กระทู้ที่น่าสนใจ
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
แหะๆ หายไปหลายวัน พักน้ำท่วมก็ไม่บอกอะไรใครเรย วันนี้กลับมาแล้วค่ะ
เราเดินทางผ่านลาว 250 กม. ถึงด่าน สะหวันนะเขต-มุกดาหาร ข้ามสะพานมิตรภาพไทยลาว สู่จังหวัดมุกดาหาร เวลา ประมาณ 17 น. ยังแวะซื้อของตลาดอินโดจีนอีกนิดหน่อย เรานัดรับอาหารเย็นจากร้านสะกีนะฮฺ (กินได้สะดวกใจ) กินบนรถ ผ่าน ปั๊มน้ำมันก็แวะละหมาด ย่อ/ร่วม เป็นครั้งสุดท้ายก่อนเดินทางรวดเดียวกลับกรุงเทพฯ (แวะเข้าห้องน้ำและส่งคนตามจุดที่นัดหมาย)
ใกล้ ๆ ตลาดอินโดจีนที่มุกดาหาร มีวงเวียนน้ำพุ จากวงเวียนน้ำพุไปทางทิศใต้ประมาณ ไม่เกิน 100 เมตร มีร้าน สะกีนะฮฺ อาหารชาวใต้ ผมไม่รู้ว่ายังขายอยู่หรือเปล่า เพราะเรื่องที่เล่าไว้นี้เมื่อ 3 มกราคม 2511 นานกว่า 1 ปีแล้ว
salamบันทึกให้จบ ๆ ไป ช็อปกันจนกระเป๋าเบา ท้องเริ่มร้อง หัวหน้าทัวร์พาไปมัสญิด ได้เวลาละหมาดพอดี จากข้อมูลที่ซักถามด้วยภาษาอังกฤษผสมภาษามือพบว่าเวียงจันทน์มีมัสญิด 2 แห่ง แห่งหนึ่งสัปปุรุษส่วนใหญ่เป็นอินเดีย-ปากีสถาน อีกแห่งหนึ่งสัปปุรุษเป็นชาวกัมพูเจีย แห่งที่แวะไปนี้เป็นมัสญิดปากีฯ ชื่อมัสญิดกำแพงนครเวียงจันทน์ มีสัปปุรุษประมาณ 300 คน ไม่มีคนท้องถิ่นเลย นอกจากที่เกิดจากการแต่งงาน เมื่อไปถึงนั้น พวกเราก็เตรียมอาหารไว้แล้วจึงนำออกมากินกัน ผู้ดูแลมัสญิดหาเสื่อมาปูบริการ กินเสร็จก็ขึ้นไปละหมาดที่ชั้น 2 มัสญิดชั้น 2 นี้ติดแอร์ด้วย แต่ไม่ได้เปิด คงจะเปิดเฉพาะวันศุกร์กำลังจะอิ่ม เสียงอะซานก็ดังขึ้น รีบอาบน้ำละหมาดขึ้นไปละหมาด มีคนท้องถิ่นละหมาด 4 คน ละหมาดเสร็จแล้วละหมาดอัศริต่อ แล้วลงมาคุยหาข้อมูลปรากฏว่าไม่มีใครพูดไทยหรือลาวได้ พูดได้แต่อุรดู กับอังกฤษบ้าง จึงได้ข้อมูลมาน้อยมัสญิดแห่งนี้ตั้งอยู่ที่ถนนไชยเชษฐ์(ออกเสียว่า ไซยะเซด) สร้างมากว่า 40 ปี แทบไม่มีคนท้องถิ่นเข้ารับอิสลามจากการศรัทธา ส่วนใหญ่จากแต่งงานเป็นที่ตั้งของสมาคมมุสลิมด้วยป้ายนี้อ่านว่า "ห้องงาน สมาคมมุสลิมนครเวียงจันทน์"ก่อนออกจากมัสญิด บริจาคเงินกันคนละหลายหมื่น ผมควักกระเป๋าออกมา ให้ใบละร้อยที่มีอยู่ไปทั้งหมด 75,000 กีบ(300 บาท)คาดว่าจะมีเงินบริจาคกว่าครึ่งล้าน (กีบ)หลังอิชาอุ์ มีตอนจบ วัสสลาม
