นิทานนานาชาติน่ารักๆ(เบาสมอง)

[nada-yoru]

 salam

"โคลงเคลงค้างคาวน้อย"

พอตอนตกเย็นของทุกวัน ยามค่ำก็หอบเอาความมืดมา
ผืนแผ่นดินมืดลง มืดลง

เจ้าโคลงเคลงค้างคาวน้อยรีบบินออกจากถ้ำไปเกาะกิ่งมะปรางใกล้บ้านหลังหนึ่ง

โคลงเคลงกำลังตั้งใจฟังอะไรบางอย่างอยู่นั่นไงล่ะ...ลองฟังดูสิคะ…

“ค้างคาวอยู่ในถ้ำ พอตอนค่ำๆ ก็บินออกมา
บินไปบินมาในสวน บินไปบินมาในสวน
ไปกินกล้วยกวนกับกล้วยน้ำว้า ฮ่าๆๆๆค้างคาว”
เสียงเด็กชายคนหนึ่งร้องเพลงค้างคาวนั่นเองค่ะ

“นี่โคลงเคลง แม่บอกกี่ครั้งแล้วนะว่าอย่ามาเกาะแถวนี้ มันอันตรายมากรู้มั้ย”
แม่ค้างคาวส่งเสียงแหลมก่อนจะบินมาเกาะกิ่งไม้ใกล้ๆกับลูกชาย

“ก็ผมอ่ะชอบเพลงที่เขาร้องนี่ครับ…นั่นไงแม่…เขาร้องเพลงค้างคาวมาอีกแล้ว
แม่ฟังสิครับแม่…”

“ค้างคาวอยู่ในถ้ำ พอตอนค่ำๆก็บินออกมา บินไปบินมาในสวน
บินไปบินมาในสวน ไปกินกล้วยกวนกับกล้วยน้ำว้า ฮ่าๆๆ ค้างคาว”

“หือแม่…เขารู้ได้ยังไงครับว่าเราน่ะอยู่ในถ้ำ…”

“หือ…ก็บางคนอาจจะเคยเห็นเราไงจ๊ะลูก”แม่ค้างคาวตอบ
แล้วชวนโคลงเคลงบินไปกินกล้วยสุก แต่เจ้าโคลงเคลงน้อยยังเกาะกิ่งไม้
ห้อยหัวอยู่เฉยเลย

“ห้ือ…เร็วสิลูก…โคลงเคลงชอบกินกล้วยน้ำว้าสุกไม่ใช่เหรอลูก ฮื้อ…”
แม่ค้างคาวกางปีก โคลงเคลงจึงตามแม่ค้างคาวไป



“พ่อครับๆ กล้วยกวนเป็นยังไงครับพ่อ…”

"พ่อก็ไม่เห็นสักทีน่ะลูก ลองไปถามปู่ดูสิ เผื่อจะรู้ก็ได้นะ…”

“งั้นผมไปเลยนะครับพ่อ…”โคลงเคลงใจร้อนด้วยความอยากรู้

“อ้อ…ได้สิ…แต่ลูกต้องสัญญาก่อนนะว่าจะต้องไม่ไปเกาะที่ต้นมะปราง
ข้างบ้านหลังนั้นอีก…”

“ครับพ่อ ครับแม่…”


โคลงเคลงรีบบินเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขาไม่ยอมออมแรงไว้เลย
โดยเฉพาะในสิ่งที่เขาอยากรู้เช่นนี้

“ปู่ครับปู่ เฮ้อ…เหนื่อยจัง…ปู่ครับ”โคลงเคลงส่งเสียงร้องจากปากถ้ำ
เป็นเรื่องธรรมดาของค้างคาวที่เสียงจะต้องไปก่อนตัว

“ปู่นึกแล้วเชียวว่าต้องเป็นเจ้า มาคราวนี้อยากรู้เรื่องอะไรอีกล่ะเจ้าโคลงเคลงน้อย…”

“ปู่ครับปู่…ปู่รู้จักกล้วยกวนมั้ยครับ แล้วๆปู่เคยกินกล้วยกวนมั้ย”โคลงเคลงถามเร็วปรื๋อ

“มีรึปู่จะไม่รู้ แต่ปู่ไม่เคยกินหรอก ค้างคาวกินกล้วยกวนเสียเมื่อไหร่
แล้วที่สำคัญนะ ค้างคาวกวนกล้วยไม่เป็นเสียด้วย”

“ก็...ผมอยากกินกล้วยกวนจังเลยครับปู่ ทำไงดี…”

“โอ้ย โคลงเคลงเอ๊๊ย ทุกวันนี้เราก็มีผลหมากรากไม้มากมายกินอยู่ทุกวัน
ก็เป็นบุญโขแล้ว…”ปู่ค้างคาวยกปีกลูบหัวโคลงเคลงด้วยความเอ็นดู


