เห็นว่าเกี่ยวข้องกันดี..ขอเอามาแปะไว้เน่อ
1) ความพอเพียง "และผู้ใดมอบหมายต่ออัลลอฮฺ พระองค์ก็เป็นที่พอเพียงแก่เขา"
[อัฏเฏาะลาก: 3]
2) การใช้ชีวิตของชายคนหนึ่ง ท่านอับดุลลอฮฺ ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า "ท่านร่อซูลุลลอฮฺศอลลอลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัมได้นอนบนเสื่อ ครั้นเมื่อท่านลุกขึ้นเสื่อนั้นได้ทำให้เกิดเป็นรอยที่สีข้างของท่าน พวกเราจึงจึงกล่าวว่า : โอ้ท่านร่อซูลุลลอฮฺ พวกเราต้องการจะจัด(ที่นอนที่อ่อนนุ่ม)ให้แก่ท่าน ท่านตอบว่า : ฉันกับโลกนี้ไม่มีอะไรต้องเกี่ยวข้องกัน ตัวฉันอยู่ในโลกนี้ไม่ใช่ใครอื่น นอกจากผู้ขับขี่พาหนะที่มาพักอาศัยใต้ร่มเงาของต้นไม้ต้นหนึ่ง แล้วจากไปโดยทิ้งมันไว้" [ติรมีซีย์]
3) บททดสอบ วิธีหนึ่งที่ใช้ได้ผลเมื่อชีวิตต้องเผชิญกับบททดสอบที่ดูหนักหนาเหลือเกิน คือการระลึกถึงบททดสอบที่ผู้ศรัทธาก่อนหน้าเราได้ประสบมาก่อน
...เมื่อต้องเผชิญกับอุปสรรคในการเผยแพร่ศาสนา...ระลึก ถึง 13 ปีแรกของท่านนบีในนครมักกะฮฺ 13ปีที่ไม่มีบทบัญญัติการต่อสู้ ไม่มีบัญญัติการทำสงคราม และไม่มีกระทั่งอาหารในคืนวันที่ถูกปิดล้อมบนหุบเขา มีแต่ความอดทนและศรัทธาที่ยังชีพท่านนบีและบรรพชนมุสลิมรุ่นแรกให้คงอยู่มา จนถึงวันที่เสียงตักบีรดังไปทั่วทั้งคาบสมุทรอาหรับ
...เมื่อต้องเผชิญกับความเจ็บปวดจากความขัดแย้ง...ระลึก ถึงหัวใจของท่านอาลี ที่ต้องนำทัพมุสลิมทำสงครามกับมุสลิมด้วยกัน ซึ่งความเจ็บปวดของท่านนั้นมากมายอยู่ในประโยคสั้น ๆ ว่า "ฉันน่าจะตายไปก่อนหน้านี้"
...และอย่าลืมเป็นอันขาด ถึงหัวใจของพ่อที่ได้รับคำสั่งให้เชือดคอลูกชายตัวเอง และคนเป็นลูกที่เพียงรู้ว่าเป็นคำสั่งของพระเจ้าก็ยินดีพลีคอให้โดยไม่มี กระทั่งคำถาม...มันเป็นระดับอีมานในหัวใจที่เรายากจะจินตนาการเส้นทางไปถึง
...เพียงได้ระลึกถึงบททดสอบของพวกเขา บททดสอบของชีวิตที่เราเคยคิดว่าใหญ่หลวง ก็กลับเล็กกระจิ๊ดลงทันใด
4) ประโยคสั้น ๆ ของอิบนุ้ลกอยยิม "การรำลึกถึงอัลลอฮฺเป็นเครื่องยังชีพของหัวใจ"
5) สิ่งที่คนเป็นพ่อเชื่อมั่น ได้รู้จักครอบครัวหนึ่งที่มีลูกอยู่ในวัยเรียนถึง 9 คน มีคำถามมากมายที่ผู้คนรอบข้างสงสัยไต่ถามพวกเขา...
"เลี้ยงกันอย่างไรล่ะเนี่ย?"
"เคยทะเลาะกันบ้างไหม?"...ไปจนถึง
"ตอนเช้า ๆ ไม่แย่งเข้าห้องน้ำกันตายหรอ?"
