วันที่ 1 มกราคม 54
ตื่นตี 5 ตามคำสั่งไกด์ อาบน้ำ แต่งตัว ละหมาด ตี 6 เก็บข้าวของลงมาจากห้องพัก กินอาหารเช้าที่ห้องอาหาร แบบอเมริกัน เบรกฟาสต์ ประเภทกาแฟ ขนมปังไข่ดาว ข้าวสวย เส้นก๋วยเตี๋ยวหรือขนมจีน กับน้ำแกงอะไรไม่รู้ มองดูหมดทุกอย่างแล้ว ตัดสินใจกินเฉพาะขนมปังทาเนย/ทาแยม กาแฟและน้ำส้ม
ตามกำหนดการบอกว่า วันนี้จะไปดูพระราชวังโบราณที่จดทะเบียนเป็นมรดกโลก วัดเจดีย์ 8 ชั้น ชื่อวัดเทียนมู่ และโรงงานสลักหินอ่อน หลังจากนั้นจะเดินทางต่อไปเมืองดานัง เมืองท่าที่เคยรุ่งเรืองในอดีตและกลับมารุ่งเรืองใหม่
จุดแรกคือวังไดโน เป็นวังที่เคยเป็นที่ประทับของกษัตริย์ราชวงศ์ “เหวงียน” (พยายามออกเสียงหน่อยนะครับ) 13 องค์ หลังการปฏิวัติประเทศและการปกครอง เคยถูกทอดทิ้งอยู่ระยะหนึ่ง แต่ต่อมา รัฐบาลได้บูรณะให้คงสภาพเท่าที่ทำได้ ได้รับการยกให้เป็นมรดกโลก และเป็นแหล่งท่องเที่ยวสำคัญของเมืองเว้
ดูรูปเอาแล้วกันครับ
ที่นี่เราใช้เวลาถึงประมาณ ตี 9 ก็ออกเดินทางไปวัดกองหมู่ ไกด์เห็นว่านักท่องเที่ยวมุสลิมไม่สนใจเรื่องวัด จึง ชี้ให้ดูเจดีย์ซึ่งมีประวัตฺศาสตร์ยาวนานและน่าศึกษา แล้วนำไปดูโรงรถที่เก็บรถเก่า ๆ คันหนึ่งเป็นรถประวัติศาสตร์ เจ้าอาวาสวัดขับจากเมืองเว้ไปฮานอย(โฮจิมิน ซิตี้)ประท้วงรัฐบาลห้ามจุดธูป/เทียนในวัดตอนกลางคืน สมัยสงครามเวียตนาม รัฐบาล ไม่สนใจจึงเอาน้ำมันเบนซินราดตัวเองและเผาตัวเองประท้วง เหลือซากรถไว้ ผมจำได้ว่าเคยอ่านข่าวนี้เมื่อตอนเป็นเด็ก
ทุกจุดที่เป็นแหล่งท่องเที่ยว จะมีพ่อค้า/แม่ค้า ทุกเพศทุกวัย นำสินค้ามาเสนอขาย ทุกอย่างที่พอบรรทุกมาได้ ปากกา นาฬิกา แว่นตา ภาพสามมิติ บุหรี่ กระเป๋าสตางค์ เสื้อผ้า (ทุกไซส์ ทุกสี) เข็มขัด เปลือกกุ้งลอบสเตอร์ตัวโต ๆ ใส่กรอบพลาสติก ไฟแช็ก รูปภาพของนักท่องเที่ยว แอบถ่ายไว้ตอนไหนก็ไม่รู้ (ความจริงรู้ แต่ไม่คิดว่าเขาจะถ่ายไปอัดมาขายเรา) ราคามาตรฐานก่อนต่อคือ “ยี่สิ” กับ “ร้อยบาก” เลือกต่อราคาตามอัธยาศัย ตั้งร้านขาย วางกะดิน ซ้อนท้ายจักรยาน ทุกรูปแบบ
