salam
อาลัย . . . รอมฎอน
สุดอาลัยน้ำตาไหลหลั่งรดแก้ม
เหมือนคืนแรมจันทร์สาดส่องลบเลือนหาย
ยังคิดถึง รอมฎอน มิแคลนคลาย
ใจหวังได้เว้าวอนมิจากลา
ร่วมพร้อมหน้ารับประทานละศีลอด
พร้อมกันหมดร่วมละหมาดคืนหรรษา
ครั้นยามดึกอ่านกุรอานอย่างตั้งตา
เพื่อใฝ่หาผลบุญด้วยคร่ำครวญ
ไม่เรรวนรำลึกถึงผู้สร้าง
ในคืนพร่างดาวพรมระรมหวน
เสียงรำลึกแด่พระองค์(ซ.บ.)ไม่แปรปรวน
ทั้งเชิญชวนพร้อมมิตรร่วมดุอาว์
ยกมือขอแด่พระองค์(ซ.บ.)ผู้ยิ่งใหญ่
เพื่อให้ได้ในสิ่งสมปรารถณา
ขอชุโก๊รแด่พระองค์(ซ.บ.)ผู้เมตตา
ให้ก้าวหน้าเพิ่มอิหม่านมิห่างไกล
ดึกสงัดลมคลึงดูเงียบงัน
นั่งวอนมั่นโศกเศร้าน้ำตาไหล
ที่ผ่านมาผิดพลาดก้าวผ่านไป
จะตั้งใจเตาบัตตนเป็นคนดี
ดั่งฟ้าผ่ากลางอกร่างมอดไหม้
ผ่ากลางใจร่างสลายมิอาจหนี
หวนนึกถึงบาปที่ทำกรรมที่มี
เลยผ่านปีขอพระองค์(ซ.บ.)ทรงเมตตา
ยืนละหมาดขอพรในยามดึก
ด้วยสำนึกความเป็นบ่าวสมใฝ่หา
ด้วยตระหนักที่พระองค์(ซ.บ.)ให้เกิดมา
ด้วยศรัทธามั่นคงแลเปรมปรีดิ์
ลูกน้อยจ๋าลุกขึ้นมาทานซุโฮร์
ป้อนคำโตอ้ำๆขมันขมี
เมื่อเสร็จกิจละหมาดซุบฮ์กันพร้อมที
กล่าวคำดี(อัล)ลอฮุอั๊กบัรอย่างตั้งใจ
หนึ่งอดทนสองอดทนบนหนทาง
ยึดมั่นวางเกลียดโกรธอารมณ์ใส
ยิ้มสู้ด้วยหลักกฎมั่นในใจ
เพื่อความพึงพระทัยในกรรมดี
ณ วันนี้ รอมฎอน มาลาจาก
อย่าได้พรากกรรมดีด้วยศักดิ์ศรี
จงยึดมั่นตรากกระทำในความดี
ขอให้มีในปีหน้าได้พบพา . . . (อามีนยาร๊อบ)
AT-TOORAB เศษดินผู้ศรัทธา
Re: อาลัย ... รอมฎอน By: nada-yoru Date: ก.ย. 21, 2009, 08:45 AM
salam
...ขออนุญาตต่อกลอนนะคะ...
