ท่าน อะลี อิบนุ อบีฎอลิบ กัรรอมัลลอฮวัจฮะฮฺ กล่าวว่า
อันความรู้นั้นประเสริฐกว่าทรัพย์สมบัติ 7 มุมมองด้วยกัน
1.ความรู้ เป็นมรดกตกทอดจากบรรดานบี
แต่ทรัพย์สมบัติ เป็นมรดกตกทอดจากฟาโรห์
2.ความรู้ จะไม่ลดน้อยลงด้วยกับการใช้จ่ายออกไป
แต่ทรัพย์สมบัติยิ่งลดลงด้วยการใช้สอย
3.ทรัพย์สมบัติต้องการไปยังผู้ดูแล
แต่ความรู้นั้นมันดูแลปกป้องเจ้าของของมัน
4.เมื่อคนหนึ่งตายลงเขาทิ้งทรัพย์สมบัติไว้
แต่ความรู้นั้นจะติดตามเจ้าของเข้าสู่หลุมฝังศพไปด้วย
5.ทรัพย์สมบัติเกิดผลได้ทั้งผู้ศรัทธาและผู้ปฏิเสธ
แต่ความรู้จะเกิดผลต่อบรรดาผู้ศรัทธาเท่านั้น
6.ในมุมกิจการศาสนาแล้ว มนุษย์ทั้งหลายมีความปรารถนาไปยังผู้รู้
และพวกเขาไม่ได้ปรารถนาไปยังทรัพย์สมบัติ
7.ความรู้ยังเพิ่มความเข้มแข้งให้คนหนึ่งที่จะผ่านสะพานศิรอฏไปได้
ในขณะที่ทรัพย์สมบัตินั้นคอยหักห้ามเขา
ที่มา:ตัฟซีร อัลกะบีร ยุซ 2 /606
....
อนึ่ง ความรู้ที่พูดถึงดังกล่าวมานั้น เป็นความรู้ศาสนา
Re: คุณค่าของความรู้ By: nada-yoru Date: ก.พ. 18, 2015, 02:06 AM
พออ่านที่เจ้าของกระทู้นำเสนอ...ทำให้นึกย้อนถึึงตัวเองในอดีตและปัจจุบัน
ทำให้รู้ว่า กำแพงที่ทำให้เราไม่อาจเข้าถึงแก่นของความรู้อันบริสุทธิ์
หรือความรู้ที่มีประโยชน์แก่เราอย่างแท้จริงได้นั้น (เพราะใครๆก็สามารถศึกษาศาสนากันได้)
แต่การจะเข้าถึงความรู้จริงๆนั้น เราต้องผ่ากำแพงนึงไปให้ได้ก่อน
สำหรับตัวข้าน้อยนะ...กำแพงที่ยากที่สุดที่จะฝ่าไปได้และขวางกั้นเราอย่างแข็งกร้าวก็คือ
กำแพงแห่งความยะโสโอหัง (ตะกั๊บบูรฺ)
เลยอยากนำเสนอ ส่วนหนึ่งจากคำพูดของท่านอุวัยส์ ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ
لَقَلْعُ الْجِبَالِ بِالْإِبْرِ أَيْسَرُ مِنْ إِخْرَاجِ الْكِبْرِ مِنَ الْقُلُوْبِ
“แท้จริงการทำลายภูเขาด้วยเข็มยังง่ายกว่าการนำความยะโส (ตะกั๊บบุร) ออกจากบรรดาหัวใจ”
เพราะท่านรอซท่านร่อซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า
لاَ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنْ كَانَ فِي قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ مِنْ كِبْرٍ
“จะไม่ได้เข้าสวรรค์ ผู้ที่ในหัวใจของเขามีความยะโส (ตะกั๊บบุร) แม้น้ำหนักเท่าเศษธุลี”
และถ้าเราจะขัดคุณลักษณะดังกล่าวออกไปจากหัวใจเราได้นั้นก็ด้วยกับความรู้สึกว่า
ตัวเองนั้นต่ำต้อย...ซึ่งตรงข้ามกับตะกั๊บบูรฺ
เลยขอนำคำกล่าวของท่านอัซซะฮะบีย์กล่าวว่า
รายงานจากท่านอับดุลเลาะฮ์ อิบนุ อัลมุบาร็อก ร่อฮิมะฮุลลอฮ์ ท่านกล่าวว่า
إِذَا عَرَفَ الرَّجُلُ قَدْرَ نَفْسِهِ، يَصِيْرُ عِنْدَ نَفْسِهِ أَذَلَّ مِنْ كَلْبٍ
“เมื่อบุรุษคนหนึ่งรู้ถึงฐานะของตนเอง แน่นอน ณ จิตใจของเขาก็จะรู้สึกกลายเป็นผู้ที่ต่ำต้อยยิ่งกว่าสุนัข”
เพราะอย่างน้อยมนุษย์เคยทำบาป แต่สุนัขไม่ถูกบันทึกบาป
เนื่องจากเราย่อมรู้ดีแก่ใจเราว่า...ยามที่เราศึกษาหาความรู้นั้น
ชัยตอนมันก็จะคอยกระซิบกระซาบด้วยการยกยอปอปั้นเรา
ว่าเรานั้นเก่ง เรานั้นดีกว่าใคร ความรู้ของเรานั้นสูงส่งและน่าสรรเสริญ
และเรารู้ดีกว่าคนอื่น ความรู้ของเรานั้นถูกต้องกว่าของคนอื่น
ทั้งๆที่หัวใจเราย่อมรู้ว่าเสียงกระซิบนั้นมันเกินจริง แต่เราก็หลงไปกับ
มายาของมัน เพราะว่าเราได้เปิดประตูของการตะกั๊บบูรฺเอาไว้รอท่าอยู่นั่นเอง
ชัยตอนเลยเข้ามาหาเราทางนั้น...เราจึงทรนงยิ่งนักในความรู้ที่ได้
ร่ำเรียนมา...กว่าจะรู้ว่าความรู้นั้นไม่ช่วยให้เราหลุดพ้นจากนรกได้
ก็ตอนที่ได้อ่านมาเจอเข้าตรงประโยคข้างล่างนี้เอง
ท่านร่อซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า
لاَ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنْ كَانَ فِي قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ مِنْ كِبْرٍ
“จะไม่ได้เข้าสวรรค์ ผู้ที่ในหัวใจของเขามีความยะโส (ตะกั๊บบุร)
แม้น้ำหนักเท่าเศษธุลี”
(เหมือนจะโพสต์ได้ยาวกว่าเจ้าของกระทู้ประจำเลย...
ขอประทานโทษนะท่าน...พอได้เเคาะแป้นสาธยายแล้วมันไม่เคย
มาแบบสั้นๆได้สักที)
^^
วัสลามค่ะ
Re: คุณค่าของความรู้ By: ผ้าขาวม้า ลายสก๊อต Date: ก.พ. 18, 2015, 02:33 AM
(เหมือนจะโพสต์ได้ยาวกว่าเจ้าของกระทู้ประจำเลย...
ขอประทานโทษนะท่าน...พอได้เเคาะแป้นสาธยายแล้วมันไม่เคย
มาแบบสั้นๆได้สักที)
^^
วัสลามค่ะ
Re: คุณค่าของความรู้ By: nada-yoru Date: ก.พ. 18, 2015, 04:05 AM
^_____________^