โคลงเคลงลาปู่กลับบ้านเมื่อใกล้สว่าง ก็มัวแต่คิดเรื่องกล้วยกวนไม่ได้ตั้งใจบินนัก
เสียงที่ส่งไปยังทิศทางก็ไม่ค่อยได้ผลดี เพราะเสียงยามกลางวันดังขึ้นทุกขณะ

โคลงเคลงบินคดเคี้ยวไปมา ในที่สุดก็บินชนอวนดักค้างคาว
ในสวนหลังบ้านเด็กชายเจ้าของเสียงเพลงนั้น

โคลงเคลงพยายามดิ้นหนี แต่เหมือนยิ่งดิ้นอวนก็ยิ่งเกี่ยวปีกพันขาแน่น

“โอ้ย!โอ้ย! ช่วยด้วยๆ พ่อ แม่ ช่วยด้วย…”โคลงเคลงร้องลั่น
แต่ไม่มีค้างคาวตัวไหนได้ยินเลย เพราะใกล้สว่างเต็มที
โคลงเคลงไม่เคยกลัวอะไรอย่างนี้มาก่อนเลย

ขณะเดียวกันนั่นเอง งูเขียวตัวนึงกำลังเลื้อยตัวมาที่อวน

“ช่วยด้วยๆ งูมา ช่วยด้วย จะทำยังไงดี…”โคลงเคลงส่งเสียงที่สุด

“ช่วยด้วยๆ”

“ปั้ง!!”เสียงก้อนหินดังปะทะกิ่งไม้ เด็กชายเจ้าของเสียงเพลงค้างคาว
มาช่วยโคลงเคลงไว้ได้ทัน

เมื่อเขาดึงอวนขึ้นมาก็พบว่ามีลูกค้างคาวน้อยอยู่
จึงรีบวิ่งไปหยิบกล้วยกวนมาให้โคลงเคลงกิน

“อี๋…ทำไมกล้วยกวนเหนียวอย่างนี้ หนืดๆด้วย อี๋…”

เด็กชายค่อยๆปลดปีกและขาโคลงเคลงออกจากอวน

“ว่ายังไงเจ้านกมีหูเจ้าหนูมีปีก บินไหวมั้ยเนี่ย ไหนดูซิ…อะๆ อู้ บินไปเสียแล้ว…”


โคลงเคลงรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีอยู่รีบบินกลับไปหาความมืดของพุ่มไม้หนาๆ
ในต้นมะปรางทันที


ในที่สุดยามค่ำคืนก็มาถึงอีกครั้ง พ่อแม่ค้างคาวที่รออยู่ทั้งวัน
ออกบินตามหาโคลงเคลงด้วยความร้อนใจ

“พ่อครับ แม่ครับ ช่วยผมด้วย…”โคลงเคลงส่งเสียงร้องเบาๆ
พ่อกับแม่ค้างคาวรีบบินตรงไปทันที

โคลงเคลงกอดจูบ พ่อค้างคาวไม่ดุโคลงเคลงเลย
เพราะคิดว่าโคลงเคลงคงได้รับบทเรียนเพียงพอแล้ว

“ฮื่อๆ...ผมขอโทษนะครับพ่อ ที่ผมอ่ะมัวคุยกับปู่เพลินจนลืมเวลา”

“ไม่เป็นไรจ๊ะลูก…”แม่ค้างคาวกอดโคลงเคลงไว้แนบอก

ขณะนั้นเสียงเพลงค้างคาวก็ดังแผ่วๆมาอีกครั้ง

“ค้างคาวอยู่ในถ้ำ พอตอนค่ำๆก็บินออกมา บินไปบินมาในสวน
บินไปบินมาในสวน ไปกินกล้วยกวนกับกล้วยน้ำว้า”

เมื่อได้ยินเสียงเพลง โคลงเคลงนึกออกว่าเขาน่ะยังไม่ได้บอกพ่อกับแม่เลย
ว่าวันนี้เขากินกล้วยกวนมาแล้ว แต่ว่ากล้วยกวนนั้น รสชาติสู้กล้วยน้ำว้าสุก
แสนอร่อยไม่ได้เลย จะว่าไปแล้ว…กล้วยน้ำว้าสุกอร่อยกว่ากันเยอะเล้ย…


ที่มา:นิทานเรื่องโคลงเคลงค้างคาวน้อย ผลิตโดย มูลนิธิเด็ก

อยากกินกล้วยน้ำว้าสุกขึ้นมาทันใดเลยเรา โดยเฉพาะกล้วยบวชชี


หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์

วัสลามุอะลัยกุมค่ะ

^_____________^

[nada-yoru]

นอนฝันดีแล้วเรา

ได้อ่านนิทานก่อนนอน

ไม่รุ้ทำมัยโตป่านี้แล้วยังชอบฟังรึอ่านนิทานอยุ่ดี

555
 

"ค้างคาวอยู่ในถ้ำ พอตอนค่ำๆก็บินออกมา
บินไปบินมาในสวน บินไปบินมาในสวน
ไปกินกล้วยกวนกับกล้วยน้ำว้า...อิอิ...ค้างคาว..."

