อันนี้ผมไม่รู้จริงๆนะครับ บางท่านบอกว่าในมัสหับชาฟีอีเนี่ยะเสียงนั้น คือ ฟิตนะ (ขนาดนั้นเลยหรือ??) และในมัสหับอื่นๆนั้นเสียงคือ เอารัต โดยใช้หลักฐานจากอัลกุรอ่านที่ว่า
وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا
จึงอยากรู้ว่า พี่น้องมีความคิดเห็นเช่นไรครับ??
Re: เสียงผู้หญิง คือ เอารัตหรือครับ? By: nada-yoru Date: ก.ค. 25, 2015, 01:45 PM
วะอะลัยกุมมุสลามค่ะ...
เคยมีการเสวนาเรื่องดังกล่าวในกระทู้ด้านล่างนี้กันมาบ้างแล้วน่ะค่ะ
ลองเข้าไปส่องดูนะคะ
http://www.sunnahstudents.com/forum/index.php/topic,4169.0.html
โดยส่วนตัวแล้ว...มองว่า "น้ำเสียง" ของผู้หญิง มีเสน่ห์และดับเสน่ห์ได้
ขึ้นอยู่กับเราว่าจะใช้จังหวะ จะโคนไหนเวลาพูด
คือต้องดูไปตามกาลเทศะ (คือต้องดูเวลาและสถานที่)
ที่สำคัญ ต้องดูว่า เรากำลังพูดกับใคร...
ต้องยอมรับอยู่ข้อนึงว่า "น้ำเสียง" ของผู้หญิง สำหรับคนที่พูดเสียงหวาน
ไพเราะเพราะพริ้งนั้น สามารถทำให้คนฟังหลงใหลได้ค่ะ...
มิเช่นนั้นจะมีคนขายเสียงกันได้อย่างไรกัน...บางคนพูดจนเราฟังเพลิน
รื่นหู อยากฟังแล้วฟังอีก...มันฟังได้ไม่รู้เบื่อ นั่นล่ะค่ะ เสน่ห์ที่มาทางเสียง
ของอิสตรี...ผู้หญิงที่ร้องเพลงได้ไพเราะนั่นก็อีก...แม้ว่าหน้าตาจะดูธรรมดาๆ
แต่หากมีน้ำเสียงอันไพเราะ คนก็ย่อมจะหลงใหลได้เช่นกัน...
บางรายเป็นเสียงโดยธรรมชาติ ไม่ได้ดัดแปลงให้หวานหรือไพเราะ
คือเสียงเป็นเช่นนั้นโดยปกติเวลาพูดอยู่แล้ว บางคนก็สามารถพูดดัดเอาได้
เสียงของคนมีโทนเสียงสูงต่ำ ขึ้นกับว่าคนๆนั้นจะมีความสามารถในการ
ใช้เสียง ดัดเสียงได้เก่งแค่ไหน...หรือเลือกใช้น้ำเสียงโทนไหนในการพูดกับผู้คน
ที่เหมาะสมคือ เราไม่ควรใช้น้ำเสียงหวานหูจนทำให้คนทั่วๆไปหลงใหล
ไปกับน้ำเสียงของเรา เพราะมันจะเป็นอันตรายต่อเราได้น่ะค่ะ
แต่กับผู้เป็นสามี พ่อแม่ พี่น้องของเรา จะเอาให้หวานอย่างไรก็ไม่เป็นไร
เป็นข้อดีเสียอีกค่ะ...
มันเป็นส่วนหนึ่งของจริตจก้านของเหล่าสตรีเพศค่ะ...
เพราะโดยส่วนตัวนั้น สามารถเลือกใช้โทนเสียงต่างๆได้ค่ะ
เคยมีอยู่ครั้งหนึ่ง เจ้านายที่เป็นผู้หญิง ใช้ให้ข้าน้อยพูดกับลูกค้าให้
บอกว่าเรามีน้ำเสียงที่ดีและฟังดูสุภาพ ไม่หยาบและไม่แข็งจนเกินไป
ลูกค้าน่าจะฟังรื่นหูดี...และภาษาญี่ปุ่นก็ใช้ได้ไม่ผิดหลักไวยากรณ์มากนัก
งานก็เลยเข้า...