แค่ก้อนดินที่อ่อนแอแลอ่อนล้า
เคยพึ่งพาทุกอย่างที่ขวางหน้า
เคยร้อนรนดิ้นสู้เพื่อดุนยา
เคยฟันฝ่าอุปสรรคมามากมาย
แต่สุดท้ายเมื่อความตายอยู่ตรงหน้า
สิ่งที่สู้ตลอดมาหมดความหมาย
มนุษย์นี้ที่แท้ก็ต้องตาย
ขอมอบหมายทุกอย่างต่อพระองค์(ซุบฮานาฮุวะตาอาลา)
"แค่ดินก้อนเดียว"
วัสลามุอะลัยกุมวะเราะมาตุลลอวะบาเราะกาตุ
^___________________________________^
Re: อาลัย ... รอมฎอน By: mustura^@^ Date: ก.ย. 21, 2009, 09:04 AM
ต่อไม่เป็น
ได้แค่ร้องไห้ ที่รอมฎอนจากไปแล้ว
Re: อาลัย ... รอมฎอน By: ILHAM Date: ก.ย. 21, 2009, 01:02 PM
ขอต่อด้วยคน
มีสลึงพึงประจบให้ครบบาท
ให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์
มีน้อยใช้น้อยค่อยบรรจง
อย่าจ่ายลงให้มากจะยากนาน
ก็เห็นมันคล้องจองกันนิ
ว่าแต่ ไม่เจออัตตูราบเข้าบอร์ดนี้นานเลย
Re: อาลัย ... รอมฎอน By: nada-yoru Date: พ.ย. 02, 2013, 11:03 PM
salam
อาลัย . . . รอมฎอน
สุดอาลัยน้ำตาไหลหลั่งรดแก้ม
เหมือนคืนแรมจันทร์สาดส่องลบเลือนหาย
ยังคิดถึง “รอมฎอน” มิแคลนคลาย
ใจหวังได้เว้าวอนมิจากลา
ร่วมพร้อมหน้ารับประทานละศีลอด
พร้อมกันหมดร่วมละหมาดคืนหรรษา
ครั้นยามดึกอ่านกุรอานอย่างตั้งตา
เพื่อใฝ่หาผลบุญด้วยคร่ำครวญ
ไม่เรรวนรำลึกถึงผู้สร้าง
ในคืนพร่างดาวพรมระรมหวน
เสียงรำลึกแด่พระองค์(ซ.บ.)ไม่แปรปรวน
ทั้งเชิญชวนพร้อมมิตรร่วมดุอาอ์
ยกมือขอแด่พระองค์(ซ.บ.)ผู้ยิ่งใหญ่
เพื่อให้ได้ในสิ่งสมปรารถณา
ขอชุโก๊รแด่พระองค์(ซ.บ.)ผู้เมตตา
ให้ก้าวหน้าเพิ่มอิหม่านมิห่างไกล
ดึกสงัดลมคลึงดูเงียบงัน
นั่งวอนมั่นโศกเศร้าน้ำตาไหล
ที่ผ่านมาผิดพลาดก้าวผ่านไป
จะตั้งใจเตาบัตตนเป็นคนดี
ดั่งฟ้าผ่ากลางอกร่างมอดไหม้
ผ่ากลางใจร่างสลายมิอาจหนี
หวนนึกถึงบาปที่ทำกรรมที่มี
เลยผ่านปีขอพระองค์(ซ.บ.)ทรงเมตตา
ยืนละหมาดขอพรในยามดึก
ด้วยสำนึกความเป็นบ่าวสมใฝ่หา
ด้วยตระหนักที่พระองค์(ซ.บ.)ให้เกิดมา
ด้วยศรัทธามั่นคงแลเปรมปรีดิ์
“ลูกน้อยจ๋าลุกขึ้นมาทานซุโฮร์”
ป้อนคำโตอ้ำๆขมันขมี
เมื่อเสร็จกิจละหมาดซุบฮ์กันพร้อมที
กล่าวคำดี(อัล)ลอฮุอั๊กบัรอย่างตั้งใจ
หนึ่งอดทนสองอดทนบนหนทาง
ยึดมั่นวางเกลียดโกรธอารมณ์ใส
ยิ้มสู้ด้วยหลักกฎมั่นในใจ
เพื่อความพึงพระทัยในกรรมดี
ณ วันนี้ “รอมฎอน” มาลาจาก
อย่าได้พรากกรรมดีด้วยศักดิ์ศรี
จงยึดมั่นตรากกระทำในความดี
ขอให้มีในปีหน้าได้พบพา . . . (อามีนยาร๊อบ)
AT-TOORAB “เศษดินผู้ศรัทธา”
ได้กลับมาอ่านกระทู้นี้อีกครั้ง แล้วทำให้นึกถึงกวีเอกแห่งเว็บนี้
ไม่รู้ว่าหายไปไหน ไม่เห็นแว้บมาแต่งกลอนให้เราอ่าน
เหมือนแต่ก่อนนานแล้ว...
คิดว่าน่าจะหายไปประมาณ 3 ปีแล้วนะคะ
(ดูจากสถิติล่าสุดของการเข้าเว็บ)
หรือว่าจะแวะเข้ามาส่องแต่ไม่ได้แสดงตัวก็ไม่รู้ได้ ^^