salam
ผมเคยเข้าไปลองของกันในกุโบร์ ประมาณ 5 ทุ่มกว่าแล้วเข้าไปทำไม?
ไปกะเพื่อน 4 คน
เรื่องมันยาวมาก เล่าแค่นี้แหละ
ละก็มีอีกหลายเรื่อง
จบ
Re: เล่าประสบการณ์เรื่อง ผี ๆ By: ILHAM Date: มี.ค. 03, 2010, 10:42 AM
ไม่เข้าไปในถ้ำเลยล่ะ
Re: เล่าประสบการณ์เรื่อง ผี ๆ By: nada-yoru Date: มี.ค. 03, 2010, 12:31 PM
salam
แล้วรูปร่างหน้าตาเหมือนกับเราไหม
วะอะลัยกุมมุสลาม วะเราะมาตุลลอฮฺ วะบารอกาตุ
เท่าที่รู้และท่าที่เคยเห็นมา...เชืื่อว่า...ญินสามารถจำแลงร่างได้
(หมายถึงสามารถปรากฏกายให้เราเห็นในรูปร่างของอะไรก็ได้น่ะค่ะ)
ดังนั้น เวลาเราเห็นคนที่ตายไปแล้วมาปรากฏกายให้เห็น
จะมาแบบชัดๆหรือแบบเลือนลาง ก็จงตั้งสติและอย่าคิดว่านั่นคือ
วิญญาณของญาติเราที่เสียชีวิตไปแล้วหรือว่าวิญญาณคนนั้นคนนี้มาหลอกหลอน
เพราะอาจจะเป็นญินหรือชัยตอนก็เป็นได้น่ะค่ะ...
เพราะโต๊ะครูเคยบอกว่า...คนเราเมื่อตายแล้ว วิญญาณจะถูกเก็บ
และยากที่คนเป็นจะเข้าใจโลกหลังความตาย...
วิญญาณที่เราเห็นหรือฝันเห็นจะใช่วิญญาณของคนที่ตายไปแล้วจริงๆหรือไม่
อัลลอฮฺเท่านั้นที่รู้...
ภาพที่เราเห็นอาจเป็นภาพลวงตาที่มารร้าย พยายามหลอกหลอนเราก็เป็นได้น่ะค่ะ..
แต่เท่าที่ได้ฟังมาคือว่า
ญินไม่สามารถจำแลงร่างเป็นท่านนบีมูฮัมมัด ซอลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัมได้
และข้าน้อยคนนึงเชื่ออย่างสนิทใจว่า ญิน สามารถจำแลงร่างได้...
เพราะเคยเห็นมากับตา และมิใช่เห็นแค่คนเดียว แต่เห็นกันหลายคน
ทุกคนที่ร่วมด้วยเห็นกันหมด...
เรื่องมันมีอยู่ว่า...
เมื่อตอนเด็กๆ ข้าน้อยและพี่ๆน้องๆ รวมทั้งลูกพี่ลูกน้อง(ไม่แน่ใจแล้วว่ากี่คน)
แต่หลายคนมากไปเล่นกันในสวนส้มที่อยู่ห่างจากบ้านไปสักครึ่งกิโลเมตร
เราเล่นกันจนเพลิน จนดวงอาทิตย์ใกล้ตกดินที่เขาเรียกกันว่า
ยามโพล้เพล้ (คนเฒ่าคนแก่บอกว่า เป็นเวลาของญิน)
ซึ่งตอนนั้นในสวนหญ้าคาจะรกมาก เพราะว่าไม่มีใครว่างมาถางออก
เราเลยเล่นเข้ลักหยอบกัน(เล่นซ่อนหากัน) และก่อนจะถึงในแปลงต้นส้ม
ที่เราเล่นซ่อนหากันอยู่ก็จะมีต้นมะขามใหญ่ และก่อนหน้าต้นมะขามใหญ่
ก็จะเป็นจอมปลวกอันใหญ่ที่มีต้นมะพร้าวงอกอยู่
ตอนนั้นกำลังจะปิดตาเล่นซ่อนหากัน
แต่ก่อนที่พวกเราจะแยกย้ายกันไปเล่นซ่อนหากันรอบต่อไป
ก็เห็นพี่ชายข้าน้อยเดินมาตรงปากทางเข้าสวนพอดี
พวกเราเลยกะจะแกล้งหลอกผีพี่ชาย
เลยแกล้งนอนหมอบพร้อมเพรียงกันที่พุ่มหญ้าคารก และไม่ส่งเสียงใดๆออกไป
จนกระทั่งเห็นพี่ชายเดินมาใกล้จะถึงจอมปลวก เราก็กะว่า
หากพี่ชายเดินเลยจอมปลวกนั้นออกมาเมื่อไหร่เราจะเริ่มปฏิบัติการหลอกผี
พี่ชายทันที...