ตอนนี้พี่กำลังบินว่อนหากล้วยกินอยู่ค่ะ...แต่ไม่มีกล้วยน้ำว้า
กับกล้วยกวนเลยยยยยย...รอค้างคาวตัวอื่นหามาฝากอยู่นั้น...อิอิ...
น้องXoSล่ะคะ...ชอบกล้วยน้ำว้าสุกเหมือนโคลงเคลงหรือเปล่า

ฝันดีนะคะโคลงเคลงน้อย(จะแวะมาอ่านรึเปล่านา)...

วัสลามุอะลัยกุมค่ะ

^___________^



 

[ILHAM]

กล้วยน้ำว้า ใช่ที่ภาษานายูเรียก ปีแซลือเมาะมานิส หรือเปล่า
เพิ่งกินมาเมื่อกี้เอง

[nada-yoru]

กล้วยน้ำว้า ใช่ที่ภาษานายูเรียก ปีแซลือเมาะมานิส หรือเปล่า
เพิ่งกินมาเมื่อกี้เอง

เจอโคลงเคลงตัวจริงเสียงจริงแล้วเรา...

พี่ไม่รู้เหมือนกันอิลฮามว่ากล้วยน้ำว้า นายูเรียกว่าอะไร...
รู้จักแต่ยาเงาะกับเมาะแต...

ปีแซลือเมาะมานิส พี่ก็ไม่เคยได้ยิน
เคยได้ยินแต่...อิตามานิส อิตามานิส ฯลฯ(ถ้ารู้ต่อให้พี่ด้วยนะอิลฮาม พี่จำได้แค่นี้อ่ะ)

ปล.กล้วยน้ำว้า ที่เขาจะเอาไปทำกล้วยแขกไงอิลฮาม ถึงกล้วยอื่นจะทำได้ด้วยก็จริง
แต่มันไม่น่ากินเท่ากล้วยน้ำว้า...เพราะกล้วยอื่นมันจะเละจ้า...
ว่าแล้วก็อยากกินกล้วยแขกขึ้นมา...ลำบากแล้วพี่...
ไม่มีอันจะกิน...

ซึ่งค้างคาวจะชอบกินกล้วยน้ำว้า(สุก)มากกว่ากล้วยชนิดอื่นนะ ฟันธง!!
ลิงก็เหมือนกัน555


ถึงโคลงเคลงน้อย เอ๊ย...น้องXoS...แฮะๆ
^
^
บินดีๆนะคะ...ระวังจะโดนอวนเข้าเน้อ...
ไม่แน่อาจมีใครเอาอวนมาขึงเอาไว้ก็ล่ายยยยยย...555

ลิงกับค้างคาวนี่คนละแฟมิลี่เนอะ...อิอิ

วัสลามุอะลัยกุมค่ะ

^_________^

[nada-yoru]

ปล.กล้วยน้ำว้า ที่เขาจะเอาไปทำกล้วยแขกไงอิลฮาม ถึงกล้วยอื่นจะทำได้ด้วยก็จริง
แต่มันไม่น่ากินเท่ากล้วยน้ำว้า...เพราะกล้วยอื่นมันจะเละจ้า...
ว่าแล้วก็อยากกินกล้วยแขกขึ้นมา...ลำบากแล้วพี่...
ไม่มีอันจะกิน...

กล้วยแขกนิอันเดียวกะกล้วยทอดป่ะ

ต้นกล้วยน้ำว้าจ้า


กล้วยน้ำว้าสุกที่โคลงเคลงชอบกิน(ดำซะ เอ๊ย สุกงอมเชียว)



อันนี้บ้านพี่เรียกกล้วยแขก(เพราะใส่มะพร้าวขูดด้วยน่ะค่ะ)



ส่วนอันนี้บ้านพี่เรียกกล้วยทอดเฉยๆ(เพราะไม่ใส่มะพร้าวขูด)



ส่วนอันนี้แถม

กล้วยบวชชี(ของชอบ )



ปล.เรื่องกล้วยแขก บางพื้นที่ก็เรียกกล้วยทอดค่ะ...
จริงๆแล้วมันก็กล้วยทอด แต่ว่าเวลาสั่งแม่ค้าทีต้องแยกว่า
แขกหรือไทย เอ๊ย ไม่ใช่ กล้วยแขกหรือกล้วยทอดเฉยๆอ่ะจ้า...

