สูเราะฮฺอาลิอิมรอน อายะฮฺที่ 118 - 120คำอ่าน118. ยา..อัยยุฮัลละซีนะอามะนู ลาตัตตะคิซู บิฏอนะตัม..มิน..ดูนิกุม ลายะอ์ลูนะกุมเคาะบาลา วัดดูมาอะนิตตุม ก็อดบะดะติลบัฆฎอ...อุมินอัฟวาฮิฮิม วะมาตุคฟีศุดูรุฮุมอักบัรฺ ก็อดบัยยัน..นาละกุมุลอายาติ อิน..กุน..ตุมตะอฺกิลูน
119. ฮา..อันตุมอุลา...อิ ตุหิบบูนะฮุม วะลายุหิบบูนะกุม วะตุอ์มินูนะบิลกิตาบิกุลลิฮี วะอิซาละกูกุมกอลู..อามัน..นา วะอิซาเคาะเลา อัฎฎูอะลัยกุมุลอะนามิละมินัลฆ็อยซฺ กุลมูตูบิฆ็อยซิกุม อิน..นัลลอฮะอะลีมุม..บิซาติศศุดูรฺ
120. อิน..ตัมสัสกุม หะสะนะตุน..ตะสุอ์ฮุม วะอิน..ตุศิบกุมสัยยิอะตุย..ยัฟเราะหูบิฮา วะอิน..ตัศบิรู วะตัตตะกู ลายะฎุรฺรูกุมกัยดุฮุมชัยอา อิน..นัลลอฮะ บิมายะอฺมะลูนะมุหีฏคำแปล R1.118. O you who believe! Take not as (your) Bitanah (advisors, consultants, protectors, helpers, friends, etc.) those outside your Religion (pagans, Jews, Christians, and hypocrites) since they will not fail to do their best to corrupt you. They desire to harm you severely. Hatred has already appeared from their mouths, but what their breasts conceal is far worse. Indeed we have made plain to you the Ayat (proofs, evidences, verses) if you understand.
119. Lo! You are the ones who love them but they love you not, and you believe in all the Scriptures [i.e. you believe in the Taurat (Torah) and the Injeel (Gospel), while they disbelieve in your Book, the Qur'an]. And when they meet you, they say, "We believe". But when they are alone, they bite the tips of their fingers at you in rage. Say: "Perish in your rage. Certainly, Allah knows what is in the breasts (all the secrets)."120. If a good befalls you, it grieves them, but if some evil overtakes you, they rejoice at it. But if you remain patient and become Al-Muttaqun (the pious - see V.2:2), not the least harm will their cunning do to you. Surely, Allah surrounds all that they do.