แต่รอแล้วรอเล่า พี่ชายก็ไม่เดินออกมาจากจอมปลวกที่ว่าสักที
ก็เลยคิดว่าพี่ชายจะต้องแอบซ่อนพวกเราหลังจอมปลวก
และไม่ยอมเดินออกมาแน่ๆ เราก็เลยลองโยนก้อนหินออกไป ไม่มีเสียงตอบรับ
เราเลยค่อยๆทยอยกันย่องออกไปดูหลังจอมปลวกทีละคนๆ
เพื่อจะหลอกผีพี่ชาย(ยังไม่คิดจะล้มเลิกความคิดที่จะหลอกผีชาวบ้านอยู่)
แต่พอออกไปดูหลังจอมปลวกก็ไม่เห็นใครสักคนเดียว ไม่มีพี่ชาย!!!!
เราก็เลยคิดกันว่า พี่ชายคงแอบหนึกลับบ้าน แต่ให้ยังไงเราก็ต้องเห็นสิ
เพราะว่ามันเป็นทางเปิด และที่ๆพวกเราหลบอยู่เมื่อครู่
ก็เป็นที่ที่จะเห็นว่าใครเข้าออกสวนได้ดี และเราก็จ้องพี่ชายไม่ให้คลาด
สายตามาตลอด แล้วจะรอดสายตาพวกเราไปได้อย่างไร
สักพักเห็นญาติอีกคนเดินมา พวกเราเลยถามว่า เห็นพี่ชายเราไหม
เมื่อกี้เห็นเดินมา แต่ตอนนี้ไม่รู้หายไปไหน...
ญาติบอกว่า พี่ชายของข้าน้อยจะมาที่นี่ได้ยังไง ก็เพิ่งเข้าสุุหนัดไปหยกๆ
จะเดินมาถึงนี่ได้ยังไง ไม่มีทาง อีกอย่างเขาเพิ่งออกมาจากบ้านข้าน้อยมา
และอยู่กับพี่ชายข้าน้อยที่บ้านข้าน้อยตลอด พวกเราเลยหันมาสบตากัน
โดยมิได้นัดหมาย พร้อมกับพูดว่า...แล้วเมื่อกี้ที่เห็นล่ะ...ใคร!!!...
ก่อนจะวิ่งหนีออกจากสวนตัวใครตัวมัน ตะโกนกันลั่นว่า ผีหลอก!!!!
กลับบ้านไปเล่าให้ที่บ้านฟัง จำไม่ได้แล้วว่าผู้ใหญ่ท่านใดพูด...
ท่านบอกว่า ไม่ใช่ผีหรอก...ญินในสวนนั่นแหล่ะ...
วันหลังอย่าเล่นจนเพลิน ตะวันใกล้ตกดินก็ให้รีบกลับเข้าบ้าน
เพราะช่วงเวลานั้น ญินมันชุม
ตอนนั้นพวกเราเลยรับฟังอย่างไม่เข้าใจว่า ญิน เป็นไผ
ทำไมหน้าตาท่าทางเหมือนพี่เราขนาดนั้น
แถมแอบเถียงผู้ใหญ่ในใจว่า...ผีหรือเปล่า
ในสวนมักมีอะไรแปลกๆประจำ ไม่มีใครคิดจะอยู่ที่นั่นหลังตะวันตกดินกันน่ะค่ะ
(แต่เคยไปตามแม่ในสวนนั่นตอนกลางคืนคนเดียว เพราะว่าแม่หายไปนาน
ไม่ยอมกลับบ้าน และก็ตอนนั้นสาว่าไม่มีใครว่างไปด้วยพอดี
อะฮั้นใจไม่ดี เลยต้องไปตามแม่คนเดียว เสียวงิตอนนั้นว่าจะเจอดี
เพราะหากแม่ไม่ได้อยู่ในสวนล่ะก็ ทั้งสวนอันแสนวังเวง
คงมีแต่ข้าน้อยเดินทัศนายามดึกอยู่คนเดียว
แค่คิดก็ขาสั่นๆ ใจไหวๆเหมือนกันค่ะ
ยิ่งเคยมีประสบการณ์เจอดีมาหลายครั้งกับที่นั่นอยู่แล้วด้วย...
