ถ้าหากมีเงินเก็บอยู่ 1 ล้านบาท
พี่น้องคิดว่า จะบริหารอย่างไรดี
ให้คุ้มค่า
ทั้งในดุนยา และ อาคีเราะห์
พี่น้องคิดว่า จะบริหารอย่างไรดี
ให้คุ้มค่า
ทั้งในดุนยา และ อาคีเราะห์
Re: 1 ล้านบาท... By: alkiyamah Date: มิ.ย. 07, 2012, 07:42 PM
สำหรับความคิดเห็น (ในมุมแคบ ๆ) ของป้านะ
เอาไปใช้สำหรับสิ่งที่เป็น “ฟัรดู หรือ วาญิบ” ที่ตนเองยังทำไม่ครบ ก่อน อันดับแรก
หลังจากนั้น หากยัง มีงบเหลือ ก็ ค่อยเอาไปลงทุน เพื่อโลกนี้และโลกหน้า
(แต่...อย่าลืม!!! คนในครอบครัว ญาติใกล้ชิด ด้วยล่ะ)
เช่น ...
-บริจาคเป็นทุนการศึกษาให้เด็กกำพร้าที่เรียนศาสนา
-บริจาค สนับสนุน หรือ มอบเป็นค่าจ้าง (อาจจะเป็นรายเดือน) ให้ครูสอนศาสนาในโรงเรียนหรือชุมชนที่ขาดแคลน
-สมทบทุน สร้าง บำรุง มัสยิด หรือ โรงเรียนสอนศาสนา ในถิ่นทุรกันดาร ที่คนในชุมชนขาดแคลน หรือ ต้องการมากๆ
-ซื้อ ที่ดิน หนังสือ หรือ สิ่งของเครื่องใช้ที่จำเป็น วะกัฟ ให้มัสยิด หรือ องค์กร ที่นำไปใช้ประโยชน์เพื่อส่วนรวม เช่น ที่ดิน เพื่อนำไปใช้เป็นกุโบรฺ(สักวัน เราต้องได้ใช้แน่ ๆ)
ฯลฯ เท่าที่สามารถจะทำได้
อยู่อย่างพอเพียง แค่เพียงพอ…
มีไม่ถึง 1 ล้านบาท มีแค่ 10 บาท ก็ทำได้
จะทำมากหรือน้อยแค่ไหน ไม่สำคัญ ขอเพียง ตั้งเหนียตให้ดี ให้มี “อิคลาส บริสุทธิ์ใจ”
ยิ่งทำ โดยที่มือซ้าย (ผู้รับ) ไม่รู้ว่า มือขวา (ผู้ให้) เป็นใคร
ก็ยิ่งห่างไกล จาก ริยาอฺ (ความโอ้อวด) ที่อาจจะเกิดขึ้น ตามมา แม้เพียงเสี้ยวหนึ่งของหัวใจ
ไม่ต้อง จะ จะ จะ จะ + รอ รอ รอ รอ …ให้มีมาก ตามเป้า หรือ ตามเกณฑ์ ที่ตั้งไว้หรอก
เพราะไม่มีใครกล้ารับประกันได้ว่า ถ้าเรามี เท่า หรือถึง หรือมากเกินจำนวนนั้นแล้ว เราจะมีโอกาสได้ใช้มัน …เราอาจจะตายก่อนก็ได้
หรือ บางที ยิ่งมีมาก บททดสอบก็ยิ่งหนัก
ระหว่าง คนมั่งมี กับ คนยากไร้ (ในทรัพย์สิน) เมื่อถูกทดสอบแล้ว ใคร มักสอบผ่านได้ ยากกว่ากัน !!! (อันนี้ไม่รู้)
ไม่ต้องไปจดไปจำหรอก ว่า “ทำความดี อะไรไปบ้าง ทำไปเท่าไหร่ ที่ไหน เมื่อไหร่ กับใคร”
ถึงใครจะไม่รู้ เธอไม่เข้าใจ แม้ตัวคุณเองอาจจะจำไม่ได้
โปรดจงรู้ไว้เถิดว่า แค่เพียง “คุณตั้งเหนียตเจตนาที่ดี มีความบริสุทธิ์ใจ” สิ่งนั้นก็ถูกบันทึกไว้แล้วล่ะ
แม้สักเพียงเศษเสี้ยวผงธุลี (ไม่ว่าจะเป็นความดี หรือ ชั่ว) มันจะถูกนำมาปรากฏในวันแห่งการตัดสินแน่นอน
เวลาจะแข่งขันกันทำความดี อย่าไปอิจฉา ริษยา มั่นใจ หรือหวังเอา standard มาตรฐานอะไรมากมายจากเพื่อนข้างกายหรือคนรอบข้างของคุณ เพราะ...คุณไม่รู้สิ่งที่อยู่ใน “หัวใจ” หรือ “เหนียต” ของเขา
แต่ขอให้เราไปแข่งขัน กับ เหล่าบรรดามารดาแห่งศรัทธาชน เหล่าบรรดาซอฮาบะฮฺ ผู้ที่ได้รับแจ้งข่าวดีจากท่านนบีผู้เป็นที่รักยิ่งของเรา ว่า ท่านทั้งหลายเหล่านั้น คือ ชาวสวรรค์ เช่น ท่านคอลีฟะฮฺอบูบักร อุมัร อุสมาน เหล่าบรรดาสลัฟซอและฮฺ ฯลฯ เถิด
แม้เราจะรู้อยู่เต็มอกว่า ไม่อาจเทียบเท่าสักเศษเสี้ยวหนึ่งของท่านเหล่านั้นได้
ขอเพียงเรา “ตั้งใจ และทำ” เท่าที่เราสามารถ นั่น ย่อมดีกว่า “ไม่ทำ” มิใช่หรือ???