คำแปล R2.118. โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย! พวกเจ้าอย่าได้ยึดเอาคนนอก (วงการของ) พวกเจ้ามาเป็น “คนใน” แน่นอนพวกเขาจะไม่ยุติการทำลาย (ศาสนาของ) พวกเจ้า พวกเขาชอบ (ใจยิ่งนัก) ตราบใดที่พวกเจ้าประสบความลำเค็ญ ที่จริงแล้วความโกรธแค้นได้เปิดเผยออกมาจากปากของพวกเขาเอง และสิ่งที่หัวใจของพวกเขาปิดซ่อนไว้นั้น ยังมีที่ยิ่งใหญ่กว่านัก แท้จริงเราได้แจ้งบรรดาสัญลักษณ์อันชัดแจ้งแก่พวกเจ้าแล้ว หากพวกเจ้าใช้ปัญญาตริตรอง
119. พึงตระหนัก! พวกเจ้าทั้งหลายเหล่านี้ยังจะรักใคร่พวกเขา (ยะฮูดี) อีกหรือ ทั้ง ๆ ที่พวกเขาไม่ได้รักพวกเจ้าเลย และพวกเจ้าศรัทธาในคัมภีร์ทุกเล่ม (แต่พวกเขาศรัทธาแต่บางส่วนแห่งคัมภีร์ของพวกเขาเท่านั้น) และเมื่อพวกเขาได้พบพวกเจ้า พวกเขาก็กล่าว (ลวงเจ้า) ว่า “เราศรัทธา” แต่เมื่อพวกเขาปลีกตัวออกไป (จากพวกเจ้า) พวกเขาก็ขบกัดปลายนิ้วมือด้วยความโกรธแค้นพวกเจ้า เจ้าจงประกาศเถิด “พวกเจ้าจงตายไปเพราะความโกรธแค้นของพวกเจ้าเองเถิด” แท้จริงอัลเลาะฮฺทรงรอบรู้ยิ่ง สิ่งที่อยู่ในจิตใจ
120. มาดแม้นความดีงามหนึ่ง (ความสุขความอุดมสมบูรณ์) มาสัมผัสพวกเจ้า สิ่งนั้นก็ทำความเจ็บช้ำแก่พวกเขา (ด้วยความอิจฉาริษยาและอาฆาตแค้น) แต่ถ้ามีความเลวร้าย (ความเดือดร้อน ความยากจน) หนึ่งมาสัมผัสพวกเจ้า พวกเขาก็ดีใจในสิ่งนั้น และหากพวกเจ้ามีความอดทนและมีความยำเกรง แน่นอนแผนการของพวกเขาจะไม่ยังอันตรายแก่พวกเจ้าได้สักสิ่งเดียวก็ตาม แท้จริงอัลเลาะฮฺทรงห้อมล้อม (ความรู้ของพระองค์) กับสิ่งที่พวกเขาประพฤติคำแปล R3.1. บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย จงอย่าคบคนอื่นจากพวกของสูเจ้าเป็นเพื่อนสนิท เพราะพวกเขาจะไม่ละทิ้งโอกาสที่จะใช้ประโยชน์จากความอ่อนแอของสูเจ้า พวกเขาปรารถนาสิ่งที่จะเป็นภัยต่อสูเจ้าตามประสงค์ร้ายของพวกเขานั้นเห็นได้ชัดจากปากของพวกเขา แต่สิ่งที่พวกเขาซ่อนไว้นั้นร้ายยิ่งกว่า แท้จริงเราได้ทำให้สัญญาณของสิ่งเหล่านี้เป็นที่ชัดแจ้งแก่สูเจ้าแล้ว ถ้าสูเจ้าใช้ปัญญา (สูเจ้าก็จะได้ระวังในการคบค้ากับคนพวกนี้)
2. สำหรับสูเจ้า สูเจ้ารักชอบพวกเขา แต่พวกเขาหารักชอบสูเจ้าไม่ ถึงแม้สูเจ้าจะศรัทธาในคัมภีร์ที่ถูกประทานมาทั้งหมดก็ตาม เมื่อพวกเขาพบสูเจ้า พวกเขาจะกล่าวว่า “เราก็ศรัทธา” (ในนบีและคัมภีร์ของท่าน) แต่เมื่อพวกเขาอยู่ตามลำพัง พวกเขาก็กัดปลายนิ้วด้วยความเคียดแค้นต่อสูเจ้า จงกล่าวแก่พวกเขาว่า “จงตายด้วยความเคียดแค้นของพวกท่านเถิด แท้จริงอัลลอฮฺทรงรู้ถึงสิ่งที่อยู่ในหัวอกของพวกท่าน”
