بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله رب العالمين و الصلاة والسلام على سيدنا محمد وعلي اله وصحبه أجمعين
การหยุดนิ่งครู่หนึ่ง(เฏาะมานีนะฮ์)ในร่อกั๊วะ , สุยูด , และการนั่งระหว่างสองสุยูดนั้น เป็นองค์ประกอบ(รุกุ่น)ของละหมาด ผู้ที่ละหมาดโดยไม่มีเฏาะมานียะฮ์ เขาดูประหนึ่งละหมาดแบบไก่จิกอาหาร เร่งรีบเกินไปจนกระทั่งละหมาดไม่สมบูรณ์
รายงานจาก ท่านหุซัยฟะฮ์ ความว่า
عَنْ حُذَيْفَةَ، رَأَى رَجُلاً لاَ يُتِمُّ رُكُوعَهُ وَلاَ سُجُودَهُ، فَلَمَّا قَضَى صَلاَتَهُ قَالَ لَهُ حُذَيْفَةُ مَا صَلَّيْتَ ـ قَالَ وَأَحْسِبُهُ قَالَ ـ لَوْ مُتَّ مُتَّ عَلَى غَيْرِ سُنَّةِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه وسلم
"เขาได้เห็นชายคนหนึ่งไม่ทำการร่อกั๊วะและสุยูดให้สมบูรณ์ ดังนั้น เมื่อเขาละหมาดเสร็จ ท่านหะซัยฟะฮ์ก็กล่าวแก่เขาว่า ท่านไม่ได้ละหมาดเลย หากท่านเสียชีวิต ท่านก็จะเสียชีวิตโดยไม่อยู่บนซุนนะฮ์ของท่านนบีมุฮัมมัด ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม" รายงานโดย อัลบุคอรีย์
ดังนั้น ท่านจงระวังในเรื่องของเฏาะมานีนะฮ์ในละหมาด คือในกริยาบทของการร่อกั๊วะ , ยืนขึ้นจากร่อกั๊วะ , สุยูด , และนั่งระหว่างสองสุยูด
ท่านนบี ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า
ثُمَّ ارْكَعْ حَتَّى تَطْمَئِنَّ رَاكِعًا، ثُمَّ ارْفَعْ حَتَّى تَعْتَدِلَ قَائِمًا، ثُمَّ اسْجُدْ حَتَّى تَطْمَئِنَّ سَاجِدًا، ثُمَّ ارْفَعْ حَتَّى تَطْمَئِنَّ جَالِسًا، وَافْعَلْ ذَلِكَ فِي صَلاَتِكَ كُلِّهَا
"หลังจากนั้น ท่านจงก้มร่อกั๊วะจนกระทั่งหยุดนิ่งครู่หนึ่งในสภาพที่ร่อกั๊วะ หลังจากนั้นท่านจงเงยขึ้นจนกระทั่งยืนตรง หลังจากนั้นท่านจงสุยูดจนกระทั่งหยุดนิ่งครู่หนึ่งในสภาพที่สุยูด หลังจยากนั้นท่านจงเงยขึ้นมาจากกระทั่งหยุดนิ่งครู่หนึ่งในสภาพที่นั่ง และท่านจงกระทำสิ่งดังกล่าวในละหมาดของท่านทั้งหมด" รายงานโดย อัลบุคอรีย์
การหยุดนิ่งครู่หนึ่ง (เฏาะมานีนะฮ์) นั้น ช่วงระยะเวลาอย่างน้อยสุดคือการอ่าน "ซุบหานะร๊อบบิยัลอะซีม" หนึ่งครั้ง
والله أعلى وأعلم
