salam
ปกติถ้าเจ้าตัวเล็กเริ่มเบื่ออาหาร ทานยากขึ้น
ก็มักจะหาอะไรเล่นกับแกไปด้วยแล้วก็ป้อนไปด้วย
งัดทุกกระบวนท่า แอบแบ๊วเต็มที่ ก่อนป้อนก็ต้องทำท่าว่าเราจะทานของเจ้าตัวเล็กซะก่อน
พอทานแล้วก็ทำหน้าเหมือนกับว่าสิ่งที่จะป้อนให้ตัวเล็กกินนั้นอร่อยเต็มที่
(แต่อย่าชิงกินของเจ้าตัวเล็กหมดซะก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะได้ทานนะคะ 
)
สักพักเจ้าตัวเล็กก็จะเกิดอาการหวงอาหารของตัวเองขึ้นมาเล็กน้อยถึงปานกลาง
แล้วก็วิ่งมาแสดงความเป็นเจ้าของของอาหารนั้น เล่นไปทานไปเพลินจนลืมอาการเบื่ออาหารเลยหล่ะค่ะ
ป.ล. ไม่แน่ใจว่าจะใช้ได้กับเจ้าตัวเล็กของทุกคนรึเปล่า
วัสสลาม
salam
กระบวนท่าที่ว่า ใช้มาแล้วทุกกระบวนจ้า
ตั้งแต่ป้อนปรกติ ทำท่าว่าอร่ยมาก ทำท่าป้อนพ่อ ทำท่าแย่งลูกกิน
กระทั่งจับใส่รถจักรยานสามล้อ ทั้งรถเข็น
เข็นป้อน ตั้งแต่ต้นซอยยันท้ายซอย เข็ยไปร้องเพลงไป เล่นไป กดเพลงที่รถไป กระโดดไป <<< ทั้งหมดนี่ แม่มานทำนะ ไม่ใช่ลูก
เรียกว่า ทำท่า ปญอ.สุดชีวิต ไม่แคร์สายตาชาวบ้านด้วย...
ก็ได้ผลเป็นบางที เมื่อก่อน หมดเกลี้ยงทุกครั้ง
แต่เด๋วนี้ไม่เอาเลย ไอ้สิ่งที่แม่ทำปญอ. ให้ดู เค้าได้แต่หัวเราะสนุกเท่านั้น ไม่ยอมหม่ำข้าวเหมือนเคย
เมื่อเย็น ย่าเค้าเลยพาไป ขวาดซาง (เขียนงี้ป่าว)
ประมาณว่า ไปขวาดคอ อะไรประมาณนั้น
หลังมัฆริบ ก็เลยป้อนข้าวอีกที..
เออ.... กินได้พอสมควรแฮะ
เด๋วพรุ่งนี้จะลองใหม่ ไม่รู้ว่าจะเป็นไงมั่ง
ญะซากิลละฮ์ ทุกคำแนะนำนะจ๊ะ
ปล. เอาอีก
วัสลาม
