بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيْمِ
اَلْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِيْنَ وَ الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلىَ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَعَليَ اَلِهِ وَصَحْبِهِ أَجْمَعِيْنَ
ในมัซฮับชาฟิอีย์เอง ได้มีการทัศนะที่แตกต่างกัน ซึ่งหลัก ๆ มี 2 ทัศนะ คือการละหมาดฟัรดูแบบญะมาอะฮ์นั้นเป็นสุนัตมุอักกัดและเป็นฟัรดูกิฟายะฮ์ ซึ่งทัศนะที่บอกว่าเป็นฟัรดูกิฟายะฮ์นั้น ถือว่าเป็นทัศนะที่ถูกต้องยิ่งกว่า ดังรายละเอียดต่อไปนี้
ทัศนะที่หนึ่ง : อิมามอัรรอฟิอีย์กล่าวว่าการละหมาดฟัรดูญะมาอะฮ์นั้น ถือว่าเป็นสุนัตมุอักกะดะฮ์ (สุนัตที่เน้นให้กระทำ)
เพราะมีฮะดิษที่ท่านอับดุลลอฮ์ อิบนุ อุมัร ได้กล่าวรายงานว่า
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ صَلَاةُ الْجَمَاعَةِ تَفْضُلُ صَلَاةَ الْفَذِّ بِسَبْعٍ وَعِشْرِينَ دَرَجَةً
"แท้จริงท่านร่อซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยอิวะซัลลัม ได้กล่าวว่า การละหมาดญะมาอะฮ์นั้นประเสริฐกว่าละหมาดคนเดียวถึง 27 เท่า" รายงานโดยบุคอรีย์(609)
ทัศนะที่สอง : อิมามอันนะวาวีย์กล่าวว่า การละหมาดฟัรดูญะมาอะฮ์นั้น เป็นฟัรดูกิฟายะฮ์
เพราะมีฮะดิษซอฮิห์ที่รายงานจากท่านอะบีดัรดาอฺได้ระบุว่า
سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ مَا مِنْ ثَلَاثَةٍ فِي قَرْيَةٍ وَلَا بَدْوٍ لَا تُقَامُ فِيهِمْ الصَّلَاةُ إِلَّا قَدْ اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمْ الشَّيْطَانُ فَعَلَيْكَ بِالْجَمَاعَةِ فَإِنَّمَا يَأْكُلُ الذِّئْبُ الْقَاصِيَةَ
"ฉันได้ยินท่านร่อซูลุลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า จะไม่มีจากสามคน ไม่ว่าจะในหมู่บ้านหนึ่งและในชนบทหนึ่ง ที่ไม่ดำรงการละหมาด(ญะมาอะฮ์)ในหมู่พวกเขา เว้นแต่เสียว่าชัยฏอนได้ครอบงำพวกเขาเสียแล้ว ดังนั้นพวกท่านจงยึดมั่นในญะมาอะฮ์ (คืออะกีดะฮ์อะฮ์ลิสซุนนะฮ์วัลญะมาอะฮ์) เพราะแท้จริงสุนัขป่าจะกินแกะที่หลงฝูง" รายงานโดยอะบูดาวูด (460) , ท่านอันนะซาอีย์ (838)
ท่านอิมามอันนะวาวีย์ได้กล่าวให้น้ำหนักว่า
قُلْتُ : الأَصَحُّ الْمَنْصُوْصُ إِنَّهَا فَرْضُ كِفَايَةٍ.....واللهُ أَعْلَمُ
"ฉันขอกล่าวว่า ทัศนะที่ถูกต้องยิ่งกว่าซึ่งอิมามอัชชาฟิอีย์ได้ระบุไว้ในหนังสืออัลอุม คือ การละหมาดญะมาอะฮ์เป็นฟัรดูกิฟายะฮ์...วัลลอฮุอะลัม" หนังสือมุฆนิลมั๊วะห์ตาจญ์ : 1/413
وَاللهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَاليَ أعْلىَ وَأَعْلَمُ