3. ถ้าความดีอันใดประสบแก่สูเจ้า พวกเขาจะขมขื่น แต่ถ้าความทุกข์อันใดประสบแก่สูเจ้า พวกเขาจะดีใจ ถ้าสูเจ้าอดทนและสำรวมตนจากความชั่ว อุบายของพวกเขาจะไม่อาจทำร้ายสูเจ้าได้เลย แท้จริง อัลลอฮฺทรงเป็นผู้สกัดล้อมสิ่งที่พวกเขากระทำคำแปล R4.118. โอ้ผู้ศรัทธาทั้งหลาย! จงอย่าได้ยึดเอาเพื่อสนิทที่รู้เห็นกิจการภายใน อื่นจากพวกของเจ้าเอง ซึ่งเขาเหล่านั้นจะไม่ลดละแก่พวกเจ้าในการก่อความเสียหายให้เกิดขึ้นพวกเขา ชอบการที่พวกเจ้าลำบาก แท้จริงความเกลียดชังต่างๆ ได้เผยออกมาแล้วจากปากของพวกเขา และสิ่งที่หัวอกของพวกเขาซ่อนไว้นั้นใหญ่ยิ่งกว่า แน่นอนเราได้แจกแจงบรรดาโองการไว้แก่พวกเจ้าแล้ว หากพวกเจ้าใช้ปัญญากัน
119. ถึงรู้เถิดว่า พวกเจ้านี้แหละรักใคร่พวกเขาทั้งๆ ที่พวกเขาไม่รักใคร่พวกเจ้า และพวกเจ้าศรัทธาต่อคัมภีร์ทุกเล่ม และเมื่อพวกเขาพบพวกเจ้าพวกเขาก็กล่าวว่า พวกเราศรัทธากันแล้ว และเมื่อพวกเขาอยู่แต่ลำพัง พวกเขาก็กัดนิ้วมือ เนื่องจากความเคียดแค้นแก่พวกเจ้าจงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า พวกเจ้าจงตายด้วยความเคียดแค้นของพสกเจ้าเถิด แท้จริงอัลลอฮฺเป็นผู้ทรงรอบรู้สิ่งที่อยู่ในหัวอกทั้งหลาย
120. หากมีความดีใดๆ ประสบแก่พวกเจ้า ก็ทำให้พวกเขาเศร้าใจและถ้าหากความชั่วใด ๆ ประสบแก่พวกเจ้า พวกเขาก็ดีใจเนื่องด้วยความชั่วนั้น และถ้าพวกเจ้าอดทน และยำเกรงแล้วไซร้ อุบายของพวกเขาก็ย่อมไม่เป็นอันตรายแก่พวกเจ้าแต่อย่างใดแท้จริงอัลลอฮ์นั้น ทรงล้อมซึ่งสิ่งที่พวกเขากระทำกันคำแปล R5.๑๑๘. โอ้บรรดาผู้เป็นมุอ์มิน พวกเจ้าอย่าเอาคนอื่นจากพวกเจ้าทั้งที่เป็นพวกยะฮูดีและพวกตีสองหน้า (มุนาฟิก) มาเป็นคนสนิท ถึงขนาดกล้าบอกให้พวกนั้นรู้ระแคะระคายของพวกเจ้า พวกนั้นจะไม่ยุติการร้ายให้แก่พวกเจ้าหรอก ทั้งยังอยากจะให้พวกเจ้าตกอยู่ในความบรรลัยเสียอีก อันที่จริงความเป็นศัตรูต่อพวกเจ้าก็แสดงชัดออกมาจากปากของพวกนั้นอยู่แล้วเช่นแสดงออกในรูปของคำนินทาและเอ่ยอาฆาตว่าจะก่อสงครามตลอดจนพูดจาป้ายร้ายให้พวกเจ้าเสียประวัติและพูดบอกให้พวกมุชริกรู้ลับลมคมในของพวกเจ้า