อะไรที่ทำจากกล้วยน่ะพี่ชอบโหม๊ดดดดดดดดด

หลับฝันดีนะคะโคลงเคลงน้อย...พี่เองได้กินกล้วยในรูปสมใจอยากแล้ว
ว่าจะบินกลับรังไปนอนสักที...เจอกันในนิทานเรื่องหน้านะคะ

วัสลามุอะลัยกุมค่ะ

[ILHAM]

ปีแซลือเมาะมานิส พี่ก็ไม่เคยได้ยิน
เคยได้ยินแต่...อิตามานิส อิตามานิส ฯลฯ(ถ้ารู้ต่อให้พี่ด้วยนะอิลฮาม พี่จำได้แค่นี้อ่ะ)

hitam manis hitam manis . yang hitam manis . pandang tak jemu pandang tak jemu . yang hitam manis pandang tak jemu .
hitam manis hitam manis . yang hitam manis . paras mu cantik buah hati ku . siang dan malam selalu ku rindu .
di waktu bulan terang cuaca aaa...    ku pejam mata tapi tak lena .
yang hitam manis datang menjelma . yang hitam manis datang menjelma .
kenangan yang menggoda . aku teringat pandang pertama .
hitam manis hitam manis . yang hitam manis . pandang tak jemu pandang tak jemu . yang hitam manis pandang tak jemu .

[ILHAM]

คิดว่า กล้วยน้ำว้าไม่น่าจะใช่ ปีแซลือเมาะมานิส แล้วนะ เพราะ ปีแซลือเมาะมานิส นั้นเล็กๆ น่ารักๆ 555
ไม่รู้ว่าใช่กล้วยเล็บมือนางหรือเปล่า

[nada-yoru]

ปีแซลือเมาะมานิส พี่ก็ไม่เคยได้ยิน
เคยได้ยินแต่...อิตามานิส อิตามานิส ฯลฯ(ถ้ารู้ต่อให้พี่ด้วยนะอิลฮาม พี่จำได้แค่นี้อ่ะ)

hitam manis hitam manis . yang hitam manis . pandang tak jemu pandang tak jemu . yang hitam manis pandang tak jemu .
hitam manis hitam manis . yang hitam manis . paras mu cantik buah hati ku . siang dan malam selalu ku rindu .
di waktu bulan terang cuaca aaa...    ku pejam mata tapi tak lena .
yang hitam manis datang menjelma . yang hitam manis datang menjelma .
kenangan yang menggoda . aku teringat pandang pertama .
hitam manis hitam manis . yang hitam manis . pandang tak jemu pandang tak jemu . yang hitam manis pandang tak jemu .

ขอบคุณมากๆเลยอิลฮาม...พี่ไปหาโหลดมาเรียบร้อยแล้ว
หามานาน แต่ไม่รู้จะคีย์คำว่าอะไรหา...อิอิ

เคยได้ยินมานานแล้วค่ะ...แต่แปลไม่ออก...รู้แค่ว่า bulan แปลว่า ดางจันทร์
ส่วนhitam manis คือชื่อสาวงาม(รึเปล่านะ)

เคยได้ยินมาว่าเนื้อหากล่าวถึงสาวงามอะไรประมาณนี้(มั้ง)...

ปล.กล้วยเล็บมือนางกินลูกเดียวไม่เคยพอ555
พี่รู้แต่ปีแซ แปลว่ากล้วย เพราะเวลาหลานพี่ขอกินกล้วย
ก็จะหาเรื่องเรียกว่าปีแซให้พี่งงตลอด...
พอขอเงาะก็เมาะแตงี้...ถ้าไม่ให้ก็จะชมว่ายาเงาะงี้...

ถึงน้องXoS
^
พ่ีก็ว่าเผลอเรียกน้องว่าโคลงเคลงน้อยไปได้ยังไง...อิอิ...
เห็นนอนหลังพี่ทุกคืนเลยนั้น...ยกนิ้วให้สำหรับความอึด
ของน้องโคลงเคลง เอ๊ย น้อXoS กับอิลฮามในเรื่องโต้รุ่งเรยยยย
ขยันแบบนี้ มีอะไรดีๆอย่าลืมเอามาฝากพี่บ้างนะคะ...

 

วัสลามุอะลัยกุมค่ะ

^_________^

[ILHAM]

ฮีตัมมานิส แปลว่า ดำหวาน

[nada-yoru]

 salam

เอานิทานน่ารักๆมาฝากกันในช่วงดึกๆดื่นๆของค่ำคืนนี้ค่ะ
ไม่รู้จะยังมีใครอยู่อ่านกันบ้าง



“ตุ๊กแกเบิ้ม”

      ตุ๊กแกเบิ้มอาศัยอยู่ตรงโพลงไม้เก่าๆผุๆ
เวลาที่เบิ้มออกมาเกาะหน้าโพรงไม้จะเป็นเวลาที่เบิ้มมีความสุขที่สุด
เพราะเจ้าจิ้งหรีดท่ีอยู่หน้าโพรงไม้ของเบิ้มดูจะชอบเบิ้มเอามากๆ
แล้วจะคอยร้องเพลงชมเบิ้มเสมอ

“ตุ๊กแกเบิ้มตัวโตที่ตอนี้…ไม่มีใครดีกว่าาาาาา…อีกแล้ว…”

