ได้อ่านกระทู้ของ หัวข้อ: ระวังเราจะกินหมูโดยไม่ได้ตั้งใจ
ทำให้รู้สึกว่า บรรษัทข้ามชาตินี้มันมีอิทธิพลเสียจริงๆ
เลยคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เรา พี่น้องมุสลิมจะต่อสู้กับสายพานทุนนิยมซักที
เมื่อวานนี้ดิฉันไปสยาม หน้าพารากอนมีคนต่อคิวแถวยาวมาก
ดิฉันไม่ทราบว่าเขาต่อแถวอะไรกัน....
ต่อมาเพิ่งรู้ว่าตอนนี้มีโดนัมยี่ห้อใหม่ "โดนัท krispy kreme" แสนอร่อย สัญชาติอเมริกา
จากเหตุการณ์ข้างต้นแสดงให้เราเห็นอะไรบ้าง
"โดนัท krispy kreme" เป็นตัวแทนของความอร่อย
หรือเป็นตัวแทนของความทันสมัย...ความมีรสนิยมกันแน่
ผู้ที่บริโภค ตั้งใจบริโภคที่โดนัทหรือตั้งใจที่จะเสพสัญญะที่บรรษัทข้ามชาติสื่อกันแน่ !!
ที่นี้เรามาดู
ลัทธิบริโภคนิยมคืออะไร
บริโภคนิยมคือ นิยมการบริโภค วัฒนธรรมที่เน้นวัตถุนิยม การเชื่อว่าหากเรามีสิ่งนั้นสิ่งนี้แล้วเราจะมีความสุข เชื่อว่ายิ่งซื้อมากยิ่งมีความสุขมาก
ยิ่งจับจ่ายมากยิ่งมีความสุขมาก
เห็นง่ายๆจากการที่บรรษัทข้ามชาติออกโฆษณาโน้มน้าวประชาชน เปลี่ยนสินค้าให้กลายเป็นสัญญะ
เช่น นมตราหมีเพื่อความห่วงใย
น้ำสกัดลูกพรุนเพื่อความสวยงาม
m150พลังของคนรุ่นใหม่
ถามว่ามันเกี่ยวข้องกันไหมระหว่างนมกับความห่วงใย
ไม่!!!
มันไม่เกี่ยวข้องเลย...แต่ทุกวันนี้เวลาไปเยี่ยมคนป่วยทำไมต้องให้นมตราหมี
นั้นก็เพราะสัญญะที่บรรษัทข้ามชาติกำลังโน้มน้าวความคิดเราให้คล้อยตาม
มันพยายามสอดแทรกให้สินค้าพวกนี้เป็นเรื่องปกติเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวัน
เช่นอาหารฟาสฟู๊ด ดิฉันจะยกตัวอย่าง แมคโดนอลล์
เพื่อนๆทราบหรือไม่ค่ะ ว่าที่อเมริกา แมคโดนอลล์คืออาหารของคนจน...อาหารของกรรมกร
เขาจะรีบซื้อรีบกินแล้วรีบไป...เพราะฉะนั้นร้านค้าของเขาก็จะมีแค่เก้าอี้ไม่กี่ตัว
แต่เมื่ออาหารฟาสฟู๊ดชนิดนี้เข้ามาเมืองไทย
แมคโดนอลล์กลับกลายเป็นสัญญะของความทันสมัย
ผู้บริโภคกลับเสพความเป็นตะวันตก ความมีรสนิยมจากการทานอาหารฟาสฟู๊ด
เพื่อนๆสังเกตว่าร้านแมคโดนอลล์จากเดิมเป็นร้านซื้อแล้วรีบกลับ กลายเป็นร้านอาหารนั่งแช่ แล้วติดกระจกเพื่อผู้บริโภคจะได้โชว์ให้เห็นสัญญะ
เพื่อนๆอาจถามว่าความนิยมแบบนี้ก่อให้เกิดผลสียอะไรละ
มากมายค่ะ...ไม่ว่าจะเป็นการเกษตรเชิงเดี่ยว
