อัสลามุอะลัยกุมฯ
ไม่รุ้ว่ากระทู้ลักษณะนี้มีหรือยัง
แต่ไม่รู้แหละ ไหน ๆ ก็ตั้งขึ้นมาแล้ว ก็เลยตามเลยละกัน
มาแชร์เรื่องเศร้า ๆ กันดีกว่า...
จะขอเล่าเรื่องเศร้า(มาก) ในระยะนี้คือเรื่อง ที่เราไม่สามารถทำอะไรได้เลย
ชายหญิงคู่หนึ่ง พบกัน คุยกันถูกคอและสุดท้าย...
แอบอยู่ด้วยกัน....(ไม่ขอเล่าต่อ คงจะเดาเรื่องได้ว่าเกิดอะไรขึ้น)
ชายนั้นคือคนใกล้ตัว ส่วนหญิงนั้นคือสมาชิกใหม่แห่งหมู่บ้าน
เรื่องที่เกิดขึ้นมันร้ายแรงมาก ในฐานะมุสลิม ควรทำในหน้าที่ที่ทำได้คือ "ตักเตือน"
แต่ผู้เป็นบุพการีของชาย ยังไม่รู้ร้อนหนาวยังคงเฉยเมิยต่อการกระทำของลูกชาย ทั้งๆ ที่เห็นอยู่ตำตา....เศร้ามั้ยคะ
ผู้ใกล้ชิดพอสมควร (อย่างอิชั้น) อยากตักเตือน แต่ถูกสามีห้ามว่าอย่าเข้าไปยุ่ง....เศร้ามั้ยคะ
สรุปว่า วันหยุดยาวนี้ ชายหญิง คู่นี้ ก็แอบอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข(ในขณะนี้)บนความไม่ถูกต้อง.....เศร้ามั้ยคะ
เศร้าค่ะ เศร้า....
วัสลาม
Re: ...เรื่องที่ฉันเศร้า... By: ILHAM Date: พ.ย. 29, 2009, 12:14 AM
มีความสุขบนความเศร้าของคนอื่น
Re: ...เรื่องที่ฉันเศร้า... By: Bahebak Date: พ.ย. 29, 2009, 12:25 AM
มีความสุขบนความเศร้าของคนอื่น
สุขในขณะนี้..
แต่ต่อไปไม่รู้จะเป็นยังไง..
แล้วยิ่งนึกเลยไปถึง "วันนั้น"
พวกเขา จะเป็นยังไงกันหว่า
นึกกันบ้างมั้ยนะ..
Re: ...เรื่องที่ฉันเศร้า... By: little cat Date: พ.ย. 29, 2009, 12:30 AM
Re: ...เรื่องที่ฉันเศร้า... By: nada-yoru Date: พ.ย. 29, 2009, 12:51 AM
salam
เรื่องแบบนี้เตือนยากค่ะ...
เคยมีอยู่ครั้งนึง สามีภรรยาทะเลาะกันรุนแรงถึงขั้นลงไม้ลงมือ
เราอยากเข้าไปช่วย แต่พี่ชายสั่งห้ามเด็ดขาด...
บอกว่าเรื่องของสามี อย่ายุ่งจะดีกว่า..
ตอนนั้นไม่ชอบใจพี่ชายสุดๆที่สามารถยืนดูอยู่ได้...
แต่พอเช้าขึ้นมา ทุกอย่างกลับตาลปัตร เขาดีกันค่ะ
ช่วยกันทำแผลให้กันและกัน...ทำเอาเรา(ผู้สังเกตการณ์)มึน...
และได้บทเรียนสำคัญตอนเพื่อนกับแฟนเค้าทะเลาะกัน(ยังเป็นแค่แฟนนะคะ)
เราเห็นเพื่อนเศร้า เราก็เศร้าเช่นกัน อยากช่วย...
ข้าน้อยก็เลยเข้าไปยุ่ง(จริงๆจะใช้ศัพท์อื่น ตามที่เค้าชอบว่ากัน)
แบบว่าโดนคำๆนั้นออกจากปากเพื่อนเลยค่ะว่าเรานั้น
ส.เสือใส่เกือก(เป็นนิยามของความหวังดีที่ผิดกาลเทศะ...ไม่มีใครต้องการ...)
ตอนนั้นเจ็บสุดๆค่ะ...ยิ่งตอนเขาคืนดีกันแล้ว ยิ่งมิต้องบรรยายเลยค่ะ
เศร้าสุดๆ กลายเป็นหมาหัวเน่าเข้าหน้าไม่ติดทั้งคู่เลยค่ะ...
คือจริงๆตอนนั้นแค่เข้าไปเตือนเจ๊ยเฉยค่ะ...
ไม่คิดว่าจะได้ยินคำศัพท์แบบนั้นออกมาจากปากเพื่อน...
เศร้าซ้อนเศร้า เศร้าซ้ำเศร้าซ้อน เศร้าซ่อนเงื่อนค่ะ...