เบิ้มเองก็ภูมิใจในความเป็นตุ๊กแกตัวโตเสียนี่กระไร
ยิ่งเทียบกับเจ้าจิ้งหรีดตัวจี๊ดเดียว เบิ้มก็รู้สึกตัวโตดีจริงๆ

     จนกระทั่งวันหนึ่ง กลุ่มนกกระจอกพากันบินมาเกาะที่ใกล้ๆโพรงไม้ของเบิ้ม
พอเบิ้มโผล่ออกมาเท่านั้นแหล่ะ พวกมันก็พากันวิพากษ์วิจารณ์

“จิ๊บๆๆ ดู๊ดูสิ เจ้าหน้าจุก หัวก็กุดน่าเกลียด จิ๊บๆๆๆ น่าเกลียดจริงๆ
ทั้งหาง ทั้งหัว ตัว ตา น่าเกลียดจริงๆ จิ๊บๆๆ”

“ตายแล้ว…ใครมาว่าเรา…น่าเกลียดจริงๆเหรอน่ี”

เบิ้มตกใจกับคำพูดของนกกระจอกจนลืมความภาคภูมิใจที่เคยมี
แต่กลับไม่สบายใจกับคำว่าน่าเกลียดที่เพิ่งเคยได้ยิน

“น่าเกลียด น่าเกลียด ฉันน่ะเกลียดคำนี้ คอยดูนะ ฉันจะแปลงโฉมตัวเอง
ให้ดูสวยงามให้ได้เลย”

จิ้งหรีดรู้เข้าจึงร้องเพลงให้เบ้ิมฟังว่า

“ตุ๊กแกเบิ้มตัวโตที่ตอไม้ ไม่มีใครดูดีกว่านี้ เบิ้มอ่ะลืมคำของจิ้งหรีดแล้วหรือ…”

“ฉันไม่ลืมหรอก…แต่ทำไมคนอื่นหาว่าฉันน่าเกลียดล่ะ…ฉันไม่ยอม…”

“ใครจะคิดยังไงก็ช่าง…จงภูมิใจในตัวเองสิ…”

“ไม่อ่ะ…ฉันจะไปจากที่นี่ แล้วจะหาวิธีที่จะทำให้ตัวเองอ่ะดูดี
ดูน่ารักให้ได้…ฮื่อๆ…”

“อย่าไปเลยเบิ้ม…เบิ้มดูดีจริงๆนะ…”

“ฮื่อๆ…ไม่…ฮื่อๆ…”

คำว่า “ไม่” เป็นคำสุดท้ายที่เบิ้มพูดออกมา

แล้วก็เริ่มเดินจากโพรงไม้ที่เคยอาศัยเป็นประจำ
และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ตุ๊กแกเบิ้มออกจากโพรงมาไกลๆ

“โอ้โห…โพรงไม้กว้าง…ทำไมมันสวยจริงๆ…”ตุ๊กแกเบิ้มพูดขึ้น
แต่สักครู่นึง ตุ๊กแกเบิ้มก็ได้ยินเสียงที่พูดออกมาราวกับเสียงสะท้อน

“ว้าย! สวยจริงๆ สวยจริงๆ สวยมานานแล้ว อิอิอิ…”

“หือ…นั่นเสียงใครน่ะ!!”

“เจ้ารู้มั้ย เจ้ารู้มั้ยอ่ะ คางคกไง ฮ่าๆๆๆ”ตุ๊กแกเบิ้มหันไปตามเสียง แล้วก็ต้องตกใจ

“อี๋…คางคก…น่าเกลียดอะไรอย่างงั้นน่ะ…หุย…”

“น่าเกลียดๆ ก็น่าเกลียดกะนาย…ว่าแต่ผู้อื่นน่าเกลียด
ตัวเองก็น่าเกลียด น่าเกลียดมานานแล้วล่ะซี่…อิอิอิ”

“ป่ะโธ่โว้ย! คอยดูนะ ฉันจะทำให้ตัวเองดูสวย ดูน่ารักให้ได้

“อี๋…สวยเหรอ น่ารักเหรอ โอ๊ย เป็นไม่ได้หรอก เป็นไปไม่ได้ ฮ่าๆๆๆๆ…”

“แต่ฉันจะทำให้ดู คอยดูสิ…”

ว่าแล้วตุ๊กแกเบิ้มก็ออกเดินทางไป โดยมีเจ้าคางคกตัวเดิมกระโดดตาม
แล้วคอยพูดจาถากถางกวนใจเยาะเย้ยอยู่ห่างๆ

จนกระทั่งถึงสวนดอกไม้ใกล้บ้านหลังหนึ่ง ตุ๊กแกเบิ้มเห็นผีเสื้อตัวหนึ่ง
บินมาเกาะที่ดอกไม้

“โอ้โห…สวยจริงๆ…”