ออกจากวัด (และช็อปปิ้งข้างวัด) ขึ้นรถเดินทางต่อไปเมืองดานัง แวะกินอาหารระหว่างทาง เป็นภัตตาคารชายทะเล อาหารก็เป็นอาหารทะเลตามเคย
ออกจากภัตตาคารก็ต้องเดินไปเข้าร้านขายของที่ระลึก (คงจะเป็นคอนแทรกชั่นระหว่างบริษัทนำเที่ยว-ภัตตาคารและร้านขายของที่ระลึก) คนขายพูดไทยได้ รับเงินบาทไทย ของบางชิ้นติดสลากภาษาไทยด้วย คนขายของในรูปข้างล่างนี้เป็นคนไทยครับ
ออกจากร้านอาหารเราเดินทางผ่านอุโมงค์ ไฮเวิน ที่ยาวที่สุดในเอเชีย (6280 เมตร) เป็นอุโมงที่สนับสนุนเงินกู้โดยฝรั่งเศส ออกแบบและควบคุมงานโดยบริษัทญี่ปุ่น มีอุโมงค์คู่ขนานอยู่ด้วย ในกรณีฉุกเฉิน สามารถผ่านประตูฉุกเฉินไปสู่อุโมงค์คู่ขนานได้
รูปนี้ขอยืมจากเวปอื่นมาด้วยความขอบคุณครับ
ถึงเมืองดานังประมาณบ่ายสองโมง ยังพอมีเวลา ไกด์พาไปช็อปปิ้งร้านแกะสลักหินอ่อน ดูแล้วต้องยอมรับว่ามีฝีมือมาก แต่เนื่องจากแกะสลักเป็นรูปสัตว์หรือรูปเคารพเสียเป็นส่วนใหญ่ นักท่องเที่ยวมุสลิมก็เลยเดิน “ดู” อย่างเดียว ถึงกระนั้นก็ยังมีผู้ซื้อครกหินอ่อนแบกกลับขึ้นรถด้วย
ไม่มีใครซื้ออะไรไกด์พาเข้าที่พัก ชื่อโรงแรม ฟงนำ (ผมเลยจำว่า โรงแรม ฟองน้ำ) เพื่อละหมาดและแนะนำว่าหลังละหมาดให้ลองไปเดินตลาดใกล้ ๆ ไว้พรุ่งนี้ผมค่อยพาเดินตลาดแล้วกัน
วัสสลาม
Re: บันทึกการเดินทาง...ที่นี่เอเชีย ^^ By: Al Fatoni Date: ม.ค. 09, 2011, 10:14 AM
บังหมัดถ่ายรูปเก่งจัง สวยๆ ทั้งนั้น ชอบๆ ครับ อิอิ
Re: บันทึกการเดินทาง...ที่นี่เอเชีย ^^ By: Bangmud Date: ม.ค. 09, 2011, 05:22 PM
1 มกราคม 54 ช่วงเย็น หลังจากเข้าโรงแรม เก็บข้าวของ ละหมาดเสร็จ ไกด์มารับไป ซิตี้ทัวร์ คือไปตลาดและเยี่ยมชมเมืองรอบ ๆ โรงแรมก่อนพาไปภัตตาคาร
ตลาดที่พาไปชื่อตลาดห่าน เป็นทั้งตลาดสด ตลาดขายปลีกและตลาดขายส่ง ดู ๆ แล้วเหมือนตลาดกิมหยงหาดใหญ่
หลายคนซื้อช็อคโกแลต ชา ถั่วพิตตาชิโอ อัลมอนด์ ซึ่งราคาถูกกว่าท้องตลาดบ้านเรา ใกล้เคียงกับหาดใหญ่ ผมไม่ชอบเดินตลาด จึงออกมานั่งริมทะเลสาบ เป็นสวนสาธารณะ มีคนมาเดิน/วิ่งออกกำลังกาย คนแก่มารำมวยจีน(มวยเวียดนาม) พ่อค้าเอาของมาเร่ขายตามปกติ