แท้จริง อัลลอฮฺนั้น เป็นผู้ทรงยุติธรรม ผู้ทรงรอบรู้ยิ่ง
ผิดพลาดประการใด โปรดชี้นำ และขอมาอัฟไว้ ณ ที่นี้ด้วย
Re: 1 ล้านบาท... By: Bangmud Date: มิ.ย. 08, 2012, 06:52 AM
อัลลอฮฺดำรัสว่า
"และจงแสวงหาสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ประทานแก่เจ้าเพื่อปรโลก และอย่าลืมส่วนของเจ้าแห่งโลกนี้ และจงทำความดี เสมือนกับที่อัลลอฮ์ได้ทรงทำความดีแก่เจ้า และอย่าแสวงหาความเสียหายในแผ่นดิน แท้จริง อัลลอฮ์ไม่ทรงโปรดบรรดาผู้บ่อนทำลาย " อัลเกาะศ็อศ 28:77
1. เงินนี้ต้องเป็นเงินที่ได้มาอย่างถูกต้อง เช่น ได้รับมรดก
2. ทำเพื่อปรโลกก่อน ถ้ายังไม่ได้ทำหัจญ์ รีบไปตอนที่ยังมีกำลังวังชา
3. ส่วนที่เหลือเอามาลงทุนในดุนยาเพื่อปรโลก คือทำการค้าขาย เพิ่มมูลค่า มูลค่าที่เพิ่มขึ้นนำไปใช้จ่ายในหนทางของศาสนา เช่น เป็นเศาะดะเกาะฮฺญารียะฮฺ ส่งเสริมการศึกษาเพื่อชุมชน(ให้ทุนการศึกษาเพื่อใหผู้ที่จบมามาทำประโยชน์แก่สังคม) ช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาส คนยากจน เด็กกำพร้า ฯลฯ
นึกไม่ออกแระ
วัสสลาม
Re: 1 ล้านบาท... By: iqwan Date: มิ.ย. 09, 2012, 06:57 AM
อินซาอัลเล๊าะฮ์ ไว้ให้เรามี1ล้านบาทก่อนนะ แล้วจะมาสาธยายให้ฟัง ว่าเราเอาไปใช้อะไรมาบ้าง อินซาอัลเล๊าะฮ์
Re: 1 ล้านบาท... By: muzaheh Date: มิ.ย. 10, 2012, 04:59 PM
อัลฮัมดุลิลลาฮฺ...
Re: 1 ล้านบาท... By: nada-yoru Date: ก.ย. 15, 2013, 07:12 PM
1.เลี้ยงดูพ่อแม่ ซึ่งเป็นวายิบ หากมีครอบครัวแล้วก็เลี้ยงดูครอบครัว
อันนี้จะได้ทั้งโลกนี้และโลกหน้า
2.เหลือจากวายิบ ก็คือบริจาคหรือสร้างสรรค์เพื่อสังคม...
คืนเงินนั้นให้กับบ่าวของอัลลอฮฺ เพราะเราได้รับริสกีมาจากอัลลอฮฺ
3.การทำเพื่อคนอื่น ก็คือการทำเพื่อตัวเองค่ะ...
เนื่องจาก...ไม่ว่าเราจะได้รับริสกีมาเท่าไหร่ สิ่งที่จะได้กับเราจริงๆ
หรือเป็นริสกีของเราจริงๆนั้นก็คือ สิ่งที่เราได้กินและใช้จ่ายไปแล้ว
กับอีกส่วนหนึ่งคือส่วนที่เราได้ให้กับผู้อื่นไปแล้ว...
แน่นอนว่า ส่วนแรกนั้น ได้กับดุนยานี้ เป็นสะเบียงในโลกนี้...
แต่อีกส่วนนึงที่ได้ให้ผู้อื่นไปนั้น จะได้รับผลในโลกหน้า
เป็นสะเบียงในโลกหน้า...
และส่วนที่เหลือจากสองส่วนนั้น ไม่รู้ว่าจะเป็นของใคร...
ท่านรอซุลลุลลอฮฺของเราจากไปโดยที่ท่านมีทรัพย์สินเหลือน้อยมาก
บรรดาซอฮาบะอฺของท่านอีกหลายต่อหลายท่านก็เช่นกัน...
ดังนั้น เราอย่ากลัวว่าเราจะไม่มีอะไรเหลือหรือกลัวอดตาย
จนไม่กล้าหยิบยื่นให้กับผู้อื่น ตราบใดที่ริสกียังเป็นของอัลลอฮฺ
แค่เราทำมาหากินสุจริต ไม่งอมืองอเท้า และอัลลอฮฺให้เรามีกินไม่อดอยาก
ไม่กระเสือกกระสน ไม่แร้นแค้น มีโอกาสได้หยิบยื่นสิ่งนั้นสิ่งนี้ให้ผู้อื่น
นั่นคือเนียะมัตอันยิ่งใหญ่แล้ว...