بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيْم
اَلْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِيْنَ وَ الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلىَ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَعَليَ اَلِهِ وَصَحْبِهِ أَجْمَعِيْنَ ،،، وَبعْدُ ؛
การทานยาเพื่อระงับประจำเดือนนั้น อนุญาตให้กระทำในสภาวะจำเป็นเท่านั้น ส่วนการทานยาระงับหรือเลื่อนประจำเดือนเพื่อไปเล่นน้ำตกหรือน้ำทะเล ถือว่าไม่อนุญาตนะครับ
อนึ่ง เรื่องการทานยาระงับหรือเลื่อนประจำเดือนนี้ มีแต่นักปราชญ์มัซอับมาลิกีย์เท่านั้นที่ได้นำเสนอเรื่องนี้ไว้โดยตรง นี่ก็คือส่วนหนึ่งจากความดีงามในการมีมัซฮับต่าง ๆ ในอิสลาม
ท่านอิมามอัศศอวีย์กล่าวว่า "ท่านอิบนุลกอซิม ได้ยินจากท่านมาลิกว่า สตรีใดที่ใช้ยาเพื่อให้เลือดประจำเดือนหยุดในช่วงเวลาที่ประจำเดือนมาปกติ ถือว่าเลือดนั้นเกลี้ยง และนางถูกตัดสินว่าสะอาด" และจากท่านอิบนุกินานะฮ์กล่าวว่า "จากปกติแล้วนางจะมาประจำเดือนแปดวัน เป็นต้น แล้วหลังจากมาประจำเดือนได้สามวัน นางได้ใช้ยาเพื่อให้ประจำเดือนหยุดในวันที่เหลือ ดังนั้นนางถูกตัดสินว่าเป็นผู้ที่สะอาด ซึ่งขัดแย้งกับท่านอิบนุฟัรฮูน(ซึ่งเขาตัดสินว่ายังไม่สะอาด)" แต่บรรดาอุลามาอฺได้กล่าวว่า "การเยียวยาเช่นนี้ถือว่ามักโระฮ์(ไม่ควรกระทำ) เพราะอาจจะทำให้เกิดโทษ" หนังสือบุลเฆาะตุสซาลิก : 1/163 , หนังสืออัลฟะวากิฮ์ อัดดะวานีย์ : 1/137
จากหลักการนี้ ได้ตัดสินว่าสตรีที่ทานยาระงับประจำเดือนนั้นสะอาดจากเลือดประจำเดือนและอยู่ในฮุกุ่มของสตรีที่สะอาด ดังนั้นนางก็สามารถถือศีลอดได้ จำเป็นต้องละหมาด ร่วมหลับนอนกับสามีได้ สรุปคือ อนุญาตให้นางกระทำสิ่งที่ถูกห้ามสำหรับผู้มีประจำเดือนได้นั่นเอง นี้ก็คือทัศนะอันชัดเจนของนักปราชญ์มัซฮับมาลิกีย์ส่วนมาก
แต่การทานยาเพื่อระงับประจำเดือนนั้น อยู่ในกรณีที่มีความจำเป็นเท่านั้น เช่นสตรีที่ไปทำฮัจญ์และอุมเราะฮ์ ซึ่งนางต้องทำการตอวาฟอัลอิฟาเฎาะฮ์ที่เป็นรุกุ่นของฮัจญ์ แต่การที่นางมีประจำเดือนต้องรอคอยช่วงระยะเวลาให้หมดประจำเดือน ซึ่งอาจจะมีผลกระทบต่อการเดินทางแบบกระทันหันขณะที่ประจำเดือนยังไม่เกลี้ยง ก็อนุญาตให้รับประทานยาระงับประจำเดือนได้เพื่อทำการตอวาฟ หรือในกรณีของสตรีมุสลิมะฮ์ที่จำเป็นต้องสอบอัลกุรอานในช่วงร่อมะฎอน ก็อนุญาตให้ทานยาระงับประจำเดือน แต่มีเงื่อนไขว่าต้องได้รับการเห็นชอบจากแพทย์เฉพาะทางที่เชื่อถือได้ว่ากระทำดังกล่าวจะไม่เกิดโทษแต่สตรี ดังนั้นหากพวกเขายืนยันว่าสิ่งดังกล่าวทำให้เกิดโทษ ก็ถือว่าฮะรอม
ส่วนกรณีที่ไม่มีความจำเป็นอันใด (เช่น ต้องการไปน้ำตกฯ เล่นน้ำทะเล เป็นต้น) ถือว่าไม่อนุญาตให้ทานยาระงับประจำเดือนเพราะไม่มีความจำเป็น ถึงแม้ว่าแพทย์จะยืนยันว่าไม่เกิดโทษก็ตาม เพราะกรณีที่ไม่จำเป็นนั้นถือว่าไม่อยู่ในสถาวะที่ผ่อนปรนให้ครับ
อ้างอิงจากหนังสือ : ก่อฏอยา ฟิกฮียะห์ มุอาซิเราะฮ์ (ประเด็นฟิกห์ร่วมสมัย) ของมหาวิทยาลัยอัลอัซฮัรคณะนิติศาสตร์อิสลาม ปีที่ 1 (หน้า 174-178)
وَاللهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَاليَ أعْلىَ وَأَعْلَمُ
