salam
ญะซากัลลอฮุคอยรอนค่ะ
มีหลายวิธีที่ยังไม่ลองเลยค่ะ...เช่นการหมักปุ๋ยตามสูตรทีี่ให้มาน่ะค่ะ
แล้วจะลองให้ที่บ้านเข้ามาเอาวิธีในนี้ไปทำดูค่ะ...
หากได้ผลจะเขียนรายงานความคืบหน้ามาบอกนะคะ...
อยากให้ได้ผลเหมือนกันค่ะ พยายามกับมะเหมี่ยวต้นนี้มาทั้งชีวิตแล้ว
แรกๆก็ฮึดค่ะ แต่หลังๆชักระอา เลยปล่อยให้มันเป็นไปตามยถากรรม
แต่พอได้มาอ่านกระทู้นี้เลยอยากลองถามผู้รู้ดู เผื่อจะช่วยได้น่ะค่ะ
แต่ปัญหาหลักมันไม่ได้อยู่ที่การบำรุงผลน่ะค่ะ...เพราะมันไม่ติดผลเลยค่ะ...
แรกเริ่มเดิมทีเลยคือ ปลูกมันด้วยเมล็ดพันธุ์ ซึ่งของโด่โด่จะเป็นพันธุ์ลูกโต
เท่าๆกับแอบเปิ้ลเลยค่ะ ซึ่งมะเหมี่ยวจะมีทั้งพันธุ์ลูกเล็ก(เหมือนในภาพ)และลูกใหญ่
ตอนนั้นก็เลยเลือกพันธุ์ใหญ่ค่ะ แต่พอปลูกลงดินได้ไม่นาน
แม่ก็เอาต้น มีนิ้ง(เห็นเขาเรียกชื่อว่าอย่างนั้นค่ะ บอกว่าเป็นผลไม้จากทางมาเลย์
คล้ายต้นมะม่วง ลูกก็เหมือนลูกมะม่วงผสมลูกมะมุดค่ะ)
ซึ่งแม่เอามาปลูกไว้ข้างๆ จริงๆเมื่อก่อนห่างกันมากค่ะ แต่เราลืมนึกถึงตอนมันโตขึ้น
ต้นมีนิ้งที่มาทีหลังนั้นจะต้นใหญ่อยู่แล้วค่ะ พอโตมาเลยแย่งอาหารกัน
ยิ่งใส่ปุ๋ยให้มะเหมี่ยว เจ้าต้นมินิ้งก็ยิ่งโตขึ้นกว่าเดิมค่ะ มะเหมี่ยวเราเเกร็นค่ะ
เลยเคือง บอกให้แม่ย้ายมันไปปลูกที่อื่น คนอื่นๆไม่ยอมเพราะเขาเห่อมินิ้งกัน
โด่โด่ก็ไม่กล้าย้ายต้นมะเหมี่ยว เพราะกลัวมันตาย สุดท้ายเลยโตมาเคียงคู่กับ
ต้นมินิ้งที่โตวันโตคืน มะเหมี่ยวของเราผ่านมาสิบกว่าปี สูงยังไม่ถึง3เมตรเลยค่ะ
เจ็บใจตรงที่ต้นมินิ้งดันสูงละลิ่วเสียดยอดมะพร้าวโน่นแน่ะ...
แรกๆคิดว่าเพราะมันต้นเล็กเลยไม่เป็นลูก จากประถมสู่มัธยมมันก็ไม่ยอมมีลูกสักที
คราวนี้เลยปรึกษาพ่อ พ่อก็ช่วยลงปุ๋ยบำรุงต้น บำรุงใบปรากฏว่าต้นมินิ้งเอาไปค่ะ
ลูกมินิ้งดกเชียวปีนั้น...ของเราไม่มีแม้แต่ดอก...แถมยังบ้าใบอีกต่างหาก
พ่อก็เลยลดปุ๋ย ปีต่อมาก็เลยมีดอกให้ชื่นชมสมใจเต็มต้น แต่ก็ร่วงหมดต้นค่ะ
ไม่มีติดผลเลยแม้แต่ดอกเดียว...พ่อเลยให้เด็ดดอกทิ้ง เหลือเอาไว้ไม่กี่ดอก
ปรากฏว่าปีนั้นสมใจ มันคลอดลูกให้ลูกเดียวทั้งต้นค่ะ ลูกโตได้ใจ สีแดงแปร๊ด
รอเช้ารอเย็น สุดท้ายมันหล่นตอนไหนไม่รู้ มาดูอีกทีเสร็จเป็ดไปแล้วค่ะ...
