ์
ท่านอิมามอิบนุฮะญัร ได้กล่าวเช่นกันว่า “บางครั้งสุนัตให้อะซานนอกเหนือเวลาละหมาด เช่นอะซานในหูของทารกแรกเกิด(มาในโลกดุนยา) ผู้ที่โศกเศร้า ผู้มีความวิตกกังวล ผู้ที่เป็นลม ผู้ที่มีความโกรธ คนที่มีพฤติกรรมเลว(ไม่ปกติ)ไม่ว่าจากคนและสัตว์ ขณะที่มีทหารเนืองแน่น ขณะที่ไฟไหม้ บางทัศนะกล่าวว่า ขณะที่เอามัยยิดลงในกุบูรเพราะเทียบเคียงช่วงเวลาแรกที่เขาเกิดมาในดุนยา แต่ทว่าฉัน(คือท่านอิบนุฮะญัร)ได้ทำการโต้ตอบปฏิเสธกับทัศนะนี้ไว้ในหนังสือชัรห์อุบ๊าบ” ดู หนังสือตั๊วะห์ฟะตุลมั๊วะตาจญ์ : 1/250
ท่านชัยค์อัซซัยิดอัลบักรีย์ ได้กล่าวว่า “ไม่สุนัตให้ทำการอะซานขณะมัยยิดเข้าไปในกุบูร โดยขัดแย้งกับผู้ที่มีทัศนะว่าสุนัตให้ทำการอะซานเพราะเทียบเคียงช่วงเวลาที่เขาเกิดมาในโลกดุนยากับช่วงเวลาที่เขาได้เข้าไปในดุนยา(ที่เป็นกุบูร) ท่านอิบนุฮะญัรกล่าวว่า ฉันได้ทำการโต้ตอบปฏิเสธทัศนะนี้ไว้ในหนังสือชัรหุลอุบ๊าบ แต่เมื่อการนำมัยยิดลงในกุบูรตรงกับอะซานพอดี มันจะทำให้เขาผ่อนเบาในเรื่องการสอบถามในกุบูร” หนังสืออิอานะฮ์อัฏฏอลิบีน : 1/370
وَاللهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَاليَ أعْلىَ وَأَعْلَمُ