วัสลามุอะลัยกุมค่ะ
Re: ...เรื่องที่ฉันเศร้า... By: little cat Date: พ.ย. 29, 2009, 12:58 AM
Re: ...เรื่องที่ฉันเศร้า... By: ILHAM Date: พ.ย. 29, 2009, 01:46 AM
ตบกลับเลยนิ ทำคุณบูชาโทษ
Re: ...เรื่องที่ฉันเศร้า... By: muzaheh Date: พ.ย. 29, 2009, 03:45 AM
salam
เศร้าอย่างแรงเลยรู้ม้าย
ผมเองยังเศร้าอยู่เหลยนิ่
ทำพรือดี
เศร้าอย่างแรงเลยรู้ม้าย
ผมเองยังเศร้าอยู่เหลยนิ่
ทำพรือดี
Re: ...เรื่องที่ฉันเศร้า... By: little cat Date: พ.ย. 29, 2009, 09:10 AM
salam
เศร้าอย่างแรงเลยรู้ม้าย
ผมเองยังเศร้าอยู่เหลยนิ่
ทำพรือดี
ขอมาหยบเศร้ากันติ๊
Re: ...เรื่องที่ฉันเศร้า... By: คนเดินดิน Date: พ.ย. 29, 2009, 09:12 PM
salam
เคยอ่านพบในอัลกุรอ่านแปลไทย
ในหน้าที่เกริ่นนำเกี่ยวกับซูเราะห์ที่กำลังจะอ่าน
ว่าเป็นมักกียะห์ หรือ มาดานียะห์
ว่าถ้าเรามีเรื่องทุกข์ใจหรือเศร้าใจให้เราฟังซูเราะห์ ยูซุฟ
แล้วเราจะรู้สึกสบายใจขึ้นค่ะ
(เคยทำมาแล้วได้ผลดีทีเดียวค่ะ)
เพื่อความชัวร์พี่น้องลองเปิดอ่านดูนะคะ
Re: ...เรื่องที่ฉันเศร้า... By: al-firdaus~* Date: พ.ย. 29, 2009, 09:26 PM
ความชั่วร้ายที่บุคคลหนึ่งได้กระทำในที่ลับนั้น อันตรายจะประสบเฉพาะผู้กระทำเพียงคนเดียว...
แต่ความชั่วร้ายที่เกิดขึ้นอย่างโจ่งแจ้งเปิดเผย ในขณะที่ผู้คนต่างสามารถยับยั้งได้ แต่ไม่ยอมกระทำหน้าที่นี้ แน่นอนว่า อันตรายจะแผ่คลุมไปจนทั่วสังคม...
ดังนั้น เป็นหน้าที่ของเราทุกคน ที่จะต้องช่วยกันดะวะห์เผยแพร่ศาสนา ซึ่งไม่จำกัดเฉพาะนักวิชาการศาสนาเท่านั้น หน้าที่นี้เป็นของทุกคนที่เข้าใจศาสนา เขารู้แล้วก็ลงมือปฏิบัติทันที
ศาสนาคือการตักเตือน การกระทำ ด้วยวาจาและดุอาอ์
มีที่มาจากหะดีษที่ว่า
مَنْ رَاَى مِنْكُمِ مُنْكَرٌ فَالْيُغَيِّرْهُ بِيَدِهِ فَـإِنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَبْلِسَانِهْ فَـإِنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِقَلْبِهِ ذَلِكَ أَضْعفُ الإِيْمَانِ
ใครเห็นผู้ใดคนหนึ่งจากพวกท่านทำความผิด จงห้ามปรามด้วยมือ(การกระทำ) ถ้าไม่สามารถ ก็จงห้ามด้วยวาจา
ถ้าไม่สามารถก็จงห้ามด้วยใจ(ดุอาอุ์) ในกรณีนั้น( การห้ามด้วยใจ)ถือว่าอีหม่านอ่อน(แต่ก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย)
ญะซากัลลอฮ์ค็อยรอนแชมัดค่ะ สำหรับหะดิษดังกล่าว
Re: ...เรื่องที่ฉันเศร้า... By: คนเดินดิน Date: พ.ย. 29, 2009, 09:32 PM
นที
ศาสนาคือการตักเตือน ด้วยวาจา การกระทำ และดุอาอ์
Re: ...เรื่องที่ฉันเศร้า... By: little cat Date: พ.ย. 29, 2009, 09:37 PM
ความชั่วร้ายที่บุคคลหนึ่งได้กระทำในที่ลับนั้น อันตรายจะประสบเฉพาะผู้กระทำเพียงคนเดียว...
แต่ความชั่วร้ายที่เกิดขึ้นอย่างโจ่งแจ้งเปิดเผย ในขณะที่ผู้คนต่างสามารถยับยั้งได้ แต่ไม่ยอมกระทำหน้าที่นี้ แน่นอนว่า อันตรายจะแผ่คลุมไปจนทั่วสังคม...
ดังนั้น เป็นหน้าที่ของเราทุกคน ที่จะต้องช่วยกันดะวะห์เผยแพร่ศาสนา ซึ่งไม่จำกัดเฉพาะนักวิชาการศาสนาเท่านั้น หน้าที่นี้เป็นของทุกคนที่เข้าใจศาสนา เขารู้แล้วก็ลงมือปฏิบัติทันที
ศาสนาคือการตักเตือน ด้วยวาจา การกระทำ และดุอาอ์
Re: ...เรื่องที่ฉันเศร้า... By: ILHAM Date: พ.ย. 29, 2009, 09:53 PM
XoSมีเรื่องเศร้ากะเขาด้วยหรือไงนิ 555
Re: ...เรื่องที่ฉันเศร้า... By: little cat Date: พ.ย. 30, 2009, 12:42 AM
เศร้า ซานาทิ้งก๊ะ