ก่อนเข้าสวนเลยอ่านดุอาฮฺขอความคุ้มครอง และเดินเข้าไป
เดินเรียกหาแม่อยู่พักใหญ่กว่าจะเจอแม่กำลังบอกว่า ทำงานค้างอยู่ในสวน
ก็เลยโล่งใจไป ที่แม่ไม่เป็นอะไร เลยช่วยกันทำและชวนกันกลับบ้าน
บรรยากาศในสวนตอนนั้นเกินจะบรรยาย ดีที่มีไฟฉาย
เพราะแสงไฟจากบ้านคนไปไม่ถึง แสงจันทร์ก็ม่ายมี แต่โชคดีที่ไม่เจอดีเข้าให้ค่ะ...
พอครั้งแรกแห่งการเข้าไปในสวนยามค่ำคืนผ่่านไปได้ด้วยดี
ครั้งต่อๆมาเลยมีตามมาอีก แต่หากไม่จำเป็นไม่ไปที่นั่นหลังตะวันตกดินเป็นอันขาด
บรรยากาศไม่น่าไว้ใจ ประวัติสถานที่ก็ไม่ค่อยดีซะเท่าไหร่เลยค่ะ
)ไม่อยากจะคิดเลยว่า....ต่อไปหากที่ดินนั้นตกทอดมาถึงมือข้าน้อย
ข้าน้อยจะทำพรื่อ แต่ถึงไม่คิด ก็คงจะตกทอดมาถึงแน่ๆ
เห็นแววมาแต่ไกล 55555
อันนี้เป็นเรื่องจริง ไม่อิงนิยาย ไม่ใช้สแตนอิน
ข้าน้อยร่วมแสดงด้วยเต็มๆทุกฉากทุกตอนค่ะ 5555
วัสลามค่ะ
Re: เล่าประสบการณ์เรื่อง ผี ๆ By: Andalus Date: มี.ค. 03, 2010, 12:35 PM
ชไว ที่อ่างทอง ของเขาแรงจริง
Re: เล่าประสบการณ์เรื่อง ผี ๆ By: nada-yoru Date: มี.ค. 03, 2010, 12:51 PM
salam
มีนะครับ เวลาเข้าห้องน้ำให้อ่าน บิสมิลลาฮฺ อัลลอฮุมมะอินนี อะอูซุบิกะ มินัลคุบษิ วัลเคาะบาอิษ
"ด้วยพระนามของอัลลอฮฺ ข้าแต่อัลลอฮฺ ฉันขอความคุ้มครองจากพระองค์ให้พ้นจากมารร้ายเพศผู้และมารร้ายเพศเมีย"
วัสสลาม
ก่อนเข้าไปในสถานที่ที่นอกเหนือจากห้องน้ำ แต่เราคิดว่า มันวังเวงชอบกล
ก็อ่่านได้เหมือนกันค่ะ
ปกติเวลาตกใจ ลืมดุอาฮฺที่เป็นภาษาอาหรับก็มีค่ะ
เลยขอแบบภาษาไทยด้วยจิตใต้สำนึกที่ต้องการการคุ้มครอง
และด้วยหัวใจที่ยาเกน...อินชาอัลลอฮฺ ปลอดภัยค่ะ
วัสลามค่ะ
Re: เล่าประสบการณ์เรื่อง ผี ๆ By: ILHAM Date: มี.ค. 03, 2010, 02:12 PM
พี่ช่วยไปบอกมันที่อยู่ในสวนให้มาหาผมมั่งทิ หอในชาย2 ห้อง212 มาเลย จะเตรียมต้อนรับอย่างดี ช่วยออกค่ารถให้มันไปก่อน
Re: เล่าประสบการณ์เรื่อง ผี ๆ By: AUZULODEEN Date: มี.ค. 03, 2010, 02:34 PM
salam
ให้นั่งรถไปเพื่อนเจ็บตูดพอดีกว่าจะถึง นั่งเครื่องบินดีกว่าประหยัดเวลาด้วย
Re: เล่าประสบการณ์เรื่อง ผี ๆ By: ILHAM Date: มี.ค. 03, 2010, 03:02 PM
นั่งอะไรก็นั่งมาเถอะ ให้มาถึงแล้วกัน
Re: เล่าประสบการณ์เรื่อง ผี ๆ By: AUZULODEEN Date: มี.ค. 03, 2010, 04:27 PM
salam
ผมว่าตามศาลที่เค้าตั้งไว้น่าจะมีนะ เห็นมีของกินด้วย
Re: เล่าประสบการณ์เรื่อง ผี ๆ By: ILHAM Date: มี.ค. 03, 2010, 04:55 PM
แรกๆผมก็คิดแบบ แต่ว่า ไปเรียกมาหลายที่แล้ว ไม่ออกมาสักตัว ทั้งศาลพระภูมิและศาลไม้โฮะๆที่เขาทำชุ่ยๆที่มีน้ำแฟนต้าสีแดงวางอยู่ มันก็ไม่ออกมาสักที่นิ
Re: เล่าประสบการณ์เรื่อง ผี ๆ By: nada-yoru Date: มี.ค. 03, 2010, 07:12 PM
คนที่ไม่เห็นก็ไม่เห็นนะ แม้จะอยากเห็นหรือไม่อยากเห็นก็ตาม
ส่วนคนที่เห็นก็เห็นนะ แม้จะอยากเห็นหรือไม่อยากเห็นก็ตาม
ไม่รู้เหมืิอนกันว่าทำไม...