และความเป็นศัตรูส่วนที่ยังซ่อนเร้นอยู่ภายในจิตใจของพวกนั้นเล่า ย่อมใหญ่ยิ่งกว่าส่วนที่เปิดเผยออกจากปากของพวกนั้นเสียอีก แท้จริงเรา (อัลเลาะห์) ก็ได้แจ้งสัญญาณต่าง ๆ ที่บอกถึงอากัปกิริยาแห่งการเป็นศัตรูของพวกนั้นไว้แก่พวกเจ้าแล้ว หากว่าพวกเจ้าใช้ปัญญาพิเคราะห์ดู ให้เข้าใจแจ้งถึงความเป็นศัตรูของพวกนั้น เหตุนี้พวกเจ้าจงอย่าเอาพวกยะฮูดีและพวกตีสองหน้ามาเป็นคนสนิทกับพวกเจ้าเลย
๑๑๙. แน่ะ พวกมุอ์มินเหล่านั้นน่ะ พวกเจ้ายังจะรักใคร่พวกยะฮูดีและพวกตีสองหน้าเหล่านั้นกันอยู่อีก โดยเห็นว่าคนพวกนั้นเป็นเครือญาติใกล้ชิดบ้าง เป็นเพื่อนสนิทบ้างแต่พวกนั้นมิได้รักพวกเจ้าเลย เพราะความขัดแย้งกันในเรื่องของศาสนา ทั้ง ๆ ที่พวกเจ้าก็ศรัทธาต่อบรรดาพระคัมภีร์ทั้งหมด หนึ่งร้อยสี่เล่ม ซึ่งมีบางเล่ม เช่นพระคัมภีร์เตารอตเป็นคัมภีร์ของชาวยะฮูดี พวกเจ้าก็ยังเชื่อ แต่พวกเหล่านั้นหาได้ศรัทธาต่อคัมภีร์อัล-กุรอาน อันเป็นคัมภีร์ที่พวกเจ้าได้รับไม่ ครั้นเมื่อพวกนั้นได้พบพวกเจ้าแล้วก็กล่าวว่า “พวกเราได้ศรัทธา” แต่เมื่อพวกนั้นปลีกตัวไปจากพวกเจ้า พวกนั้นก็กัดนิ้วมือ เนื่องจากฤทธิ์โกรธพวกเจ้าอย่างร้ายแรง ทั้งนี้เพราะความอิจฉาที่พวกเจ้ามีความกลมเกลียวกัน โอ้ มูฮำมัด เจ้าจงบอกแก่พวกนั้นเถิดว่า “พวกเจ้าจงประจำอยู่กับความโกรธแค้นของพวกเจ้าตราบจนวันตายเถิด ทั้งไม่มีโอกาสได้แลเห็นความแตกสามัคคีในหมู่มุอ์มินอย่างที่พวกเจ้าพึงปรารถนาหรอก ด้วยว่าอัลเลาะห์นั้นทรงรู้ยิ่งในภาวะแห่งจิตใจ เช่นความโกรธแค้นของพวกนั้นเป็นต้น
๑๒๐. แม้ว่าความดี เช่น การมีชัยและทรัพย์เชลยมาประสบกับพวกเจ้า ความดีนั้นก็จะทำให้พวกนั้นสลดใจ แต่ถ้าความชั่ว เช่นความปราชัยและความแห้งแล้งทุรกันดารมาประสบกับพวกเจ้าพวกนั้นก็พลอยเบิกบานด้วย ทั้งนี้เนื่องจากว่าพวกนั้นเป็นศัตรูต่อพวกเจ้าอย่างสุดยอด ฉะนั้น ขอพวกเจ้าจงอย่าตีสนิทและรักใคร่กับพวกมันเลย จงปลีกตัวออกห่างเสียเถิด และถ้าพวกเจ้าทนความเจ็บแค้นที่พวกนั้นกระทำกับพวกเจ้าได้ และยำเกรงอัลเลาะห์ด้วยการไม่ทำตัวสนิทสนมและไม่รักใคร่พวกนั้นเสียแล้วอุบายของพวกนั้นที่จะทำร้ายพวกเจ้าจะไม่เป็นผลร้ายแก่พวกเจ้าเลยแม้แต่น้อย ก็อัลเลาะห์นั้นทรงรอบรู้ถึงอุบายต่าง ๆ ที่พวกนั้นกระทำกันอยู่ แล้วพระองค์จะทรงตอบสนองแก่พวกนั้นตามพฤติการณ์เท่าที่กล่าวนั้น