คนเวียดนามทั้งชายหญิงแต่งตัวแบบสากล คือ สวมเชิ้ต นุ่งสแลค ผู้หญิงก็สวมเสื้อผ้าเหมือนบ้านเรา นุ่งกางเกงหรือกระโปรง แต่ประเภทนุ่งสั้นจนเห็นง่ามก้นนั้นไม่ปรากฏ เฉพาะในงานพิเศษละมังจึงจะแต่งชุดประจำชาติ เรียกว่าชุด อ๋าวไหย่
่
ชุดอ๋าวไหย่
สมควรแก่เวลา ไกด์พาไปร้านอาหาร เป็นอาหารทะเล แต่วันนี้ไม่มีไข่เจียว มีแต่ไข่ต้ม เพราะไกด์เห็นว่าของทอดมีคนไม่กล้ากินหลายคน
ไกด์ดูรายชื่อที่เอเยนต์ฝ่ายไทยส่งให้แล้ว รู้ว่ามีคนเกิดวันนี้ อุตส่าห์ไปหาซื้อเค้กมาจะให้เซอร์ไพรซ์ แต่เชิญเจ้าของวันเกิดออกมาเป่าเทียน ไม่ยอมออก จึงต้องตัดเค้กแบ่งกินกันโดยไม่ต้องเป่าเทียน แต่มีร้องเพลง HBD อย่างที่นิยมกัน
วันรุ่งขึ้น ตื่นตามปกติ เตรียมตัวไปท่องเที่ยวเวียดนามเป็นวันสุดท้าย ผมออกมาถ่ายรูปร้านค้าหน้าโรงแรม ดอกไม้ประดับโรงแรม รอเวลาอาหาร พอเข้าไปห้องอาหาร ไม่ค่อยกล้ากินเท่าไหร่ จึงเอามาแต่ขนมปัง จิ้มแกงมัสมั่นที่เตรียมไป
วันนี้ไกด์จะพาไปเที่ยวหมู่บ้านโบราณ เป็นมรดกโลก ชื่อ ฮอยอัน หลังจากอาหารกลางวันแล้วก็จะเดินทางย้อนกลับไปพักที่เมืองเว้ ก่อนเดินทางกลับไทยในวันที่ 3 มกราคม
วัสสลาม
Re: บันทึกการเดินทาง...ที่นี่เอเชีย ^^ By: al-firdaus~* Date: ม.ค. 09, 2011, 05:25 PM
ชุดอ๋าวไหย่
ชุดสีขาวสวยจังค่ะ
Re: บันทึกการเดินทาง...ที่นี่เอเชีย ^^ By: hiddenmin Date: ม.ค. 09, 2011, 05:30 PM
รู้สึกว่าคนนี้ http://upic.me/i/u3/dsc02403.jpg จะเป็นนางแบบมาหลายรูปละ ^^
Re: บันทึกการเดินทาง...ที่นี่เอเชีย ^^ By: Bangmud Date: ม.ค. 12, 2011, 07:12 PM
ขาดบันทึกไปหลายวันเพราะเข้าบอร์ดไม่ได้ วันนี้มาต่อครับ
จากโรงแรมฟงนำ เราใช้เวลาเดินทางไปเมืองโบราณ ฮอยอันประมาณ ครึ่งชั่วโมง เป็นเมืองประวัติศาสตร์ที่จัดเป็นเมืองมรดกโลก มีสัญลักษณ์ดังนี้
ร้านนี้ขายของให้คนไทยเป็นส่วนใหญ่ กระเป๋า และเสื้อผ้าราคาถูก เป็นสินค้าแบรนด์ดังแต่เมดอิน เวียดนาม พอมีทัวร์ไทยลง ก็จะมีคนมาโบกธงไทยหน้าร้าน เชิญชวนให้เข้ามาซื้อของ
ภายในบ้านโบราณอายุกว่า 300 ปี