ยิ่งพอรู้ว่า ลูกค้ามีทั้งชายและหญิงรวมกัน เลยยิ่งต้องระมัดระวังเรื่องคำพูดและน้ำเสียง
มากขึ้นอีกเท่าตัว คือต้องพยายามหาจุดที่เหมาะสมให้ได้น่ะค่ะ
ตอนนั้นทำการบ้านอย่างหนัก...
แต่ก็ผ่านพ้นมาได้ด้วยดี...
จึงอยากบอกว่า...บางครั้งน้ำเสียงของเราก็สามารถสร้างกระแสด้านลบ
และด้านบวกได้ และเราต้องระวังการใช้มันด้วยน่ะค่ะ...
Re: เสียงผู้หญิง คือ เอารัตหรือครับ? By: ผ้าขาวม้า ลายสก๊อต Date: ก.ย. 20, 2015, 05:19 PM
เสียง ไม่ใช่เอาเราะห์
ถ้าเสียง คือ เอาเราะห์ แน่นอนที่สุด จะไม่มีฮะดิษที่รายงานมาจากท่านหญิงอาอิชะฮ์
ส่วนน้ำเสียง ถ้าเย้ายวน ชวนสิเหน่หา มันจะนำพาสู่ฟิตนะฮ์ กลายเป็นเอาเราะฮ์
ปล. ไม่สะดวกที่จะแนบอ้างอิงหลักฐาน แต่ที่ตอบคือสรุปคร่าวๆจากที่เรียนมา วัลลอฮุอะลัม
Re: เสียงผู้หญิง คือ เอารัตหรือครับ? By: nada-yoru Date: ต.ค. 20, 2015, 12:35 PM
เสียง ไม่ใช่เอาเราะห์
ถ้าเสียง คือ เอาเราะห์ แน่นอนที่สุด จะไม่มีฮะดิษที่รายงานมาจากท่านหญิงอาอิชะฮ์
ส่วนน้ำเสียง ถ้าเย้ายวน ชวนสิเหน่หา มันจะนำพาสู่ฟิตนะฮ์ กลายเป็นเอาเราะฮ์
ปล. ไม่สะดวกที่จะแนบอ้างอิงหลักฐาน แต่ที่ตอบคือสรุปคร่าวๆจากที่เรียนมา วัลลอฮุอะลัม
สรุปได้ชัดเจนและเข้าใจง่ายดีค่ะ
ญะซะกัลลอฮุคอยรอน
Re: เสียงผู้หญิง คือ เอารัตหรือครับ? By: Bangmud Date: ธ.ค. 06, 2015, 07:52 PM
มีบัญญัติให้ภรรยาของท่านเราะสูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม พูดจากับผู้อื่นโดยไม่ใช้ถ้อยคำที่มีจริต แต่ให้สุภาพ มุมินาตทั้งหลายก็ต้องถือปฏิบัติเช่นเดียวกัน
อัลอะหฺซาบ 33:32
Re: เสียงผู้หญิง คือ เอารัตหรือครับ? By: nada-yoru Date: ธ.ค. 10, 2015, 02:41 PM
^
ญะซากัลลอฮุคอยรอนอาหมอสำหรับหลักฐานมากๆเลยค่ะ...
ชัดเจนและกระจ่างใจเลยค่ะสำหรับเสียงของผู้หญิง...^^
ขอเสริมอีกสักนิดนึงนะคะ...เรื่องเสียงผู้หญิง...
เนื่องจากปัจจุบันเข้าไปในเฟสบุ้ค เข้าไปในยูทูบ ก็จะพบกับผู้หญิงมากมาย
ออกมาร้องเพลงแบบ cover กันมาก มุสลิมะฮ์ของเราก็มี...
