salam
ผมได้ไปอ่านในมุสลิมไทย มีคนอ้างตนว่าอยู่แนวทางอัลอะชาอิเราะฮ์ ทำการโจมตีบังอัลอัซฮะรีย์ครับ ผมเห็นครูของตัวเองโจมตีก็อยากจะนำมาเสนอในเว็บนี้ครับ
http://www.muslimthai.com/mnet/content.php?bNo=42&qNo=2706&kword=เราได้อ่านตำราเล่มนึงที่อุลามะอฺวะฮาบีเขียนชี้แจงเกี่ยวกับหลักศรัทธาของพวกเขา เราวางตัวเป็นกลางและศึกษาอย่างไม่มีอคติ จนเราเข้าใจว่าที่แล้วๆมาเราต่างใส่ร้ายและปาหี่ต่อพวกวะฮาบี ตำราเล่มดังกล่าวที่ผมอ่านคือ "อัลอะชาอิเราะฮฺ ฟิมีซานิลอะฮฺลุซซุนนะฮฺ" ซึ่งนายอาอรีฟีน แสงวิมาน ผู้อ้างตัวเป็นผู้รู้อะชาอิเราะ ไม่มีจรรยาบันและกล้านำเสนอในเว้บของเขาพอ หนังสือเล่มนี้หนาพันกว่าหน้า ผมอ่านแล้วเคลียเลย เราจึงถือว่าเขาเปนพี่น้องกันไม่เหมือนกับคุนเรเยสและพวกตะอัซศุบทั้งหลาย ที่ตามนายอรีฟีน แสงวิมาน ผู้ขี้ขลาดอย่างมืดบอด และไม่บริสุดใจในการแสวงหาศาสนา
การที่ท่านมาหักล้างโจมตีกันในเว้บบอร์ดเยี่ยงนี้นอกจากจะทำให้มุสลิมและชีอะฮฺยิ้มกระหย่องย่องใจแล้ว ยังถือเป็นการเสียโง่ที่น่าอับอายแก่ชีอะฮฺด้วยปัญหาความขัดแย้งระหว่างวะฮาบีกับกลุ่มอะชาอิเราะฮฺนั้นมิใช่ปันหาที่จะมาโต้กันดาดๆกันในเว็บบอร์ด และหาใช่ว่าชาววะฮาบีจะโต้ในสิ่งที่นายอารีฟีน แสงวิมาน เขียนมิได้ แต่อุลามะอฺสายวะฮาบีส่วนใหญ่ก็เป็นดังอุลามะอฺสายอะชาอิเราะฮฺที่แท้จริงเป็นกันคือเขาหลีกเลี่ยงการฟิตนะกันในเว้บบอดอย่างไร้สาระเพราะงั้นอย่าได้หลงคิดไปว่าชาววะฮาบีโต้ท่านไม่ได้ ผมเองมั่นใจว่าบาบอแอของพวกเรา
เป็นอุลามะอฺอะชาอิเราะฮฺที่เชี่ยวชาญและอาวุโสกว่านายอารีฟีน แสงวิวาน ผู้ผูกใจเจ้บ กับวะฮาบีเพราะถูกขัดขวางความรักแน่นอนนี่คือความใจกว้างของอุลามะอฺอะชาอิเราะฮฺของจริง และกล้าเปิดเผยเสวนากันจริงๆ
มิใช่อารีฟีน แสงวิมาน ที่ดีแต่ฟิตนะตามเว้บไซต์ และขี้ขลาดจะเผชินหน้ากับอุลามะอฺวะฮาบีบนเวทีขนาดว่าครั้งก่อนกลับมาไทย ก็เห็นเงียบๆไม่เห็นมาคุยกับอุลามะอฺวะฮาบี"เรายอมรับบาบอแอและอุลามะอฺอะชาอิเราะฮฺว่าเป็นผู้ทรงภูมิธรรม แต่ไม่ยอมรับนายอารีฟีน แสงวิมานแห่งเว้บสติวเด้น ว่าเป็นผู้รู้อะชาอิเราะฮฺเพราะเขาไม่อิคลาสต่อศาสนาและขี้ขลาดแม้แต่เปิดเผยตัว อีกทั้งยังโจมตีวะฮาบีหาใช่เพราะประเด็นศาสนาแต่แค่อยากดังและผูกใจเจ็บกับการโดนวะฮาบีขัดขวางความรัก"
เพราะงั้นความคิดอกุศลที่บางคนมีต่อผม ผมไม่ขอหะลาลและมะอัฟให้จนกว่าจะโทรมามอัฟด้วยตัวเอง ที่เบอร์ 087-8369645 ใครไม่โทรมา จะขอถือเป็นฮักกุลอะดัม ตราบวันกิยามัต