เสร็จจากสถานที่นี้ ก็เริ่มเป็นการเดินทางขากลับ ไกด์พาไปกินอาหารทะเลที่เมืองดานัง มีโปรแกรมพิเศษคือ กุ้งมังกร ส่วนอาหารอื่น ๆ ผมเริ่มอาหารกระป๋องมากขึ้น เพราะเริ่มเอียนกับอาหารทะเล
พอก่อนนะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่มีอะไรเล่า
วัสสลาม
Re: บันทึกการเดินทาง...ที่นี่เอเชีย ^^ By: al-firdaus~* Date: ม.ค. 12, 2011, 08:10 PM
ร้านนี้ขายของให้คนไทยเป็นส่วนใหญ่ กระเป๋า และเสื้อผ้าราคาถูก เป็นสินค้าแบรนด์ดังแต่เมดอิน เวียดนาม พอมีทัวร์ไทยลง ก็จะมีคนมาโบกธงไทยหน้าร้าน เชิญชวนให้เข้ามาซื้อของ[/center]
สินค้าแบรนด์เนมหลายยี่ห้อ มีเวียดนามเป็นฐานผลิต เนื่่องจากมีวัตถุดิบและแรงงานมาก
ค่าจ้างแรงงานที่ถูก เราจึงเห็นสินค้าแบรนด์เนมหลายๆยี่ห้อ made in Vietnam
Re: บันทึกการเดินทาง...ที่นี่เอเชีย ^^ By: Bangmud Date: ม.ค. 13, 2011, 06:51 AM
เล่าต่อ
เสร็จจากอาหารกลางวัน เราออกจากดานัง ย้อนกลับทางเดิม คือลอดอุโมงค์ไฮเวิน เส้นทางสาย 9 สู่ เมืองเว้ ระหว่างทางยังมีจุดดักนักท่องเที่ยวอีก 2 จุด คือ ร้านไข่มุก และสุสานชื่ออะไรจำไม่ได้
ที่ร้านไข่มุกนั้นจำเป็นต้องแวะ เพราะหนึ่ง มีพี่น้องหลายคนต้องใช้ห้องน้ำ และสอง ไกด์วางเป้าไว้ว่าจุดนี้น่าจะมีที่ว่างพอละหมาดได้ และก็เป็นอย่างที่ตั้งเป้าไว้ทั้งสองประการ รวมทั้งก็มีพี่น้องส่วนหนึ่ง ซื้อหามุกราคาถูกกว่าเมืองไทยกลับบ้าน แต่ที่ไม่ได้หวังไว้ก็คือ เอ็นที่ใช้ร้อยมุกเส้นที่ซื้อขาด ต้องเสียเวลาพอสมควรในการร้อยกลับเข้าไปใหม่ให้เป็นสร้อยสวย ๆ เหมือนเดิม ออกจากร้านมุก ไกด์ปรึกษากับนักท่องเที่ยวว่า ยังจะไปเที่ยวสุสานหรือไม่ พร้อมอธิบายสุสานนี้อยู่ในวัดซึ่งต้องเดินขึ้นบันได 128 ขั้น บรรดานักท่องเที่ยวซึ่งกว่าครึ่ง ห้าสิบup พากันส่ายหน้า และในที่สุด ก็งดรายการนี้ ดังนั้นเราจึงกลับมาถึงเมืองเว้ เวลา 16 น. ไกด์พาไปละลายทรัพย์เป็นครั้งสุดท้ายที่ตลาดขายส่ง ชื่อตลาดดงบา มีหรือที่พี่ไทยจะไม่ซื้อ เพราะของราคาถูกมาก ๆ ผมว่าจะไม่ซื้ออะไร ก็ยังซื้อกระเป๋ามา 1 ใบ ราคา 350 บาท ที่เมืองไทยคงจะประมาณ 1,000 บาท