เป็นการโชว์น้ำเสียงเหมือนกัน ไม่แน่ใจว่าทำได้หรือไม่ได้อย่างไรเหมือนกัน
แต่ส่วนตัวนั้น...เป็นคนนึงที่ฟังเพลง รู้จักเพลงมากมาย และยังขับร้องได้ด้วย
แต่ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะขึ้นไปบนเวทีหรือร้องเพลงโชว์คนอื่นๆ
ไม่ใช่เพราะรู้สึกว่าเสียงเราไม่ดี ไม่เพราะ แต่ขอบคุณอัลลอฮฺมาตลอด
ที่ให้เสียงเรามาให้เราได้มีเสียง ได้เปล่งเสียงให้คนอื่นๆได้ยิน
ในขณะที่มีหลายคนที่ไม่มีเสียง และเป็นใบ้ พูดไม่ได้...
คือตั้งแต่เด็กแล้ว จะไม่กล้าขึ้นไปร้องเพลงบนเวที
จนหลายคนคิดว่าเราร้องเพลงไม่เป็น
ซึ่งเหตุผลจริงๆคือ ไม่อยากโชว์เสียงตัวเอง แอบรู้สึกว่ามันไม่เหมาะ
บอกไม่ถูกว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น...เพราะแค่น้องชมเราเรายังรู้สึกฮึกเหิม
ถ้าคนมากมายมาชมเรา เราอาจจะหลงคำชมไปเลย จนเลยเถิดก็ได้...
เนื่องจากลึกๆก็ยังรู้สึกว่าการฟังเพลงและร้องเพลงนั้นมันเป็นเรื่องไร้สาระอยู่
แต่ก็ชอบการฟังการร้องเพลง เลยเลือกที่จะทำเป็นเรื่องส่วนตัวไม่เอาออกไปโชว์
ร้องก็ร้องให้ตัวเองฟังและน้องๆหลานๆฟังในบ้านหรือในห้องตัวเอง
จะไม่ร้องให้คนอื่นๆได้ยินเสียงเรา...ต้องบอกว่าไม่ได้อายกับเสียงตัวเอง
แต่อาย...หากต้องทำแบบนั้น มีความเกรงๆกับบางอย่างมาตลอด...
เหมือนเรารู้สึกไม่สนุกนักหรือภาคภูมิใจนักกับการทำในสิ่งที่อัลลอฮ์
มองว่าไร้สาระกว่า และมีสิ่งที่ดีกว่านั้นอยู่...
ตอนนี้เลยอยากรู้ว่า การร้องเพลงของผู้หญิงในที่สาธารณชนนั้นมันมีหลักฐาน
ว่าผิดหรือไม่อย่างไรเหมือนกันค่ะ...
เหมือนจะเคยเรียนมา ไม่แน่ใจ แต่ประมาณว่า มีคนในบ้านท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ร้องเพลง
แล้วท่านได้ยิน แต่ท่านไม่ได้ต่อว่า...(อันนี้คืออาจเข้าใจมาผิดๆก็ได้น่ะค่ะ
ผู้รู้ท่านใดพอจะนำเสนอตรงนี้ ขอให้ช่วยแก้ไขด้วยถ้ามันผิดพลาด)
ซึ่งใครพอมีหลักฐานเกี่ยวกับเรื่องนี้เพิ่มเติมเพื่อความกระจ่าง
นำมาเสนอกันบ้างนะคะ อยากได้ความชัดเจนมากๆ
คือ พร้อมจะปรับปรุง แค่ให้ได้รู้ว่าที่เราทำๆอยู่มันควร
และไม่ควรประมาณไหนน่ะค่ะ...^^
บางครั้งความชอบก็เป็นอะไรที่ตัดใจยากน่ะค่ะ...
แต่ต้องบอกว่า...ชอบเพลงก็จริง แต่ไม่ได้ชอบการโชว์ลูกเสียงของตัวเอง
ให้คนอื่นฟัง นอกจากคนในครอบครัวหรือคนที่สนิทกันมากๆเท่านั้น
^^
ปล.แล้วการใช้เสียงในการทำมาหากินนั้น ฮะรอมรึเปล่าคะ ^^
หมายถึง การใช้เสียงอันไพเราะเพราะพริ้งหากินน่ะค่ะ
ไม่ได้หมายถึงบรรดานักวิชาการที่ต้องบรรยายธรรมหรืออะไรเทือกนั้น