“หือ…สวยจริงๆ สวยมานานแล้วล่ะสิ…อิอิอิ…”
เจ้าคางคกจอมกวนยังคอยล้อเลียนอยู่เสมอ

“ผีเสื้อกับดอกไม้ หือ…ถ้าเป็นตุ๊กแกกับดอกไม้บ้าง คงจะดีไม่น้อยล่ะซี่…”
ตุ๊กแกเบิ้มรำพัน มิวายเจ้าคางคกที่แสนน่าเกลียดจะได้ยินค่ะ

“หือ…ตุ๊กแก…ตุ๊กแกกับดอกไม้ ฟังไม่ได้ ฟังไม่ได้
ถ้าจะให้เหมาะต้องคางคกกับดอกไม้สิ ฮิๆๆๆๆ…”

“เอาอีกแล้วเจ้าคางคก จะไปก่อกวนที่ไหนก็ไป…”
แล้วก่อนที่เจ้าตุ๊กแกเบิ้มกับเจ้าคางคกจอมกวนจะทะเลาะกัน
มันก็ได้ยินเสียงเพลงตุ๊กแกดังออกมาจากนอกบ้าน

“ตุ๊กแกอยู่ในโพรงไม้ นี่บ้านของใคร ได้ยินไปทั่ว
เด็กๆหนูไม่ต้องกลัว เด็กๆหนูไม่ต้องกลัว ตุ๊กแกร้องยั่วให้งูเขียวออกมา
ตุ๊กแกๆๆ ตุ๊กแกๆๆ…”เสียงเพลงจบพร้อมกับการเลียนเสียงเบิ้ม

เบิ้มไม่อยากพูดกับเจ้าคางคกจอมกวนนักหรอก แต่ก็อดถามไม่ได้ว่า

“โห…นี่เขารู้จักชื่อฉันด้วยเหรอ…”

“หือ…รู้จัก รู้จักมานานแล้ว ฮิๆๆๆ”

“แล้วเขารู้จักบ้านฉันด้วยเหรอ…”

“เจ้าโพรงไม้เก่าๆโพรงไม้ผุๆ รู้ซี่ รู้มานานแล้วล่ะ ฮ่าๆๆๆ”

“เอ่อ…รู้แล้วทำไมต้องบอกเด็กๆด้วยล่ะว่า เด็กๆหนูไม่ต้องกลัวอ่ะฮ่ะ…”

“ก็เด็กๆกลัว เด็กๆอ่ะกลัว เด็กๆกลัวตุ๊กแกน่าเกลียด
หูย น่าเกลียดมานานแล้ว…อี๊”

เจ้าเบิ้มฉุนเจ้าคางคกจอมกวนจนไม่อยากจะพูด มันจึงคลานเข้าไปในบ้าน

ในขณะที่เบิ้มไต่ตามฝาผนัง เบิ้มก็เห็นผู้หญิงคนนึงเดินมานั่ง
หน้ากระจกอย่างสบายใจแล้วลงไม้ลงมือ
เอาอะไรก็ไม่รู้ มาทาที่หน้า และทาแป้งซะนวล
เขียนค้ิว ทาปาก ทาตา เติมโน่นนิดเติมนี่หน่อย จนดูสวยมากๆเลย

“อืม…ใช่แล้ว…นี่คือวิธีที่ทำให้น่ารัก ดูดี วิธีที่เบิ้มค้นหามานาน
เดี๋ยวเถอะเบิ้มจะทำบ้าง…”

ว่าแล้วเบิ้มก็คลานเข้าไปใกล้อีก ทันทีที่ผู้หญิงหันมาทางเบิ้ม

“ว้ายยยยยยย…ตุ๊กแก!! ช่วยด้วย ว้ายยยยยย!!!”

ในขณะที่ผู้หญิงคนนั้นตกใจ เบิ้มก็ตกใจไม่น้อย

“หูย…ทำไม…ตุ๊กแกอย่างฉันเป็นยังไง ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วย…”

แล้วเธอก็วิ่งจากห้องนั้นไป

แม้ว่าเบิ้มจะยังไม่หายตกใจ แต่ก็เป็นโอกาสของเบิ้มที่จะสร้างสีสันอันงดงาม
ให้กับตัวเอง เบิ้มต้ังสติแล้วคลานไปที่กระจก

“โห…นี่หรือตัวฉัน…”เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เบิ้มนั้นเห็นตัวเองในกระจก

“อู้หู…ดีเหลือเกิน น่ารัก สวย…หือ…ดูสิ ฉันมีจุดสีขาว สีออกแดง
สีน้ำตาล จุดเล็กๆดำๆ หู้ย เต็มตัวไปหมด แถมยังมีดวงตากลมโตสีดำสดใส
โดยที่ฉันไม่ต้องเติมแต่งอะไรเลย…ฉันน่ะอยากตะโกนบอกใครๆ
ว่าตุ๊กแกไม่น่าเกลียด ตุ๊กแกไม่น่าเกลียด หือ ตุ๊กแกไม่น่าเกลียดเลย
ถ้าใครบอกฉันว่าน่าเกลียด ฉันจะไม่มีวันเชื่อเป็นอันขาด
ฉันรู้แล้ว หูย…ว่าฉันน่ะสวย ฉันน่ะน่ารัก ฉันเห็นตัวฉันแล้วด้วยล่ะ…”