หลังจากนั้นไกด์พาไปกินอาหารภัตตาคาร และก็มีไข่ต้มอีกเช่นเคย เพื่อความสบายใจของพี่น้องหลายคน
ที่หน้าภัตตาคาร เป็นแกลลอรี่ ขายภาพวาด ส่วนใหญ่เป็นภาพ Abstract ผมดูไม่รู้เรื่อง ขนาดรูป realistic ผมยังดูไม่ออกว่าสวยไม่สวยตามแบบศิลปะ ที่น่าสนใจคือร้านติดกับแกลอรี่ขายอาหารมังสะวิรัติ กินอาหารร้านนี้ยังจะสะดวกใจกว่าภัตตาคาร
คืนนี้เราเข้าพักที่โรงแรมชื่อ Green Hue (เว้เขียว) ระดับสี่ดาว ผมว่าคุณภาพมาตรฐานที่สุดเท่าที่ได้ใช้บริการในเวียดนาม นอนหลับเป็นตายอีกเหมือนกัน เพราะเหนื่อยจากการเดินทาง
อาหารเช้าเป็น ABF เหมือนทุกวัน ต้องเลือกพอควร ในที่สุดเลือกสลัดผัก ขนมปัง กาแฟ เสร็จแล้วออกไปเดินหน้าโรงแรม เพิ่งสังเกตว่า ตรงข้ามโรงแรม เป็นมหาวิทยาลัยประจำเมือง
หลังจากนั้นเราก็เดินทางกลับเส้นทางสาย 9 แวะเข้าห้องน้ำ ผ่านด่าน เวียดนาม-สปป.ลาว แวะกินอาหารกลางวันและละหมาดที่ร้านเดิม ตอนละหมาดก็ไม่มีใครสังเกต แต่ละหมาดเสร็จดูจากรูปที่ถ่ายไว้ (1) โต๊ะที่วางอยู่ด้านข้างปูด้วยผ้าลาย เบียร์ลาว (2) ส่วนผนังด้านหน้าข้างขวา มีรูปเคารพอยู่ เฮ้อ ! พลาดจนได้
เราเดินทางผ่านลาว 250 กม. ถึงด่าน สะหวันนะเขต-มุกดาหาร ข้ามสะพานมิตรภาพไทยลาว สู่จังหวัดมุกดาหาร เวลา ประมาณ 17 น. ยังแวะซื้อของตลาดอินโดจีนอีกนิดหน่อย เรานัดรับอาหารเย็นจากร้านสะกีนะฮฺ (กินได้สะดวกใจ) กินบนรถ ผ่าน ปั๊มน้ำมันก็แวะละหมาด ย่อ/ร่วม เป็นครั้งสุดท้ายก่อนเดินทางรวดเดียวกลับกรุงเทพฯ (แวะเข้าห้องน้ำและส่งคนตามจุดที่นัดหมาย)
ข้อสังเกต
1. เวียดนาม เป็นประเทศอันดับ 3 หรือ 4 ของเอเชียที่ผลิตน้ำมันออกขายและส่งออก ราคาน้ำมันดีเซลในประเทศอยู่ที่ 14,750 ดอง หรือ 21.69 บาท
2. สิ่งที่ควรเตรียม ถ้าจะเดินทางไปเวียดนามกลาง
2.1 อาหารกระป๋อง
2.2 เข็มทิศ (ทิศกิบละฮฺอยูที่ 286+ องศา)
2.3 ธนบัตรใบละ 20 (ยี่สิ) บาท เพราะเป็นราคามาตรฐานของสินค้าหลายชนิด
อินชาอัลลอฮฺ ทริปหน้า (ยังไม่รู้ที่ไหน) จะเอามาเล่าต่อครับ
วัสสลาม
