ขอเล่าของผมนิดส์นุง
เคยจีบสาวคนนึง เธอปฏิเสธมาเหมือนกัน เธอปฏิเสธที่จะให้ความสนิทสนม เธอปฏิเสธที่จะไปไหนมาไหนด้วย
แต่เธอก็ยินดีที่จะพูดคุยกับผม(ทางโทรศัพท์) เราคุยกันประมาณ3เดือน(เกือบทุกวัน) ผมเลยให้ป๊ะพาผมไปสู่ขอเธอมาแต่งงาน(โดยที่เธอไม่ได้บอกให้ผมไป) เลยโดนปฏิเสธกลับมางอหงาย หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้โทรไปหาเธออีก ผ่านไป2-3วันเธอโทรมาเราคุยกัน หลังจากนั้นผมก็โทรหาเธอทุกวัน ผ่านไปอีก3เดือน ผมได้ขอร้องให้ญาติผู้ให้ที่เคารพนับถือ พาผมไปสู่ขอเธออีก ครั้งนี้ก็อีกเช่นเคย งอหงายกลับมาอีก (2ครั้งแล้วนะ)
หลังจากนั้นผมก็ไม่ติดต่อเธอ และตั้งใจว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเธออีก ผ่านไป4-5วันเธอก็โทรมาอีก เราคุยกันทุกวัน(อีกแล้ว) ประมาณเกือสิบวันต่อมาที่ผมเผ้าบอกเธอว่า "ผมอยากสร้างครอบครัวกับเธอนะ ผมอยากอยู่กับเธอไปจนตาย ผมคงมีความสุขไม่ได้หากไม่ได้อยู่คู่กับเธอ"
เธอไม่เคยเชื่อผมเลย และในวันสุดท้ายของความพยายามของผม(เธอเรียกว่าอยากเอาชนะ) ผมบอกเธอไปว่า
"ผมจะไปหาผู้หญิงสักคน แต่งงานกัน อยู่กินด้วยกัน ดูแลกัน ผมเชื่อแล้วว่า คนรักกันไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน"
เธอถึงกับร้องให้ ผมล่ะงงเป็นบ้า แต่ผมหมดใจแล้วนะ ก็คงเหมือนคำคนที่ว่า "วัวเดินหน้า หมาถอยหลัง"
แล้วหลังจากนั้น1อาทิตย์ ผมก็ได้แต่งงานกับภรรยาคนปัจจุบันของผม ตอนนี้เรามีลูกน้อยที่แสนน่ารักด้วยกัน1คน ด้วยความเมตตาจากอัลลอห์
(ปล.รวมเวลาทั้งสิ้นประมาณ7เดือน ไปหา2ครั้ง ไปสู่ขอ2ครั้ง คุยกันวันนึงประมาณ5ชม. เดือนนึงคุยกันประมาณ25วัน)