ในขณะที่เบิ้มกำลังหลงในลวดลายและสีสันของตัวเอง เบิ้มต้องหลบมุม
เพราะเบิ้มได้ยินเสียงคน

“ไหนล่ะตุ๊กแกฮื้อ…ไม่รู้จะกลัวอะไรกันนักกันหนา
ไม่เห็นมันทำอะไรให้กับใครเลยนะ…”

“พ่อครับนั่นไงพ่อ…น่ารักจังเลยพ่อ…ผมน่ะชอบมันจัง
ให้ผมเลี้ยงมันเถอะนะพ่อนะ ตุ๊กแกมันน่ารักจะตาย…”

เบิ้มได้ยินสองพ่อลูกคุยกัน เท่านี้เบิ้มก็รู้สึกขอบคุณหนูน้อยที่มีความคิด
ตรงกับเบิ้มว่าเบิ้มน่ะน่ารัก เบิ้มก็ดีใจ

แต่ว่าอย่าเลี้ยงเบิ้มเลย เบิ้มคิดในใจค่ะ

แล้วทำให้นึกถึงจิ้งหรีดที่บอกว่า

จิ้งหรีดนั้นเคยบอกเบิ้มเสมอว่า...เบิ้มน่ะน่ารัก…

“เบิ้มจำได้มั้ย…ใครจะคิดยังไงก็ช่าง จงพอใจและภูมิใจในตัวเอง…”

จิ้งหรีดพูดถูกทีเดียว

ฉันจะกลับไปอยู่ในโพรงไม้ แม้ว่ามันจะเก่าจะผุ
แต่มันก็เป็นที่ที่เหมาะสมกับตัวฉัน

เบิ้มกำลังจะก้าวออกจากบ้านหลังนี้ เบิ้มก็ได้ยินเสียง

“ตุ๊กแกๆๆ ตุ๊กแก แกๆๆ…”

ใช่…นั่นแหล่ะ เสียงอย่างนี้แหล่ะ...มันคล้ายกับเสียงประกาศของเบ้ิมที่ว่า

“ตุ๊กแกไม่น่าเกลียด ตุ๊กแกไม่น่าเกลียด ตุ๊กแกไม่น่าาาาาาาเกลียด…”

เบิ้มหันไปมองต้นกำเนิดของเสียง เบิ้มก็พบตุ๊กแกสาวที่ส่งตาหวานมาให้
มันเป็นการยืนยันให้กับเบิ้มว่า

…เบิ้มอ่ะไม่น่าเกลียด…และมีอีกหลายคนที่คิดเช่นเดียวกับเบิ้ม


...END....


ที่มา:นิทานเรื่องตุ๊กแกเบิ้ม ผลิตโดย มูลนิธิเด็ก(เพื่อเด็กที่ตกอยู่ในความมืดมน)


_______________

มีคำพูดประโยคหนึ่งของมูลนิธิเด็กที่ว่า
 
...อนาคต ของชาติที่วาดฝันว่า เมื่อพวกเขาเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่
จะนำความเจริญรุ่งเรืองและสงบสุขมาสู่โลก ...
     แต่ในความเป็นจริง ทุกวันนี้สภาพที่เด็กขาดความรัก การดูแลเอาใจใส่
และความเข้าใจ ก่อให้เกิดปัญหาต่างๆ บั่นทอนโอกาสของพวกเขา
ให้เป็นจริงได้น้อยลง ...


      " การช่วยเด็กด้วยการให้ ในสิ่งที่ไตร่ตรองแล้วว่าดี ให้อาหาร ให้นิทาน
ให้แง่คิด จินตนาการ ให้ความรัก ความมั่นใจ
ให้ความหวังเป็นการเติมพลังวัยเยาว์ ให้เติบใหญ่ สู่การสร้างสรรค์ "

คำพูดของศาสตราจารย์นายแพทย์ประเวศ วะสี ประธานกรรมการมูลนิธิเด็ก

_____________

เพราะบางครั้งการจะสอนเด็ก สอนแง่คิดให้กับเด็กนั้น
เราจำเป็นต้องหาวิธีการเพื่อให้บรรลุถึงเป้าหมาย
โดยให้เด็กเข้าใจได้ง่าย นิทานบางเรื่องสอนให้เด็กรักสัตว์ รักธรรมชาติ
รักสิ่งแวดล้อมรอบกาย รักครอบครัว และที่สำคัญคือการปลูกฝัง
สิ่งดีๆให้กับเขา...เพราะเด็กในวันนี้จะโตไปเป็นผู้ใหญ่ในวันหน้า

หลายๆครั้งที่ย้อนกลับมามองตัวเอง แม้วันนี้จะโตแล้ว
แต่นิทานที่แม่และพ่อหรือแม้กระทั่งพี่ๆเคยเล่าให้ฟังเมื่อตอนเด็กๆ
ยังคงจำไม่ลืมเลือน แม้วันนี้จะรู้ว่านั่นคือนิทานหลอกเด็กอย่างเรา
แต่ถึงย้อนกลับไปได้ ก็ยินดีให้ท่านเล่านิทานหลอกเด็กให้เราฟังอยู่ดี
เพราะสิ่งที่ได้รับจากท่าน มันมากกว่านิทาน แต่เป็นความรักความอบอุ่น
และคติดีๆที่ติดตัวเรามาจนโต...