ครั้งหนึ่งอบูของบ้านนี้เล่าให้ฟังว่า
มีคนบอกว่า...มีลูกเยอะก็ลำบากแค่ตอนนี้เท่านั้นแหละ พอแก่ไปก็สบาย...ลูก ๆ ช่วยกันเลี้ยง
"อบูไม่คิดอย่างนั้นเลย" เขาหันมาบอกลูก ๆ
"เราเคยเลี้ยงกันหรือลูก?...เปล่าเลย! อัลลอฮฺต่างหากที่เลี้ยงเรา"
6) 1ใน100 ความเมตตาของอัลลอฮฺนั้นมี 100 ส่วน พระองค์ได้ประทานลงมายังโลกนี้เพียงส่วนเดียว
และจากส่วนเดียวนี้เอง...ที่ทำให้มนุษย์และสัตว์ต่างเมตตาสงสารซึ่งกันและ กัน แม้แต่สัตว์ร้ายก็สงสารลูกของมัน
และอัลลอฮ์ได้เก็บอีก 99 ส่วนไว้ เพื่อใช้มันให้ความเมตตาแก่บ่าวของพระองค์ในวันกิยามะฮฺ
(ฮะดีษเล่าจากอบีฮุรอยเราะฮฺ รายงานโดยบุคคอรี,มุสลิม และติรมีซีย์)
7) เรื่องของคนแปลกหน้า นักเรียนคนหนึ่งเขียนสรุปสิ่งที่ได้รับจากฮะดีษที่เพิ่งเรียนจบไว้ว่า :
"จงอย่ากลัวที่จะเป็นคนแปลกหน้าของมนุษย์
ถ้ามันจะทำให้เราเป็นคนใกล้ชิดของผู้สร้างมนุษย์"
8 ) บรรพชน การศึกษาเรื่องราวของบรรพชนอิสลามนอกจากจะทำให้เราได้เรียนรู้วิถีชีวิตอันสูงส่งแล้ว
ยังทำให้ได้สำนึกว่า...เรายังห่างไหลจากสวรรค์อีกมากมายแค่ไหน ....(
)
9) ต้นไม้ นึกถึงอายะฮฺที่ 6 ของอัรเราะฮฺมานขึ้นมาทุกทีที่ต้องปรากฏในสังคมที่เต็มไปด้วยมุชริก อายะฮฺที่บอกว่า
"และดวงดาว และต้นไม้ต่างก็ก้มกราบต่ออัลลอฮฺ"
เพราะถึงจะหดหู่ที่ผู้คนรอบตัวมีแต่คนที่ไม่รู้จักพระเจ้า เพียงแต่ได้มองเห็นต้นไม้...ใจก็อุ่นที่อย่างน้อยก็รู้ว่ามีสิ่งมีชีวิต หนึ่งยังคงรำลึกถึงพระเจ้าของเราอยู่อย่างเคร่งครัด
(และอันที่จริง ถึงแม้มนุษย์จะไม่สามารถรับรู้วิธีการภักดีต่ออัลลอฮฺของต้นไม้ แต่ก็รู้สึกเสมอมาว่า...ต้นไม้เป็นสิ่งมีชีวิตที่นอบน้อม ใบของมันจะมีลักษณะโน้มลงสู่ดินเป็นส่วนใหญ่--ไม่เหมือนสิ่งมีชีวิตบาง ประเภทที่ถูกสร้างจากดิน แต่มักเชิดหน้าขึ้นจากดินเป็นส่วนใหญ่)
10) ทะเลาะกับชัยฏอน ตอนเด็ก ๆ อุมมีบอกตอนลูกขี้เกียจละหมาดว่า...รู้ไหมตอนนี้ชัยฏอนยืนหัวเราะใหญ่เลย แต่ถ้าลูกลุกขึ้นละหมาดมันจะร้องไห้...
การทำให้ชัยฏอนร้องไห้ได้เป็นเรื่องน่าภูมิใจของเด็กคนหนึ่ง เขาจึงลุกขึ้นละหมาด!
ชัยฏอนอาจเติบโตตามเรามาด้วย...เพราะเรายิ่งโต มันก็ยิ่งร้าย เราแพ้มันในหลาย ๆ ครั้งของการต่อสู้ แต่ในช่วงเวลาที่รู้สึกว่าชีวิตตัวเองชั่วร้ายที่สุดแล้ว สำนึกที่จะเอาชนะชัยฏอนจะย้อนกลับมา
เมื่อรู้ตัวว่าความชั่วประการใหม่กำลังจะวิ่งเข้ามาสู่ความคิด...เคยหันไป และพูดดัง ๆ ว่า "ชัยฏอนตัวร้าย ออกไปไป๊ ฉันไม่ยอมชั่วร้ายมากไปกว่านี้แน่ ๆ"
...ก็...ได้ผลดี เราต้องเล่นบทโหดกับชัยฏอนบ้างในบางครั้งที่ถูกล่อลวงอย่างเหลือทน
ที่มา:
พี่หนูดีคนดี 