เรื่องว่าจิตแข็งจิตอ่อนพี่ว่าไม่น่าจะเกี่ยวสักเท่าไหร่...
ไม่รู้สิ เรามันมนุษย์ ไม่ใช่ญิน...เนอะ
ว่าแต่ทำไมถึงอยากเห็นล่ะอิลฮาม...
ปล.ไปหาท่านน่าจะดีกว่าให้ท่านไปหาเองนะ อย่างน้อยๆเราก็ได้เตรียมใจ
แล้วว่าจะไปเจอท่่าน อยู่ๆท่านมาให้เจอแบบจังๆโดยไม่ได้เตรียมใจ
อาจตกใจไม่ทันต้อนรับก็ได้
ลองอ่านเรื่องญินในอัลกุรอานที่น้องมาลิกกุ๊กกิ๊กนำเสนอดูสิ
บางทีเราอาจจะถูกญินสิงโดยไม่รู้ตัวอยู่ก็ได้
เห็นในนั้นบอกลักษณะคนที่โดนญินสิงด้วยนั้น...
วัสลามค่ะ
Re: เล่าประสบการณ์เรื่อง ผี ๆ By: ILHAM Date: มี.ค. 03, 2010, 07:42 PM
สาว่ามีนะ เยอะมากด้วย
- รู้สึกงงงัน หลงลืม มึนงง ขี้เกียจ สติแตก
- ไม่มีความหนักแน่นในคำพูดและการกระทำ
- ชอบนอน
- กลัวจากการเข้าใกล้ญาติมิตร
- หลงไหล่ในเสียงเพลงอย่างมาก ทำตัวไร้สาระไปวันๆ
- เกิดความลังเลและสงสัยในอิบาดะฮฺ (ศาสนกิจ) ว่าถูกต้องหรือไม่ ทำแล้วหรือยัง เป็นต้น
- นอนไม่หลับ วิตกกังวล
แล้วแบบนี้ต้องทำยังไงดีนิ มันอยู่ในตัวผมหรือไงนิ ถ้ามี สาว่าหลายตัวซะด้วย แล้วจะเรียกมันออกมายังไง อยากเห็นมันนิ ให้อยู่ต่อหน้า เสือกเข้ามาในตัว บ้าจริง
Re: เล่าประสบการณ์เรื่อง ผี ๆ By: คนเดินดิน Date: มี.ค. 04, 2010, 12:24 PM
salam
วะลาเฮาละวะลา กูวะตะอิลลาบิลลาฮิลลอะลียิลอะซีม
Re: เล่าประสบการณ์เรื่อง ผี ๆ By: AUZULODEEN Date: มี.ค. 04, 2010, 01:21 PM
salam
เวลาทำไม่ดีทีไร จะรู้สึกเหมือนครั่นเนื้อครั่นตัว เหมือนจะเป็นไข้ นึกแล้วว่ามันกำลังสิง แต่มองไม่เห็นมันซักที
Re: เล่าประสบการณ์เรื่อง ผี ๆ By: มาลิกกุ๊กกิ๊ก Date: มี.ค. 04, 2010, 06:58 PM
เมื่อคืนโดนมันเล่นงานในฝันซะเเย่เลย