วัสลามุอะลัยกุมค่ะ

^_____________^
 

[nada-yoru]

ถึงน้องXoS
^
ก็ว่าเผลอเรียกน้องว่าโคลงเคลงน้อยไปได้ยังไง...อิอิ...
เห็นนอนหลังพี่ทุกคืนเลยนั้น...ยกนิ้วให้สำหรับความอึด
ของน้องโคลงเคลง เอ๊ย น้อXoS กับอิลฮามในเรื่องโต้รุ่งเรยยยย
ขยันแบบนี้ มีอะไรดีๆอย่าลืมเอามาฝากพี่บ้างนะคะ...

 

วัสลามุอะลัยกุมค่ะ

^_________^

เรียกโคลงเคลงน้อยก้อได้พี่
แต่อย่าเปนคิงคองน้อยก้อแล้วกัน
555

ปล.แล้วพี่รุ้ได้ไงว่านอนหลังพี่ งั้นก้อแสดงว่าพี่นอนหลังโคลงเคลงดิ
ถึงได้รุ้นะ เอ๊ะ ชักยังงัย งงแฮะ

ปล.2 ก้อมาหาอะไรดีๆจอกบอร์ดนี่แหละค้าบบ
 

 salam

สลามในยามค่ำคืนค่ะน้องXoS

ที่พี่รู้ว่าโคลงเคลงน้อยนอนหลังพี่เพราะพี่นอนหน้าคอมฯอ่ะสิ...
ก่อนหลับตาก็ยังเห็นค้างคาวบินว่อนอยู่เลยยยยยยยย...
บางคืนก็บินอยู่ตัวเดียว...พี่ว่่าจะบินว่อนเป็นเพื่อน
พอดีว่าที่ที่คิงคองน้อยอยู่มันดันเร็วกว่าที่โคลงเคลงน้อยอยู่2ชั่วโมงอ่ะสิ
เลยไม่ไหวจะบินต่อ(แรงไม่เท่าเมื่อก่อนแว้ววววว)...

หากล้วยกินเสร็จคิงคอง เอ๊ย ค้างคาวก็ได้เวลานอนอ่ะสิคะ...ฮาาาาา...
พี่แค่แวะเข้ามาปีแซกินตอนดึกๆที่นี่ค่ะ ไม่รู้ว่าเราจะแฟมิลี่เดียวกันรึเปล่า
คิงคองกับโคลงเคลง ดูคล้องจองดีเนอะ...555

พี่ถึงได้ถามน้องไงคะว่า ค้างคาวกับลิงนี่แฟมิลี่เดียวกันหรือเปล่า
เห้นชอบกินกล้วยเหมือนกัน  

^
^
ถึงอิลฮาม....ตกลงฮิตัมมานิส แปลว่า ดำหวานหรอกหรือ
พี่เอาคำแปลเพี้ยนมาจากไหนอีกล่ะทีนี้...
ชักจะไม่ไว้ใจความจำตัวเองซะแล้วสิเรา...เฮ้อออออออ...

ปล.แล้ว "ดำหวาน"แปลว่าอะไรอ่ะอิลฮาม...โทษทีนะคะไม่น่าถามไทย
ให้แปลไทยเรยยยยยยยยย แต่ว่าไม่รู้หมายถึงอะไรจริงจริ๊ง...
แต่ถ้าเป็นลูกหว้าล่ะก็...ดำหวานชัวร์ๆ...แห้วก็ดำหวาน...
เฉาก๊วยในน้ำเชื่อมก็ดำหวานนั้น...แฮ่

วัสลามุอะลัยกุมค่ะ

^____________^

[ILHAM]

บางคนเรียกว่า ดำขำ อย่างเช่นคุณ hiddenmin คุณ นกเดินทาง แล้วก็พี่น้องสตูลหลายคน แล้วก็นครด้วย แล้วก็ทีมงานบางคน 5555 (ล้อเล่นนะพี่น้อง ห้ามเผากลับ)

ประมาณว่า ถึงตัวจะดำแต่ก็น่ารัก

[ILHAM]

เคยฟังหลายรอบแล้ว

[เหรียญ 2 ด้าน]

จริงๆ แล้วก้อไม่ค่อยชอบเท่าไร   สำหรับนิทานน่ะครับ

[ILHAM]

ไม่ค่อยชอบ ไม่ต้องบอกก็ได้นะ