Re: บันทึกการเดินทาง...ที่นี่เอเชีย ^^ By: al-firdaus~* Date: เม.ย. 26, 2011, 10:52 PM
หลายวันก่อนมีโอกาสไปปีนัง เนื่องจากกลับเข้าด่านไทยไม่ทันแน่ๆ จำต้องนอนค้างบ้านเพื่อน
เพื่อนพาไปร้านอาหารแห่งหนึ่ง ซึ่งต้องผ่านทุ่งนามืดๆ ทางก็แคบมากๆ ใจก็เริ่มหวั่นๆ จะพาไปกินข้าวที่ไหนเนี่๊ยะ
มาดูสวนอาหารแห่งนี้กันค่ะ (รูปไม่ชัดเท่าไหร่นะคะ)
ป้ายบอกทาง เพราะที่นี่กว้างมากๆค่ะ
เราขึ้นไปนั่งกันบนต้นไม้ค่ะ^^
นกกระจอกเทศในฟาร์ม
ไปดูเว็บไซค์ของร้านที่นี่กันดีกว่าค่ะ ภาพสวยกว่ากันเยอะ^^ Puncak Mutiara
Re: บันทึกการเดินทาง...ที่นี่เอเชีย ^^ By: Al Fatoni Date: เม.ย. 26, 2011, 11:06 PM
เปิดกระทู้นี้ คอมค้างเลยก๊ะ รูปเยอะจริงๆ เหอๆ ...
Re: บันทึกการเดินทาง...ที่นี่เอเชีย ^^ By: al-firdaus~* Date: เม.ย. 26, 2011, 11:08 PM
ูู^
^
^
ทดสอบประสิทธิภาพ และสมรรถภาพของเครื่องคอมได้เป็นอย่างดีทีเดียว
(ของก๊ะแบบว่า พอเปิดกระทู้นี้ พัดลมดังขึ้นมาทันทีทันใด
)
ระบบทางด่วนของมาเลเซีย ครอบคลุมเกือบทุกพื้นที่ ทำให้การคมนาคมสะดวก
รถไทยติด Smart TAG ทางด่วนไปโลด
ต้นปาล์ม เรียงรายตลอดทาง
^
^
ทดสอบประสิทธิภาพ และสมรรถภาพของเครื่องคอมได้เป็นอย่างดีทีเดียว
(ของก๊ะแบบว่า พอเปิดกระทู้นี้ พัดลมดังขึ้นมาทันทีทันใด
)ระบบทางด่วนของมาเลเซีย ครอบคลุมเกือบทุกพื้นที่ ทำให้การคมนาคมสะดวก
รถไทยติด Smart TAG ทางด่วนไปโลด
ต้นปาล์ม เรียงรายตลอดทาง
Re: บันทึกการเดินทาง...ที่นี่เอเชีย ^^ By: al-firdaus~* Date: เม.ย. 26, 2011, 11:27 PM
แวะละหมาดญะเมาะอฺตะคีร ที่มัสยิดกลาง ตำบลโกร๊ะ ฮูลูเปรัค รัฐเปรัค ก่อนจะข้ามแดนเข้าไทย
มัสยิดกลางแห่งนี้เพิ่งสร้างเสร็จค่ะ
Re: บันทึกการเดินทาง...ที่นี่เอเชีย ^^ By: KHAD Date: เม.ย. 27, 2011, 12:59 AM
น่ากิน น่าเที่ยวทั้งน๊านนนนเลยน่ะค่ะเนียะ
Re: บันทึกการเดินทาง...ที่นี่เอเชีย ^^ By: suroiya Date: เม.ย. 27, 2011, 01:02 AM
แวะมาพักร้อน ในกระทู้นี้หน่อยนะ ^^
Re: บันทึกการเดินทาง...ที่นี่เอเชีย ^^ By: al-firdaus~* Date: มิ.ย. 29, 2011, 11:15 AM