เลยทำแบบนั้นมาตลอด แต่มันก็ไม่ออกลูกให้เห็นอีกเลยค่ะ มีแต่ดอกสีชมพูบานสะพรั่ง
ทุกปี...เลยถอดใจค่ะ(ประมาณว่าปลูกพืชหวังผล...อิอิ)แต่สุดท้ายก็หมดหวังค่ะ...
เลยปล่อยเลยตามเลย...
ล่าสุดได้ข่าวว่าต้นมินิ้งตายค่ะ ตอนนั้นโล่งใจว่ามะเหมี่ยวเราหมดศัตรูแล้ว
จะได้ไม่มีใครมาแย่งอาหารแล้ว
แต่เปล่าเลยค่ะ...หลังจากนั้นแค่เดือนเดียวเอง พี่โทรมาบอกว่า
มะเหมี่ยวมันกำลังจะตายตามต้นมินิ้งไป ใบร่วงหมดต้นแล้ว...
บอกตรงๆค่ะว่าใจหาย ไม่คิดว่าต้นไม้มันจะตายตามกันได้...อิอิ...
ก็พอดีต้องกลับไปทำธุระที่บ้าน เลยกลับไปดูใจมัน
คิดว่าคงไม่มีบุญได้กินผลมันแล้ว...เหลือแต่ต้นผอมๆค่ะตอนนั้น ไม่มีใบเลย
ก็เลยลองรดน้ำให้หลังจากที่ไม่ได้รดให้มันมาหลายปี...
พร้อมกับขอดุอาฮฺว่าอย่าให้มันตายเลย ไม่เป็นลูกก็ไม่เป็นไรแล้ว
ไม่สนแล้วในตอนนั้น คือปลงสุดๆค่ะ...รดให้ทุกวันก่อนกลับมาเรียนต่อ...
แล้วก็ต้องแปลกใจค่ะ เพราะเมื่อกลับมาเรียนต่อได้ไม่ก่ีวัน พี่ก็โทรมาบอกว่า
มันกลับมาโตอีกครั้ง คราวนี้ใบเต็มต้นสมบูรณ์กว่าเดิมค่ะ...
แต่ก็ยังไม่ยอมเป็นลูกอีกตามเคย...แต่โด่โด่ก็ไม่คิดอะไรมากแล้วค่ะ...
เป็นก็ได้ไม่เป็นก็ได้...แต่ก็ยังหวังอยู่นะคะ
เดี๋ยวว่าจะลองดูอีกสักตั้งค่ะ เอาตามที่คุณas-satulyแนะนำมา
ไม่แน่มันจะมีผลให้ได้ยลกันอีก...เพราะที่ผ่านมาสิบกว่าปี
มันมีลูกให้ยลแค่2ผลเองค่ะ...
ถ้าถามอายุของมะเหมี่ยวต้นนั้น...มันจะอายุน้อยกว่าโด่โด่แค่แปดปีเองค่ะ...
เพราะปลูกมันตอนอยู่ป.2 และก็เป็นต้นไม้ที่ทนจริงๆนะคะ
หลายๆคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า...ตายยาก...
เอาเรื่องต้นไม้มาเล่าให้ฟังค่ะ...คิดว่าหลายๆคนที่ปลูกต้นไม้คงพอเข้าใจหัวอก
ของโด่โด่...
ปล.สูตรการหมักปุ๋ยที่ว่าต้องกล้วยน้ำว้าอย่างเดียวรึเปล่าคะ
หรือว่าใช้กล้วยชนิดอื่นก็ได้คะ...แล้วถ้าเป็นผลไม้ชนิดอื่นนอกเหนือจากที่กล่าวไว้
จะนำมาหมักทำปุ๋ยได้รึเปล่าคะ...เช่น ชมพู่แก้มแดง อะไรแบบนี้น่ะค่ะ...
เห็นที่บ้านบ่นว่ามีมากจนกินไม่ไหวค่ะ ร่วงเต็มต้นทุกปี...
เพราะเมื่อก่อนไม่ได้หมัก แต่ว่าเอาลูกชมพู่ที่เน่าเสีย
ไปใส่ตามโคนต้นมะเหมี่ยวให้สลายกลายเป็นปุ๋ยน่ะค่ะ...
ขอบคุณมากๆค่ะสำหรับความรู้เพิ่มเติม พร้อมสูตรปุ๋ยหมัก..
วัสลามุอะลัยกุมค่ะ
^___________^