>>>การปลูกกะหล่ำปลีที่ภูทับเบิกเมื่อผู้ผลิตต้องการขายและผู้บริโภคต้องการที่จะซื้อ จากเดิมที่ผลิตเพื่อพออยู่พอกิน...ต้องผลิตพืชชนิดเดียวในปริมาณมากๆ
เกษตกรต้องให้ยาฆ่าแมลงและปุ๋ยเคมีเพื่อตอบสนองผลผลิตให้ทันต่อความต้องการของประชาชน
ส่งผลให้ทรัพยากรธรรมชาติถูกทำลาย
ปัญหาขยะ
ทุกวันนี้ประเทศไทยประสบปัญหาขยะล้นเมือง...ไม่มีที่กำจัดขยะ
สาเหตุก็มาจากลัทธินี้แหละค่ะ...เมื่อบริโภคมากขยะก็มากขึ้น
ความเสื่อมโทรมทางคุณธรรม
วัตถุนิยมส่งผลให้คนเห็นคุณค่าของวัตถุมากกกว่าคุณค่าทางด้านจิตใจ
ปัจจุบันนี้...คนต่างเชือว่าความสุขจะเกิดขึ้นได้ถ้าเรามีเงิน บ้าน รถ โทรศัพท์
ทำให้ต้องไขว่ขว้าทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เสพวัตถุโดยที่เราไม่รู้ตัว...เช่นค่านิยมการเป็นเมียฝรั่งของผู้หญิงอีสาน
หรือแม้แต่ค่านิยมการเรียนหนังสือที่ถูกปลูกฝังมาว่า เรียนสูงๆจะได้เป็นเจ้าคนนานยคน มีเงินมีทอง
นี้คือปัญหาบางประการที่ดิฉันยกประเด็นให้เพื่อนๆได้ฉุกคิดนะค่ะ
แต่ยังมีปัญาหาต่างๆอีกมากมายที่เกิดจากบริโภคนิยม เช่นตั้งแต่เรื่องพันธุวิศวกรรมหรือGMO รวมไปถึงการล่าอาณานิคมทางเศรษกิจ
เพราะฉะนั้นเรามาสังเกตสิ่งรอบๆตัวเราเถอะค่ะ ว่าเป็นผลพวงจากลัทธิบริโภคนิยมหรือป่าว
เช่น โทรศัพท์ก็ต้องBB กาแฟต้องสตาร์บัก รองเท้าต้องอาดิดาส กางเกงต้องลีวาย
เรากำลังเสพสัญญะอยู่หรือเปล่า
Re: เรามารู้เท่าทันลัทธิบริโภคนิยมกันเถอะ By: hiddenmin Date: ต.ค. 23, 2010, 01:59 PM
นศ สื่อสารมวลชนออกฤทธิ์แล้ว...
สัญญะ แปลว่าอะไรเหรอ??
Re: เรามารู้เท่าทันลัทธิบริโภคนิยมกันเถอะ By: tatcha_jah ~♪ Date: ต.ค. 23, 2010, 02:20 PM
สัญญะคือสัญลักษณ์ที่ผู้ผลิตต้องการสื่อและผู้บริโภคใช้มัน
ยกตัวอย่างเช่น BB ipnoneมีราคาแพงผู้ผลิตกำลังใช้สัญญะว่า ต้องมีตังค์เท่านั้นถึงจะมีปัญญาใช้ได้
แล้วการที่พี่ใช้BBพี่ก็กำลังเสพสัญญะนั้นว่า พี่มีตังค์ถึงได้มีบีบีใช้
การที่พี่เอาบีบีมาห้อยคอ หรือ มาแชตตอนที่อยู่บนรถไฟฟ้า ใต้ดิน พี่ก็กำลังแสดงสัญญะนั้นไงค่ะ
^^ >>> ยกตัวอย่างนะ พี่ไม่ได้ใช้บีบี อิอิ
ส่วนรูปการเกษตรเชิงเดี่ยว ไม่ผิดจ้าน้องมีน
เพราะประเทศไทยเราก็มีการเกษตรเชิงเดี่ยว เช่น
การปลูกกะหล่ำปลีทีภูทับเบิก เกตรกรเป็นชาวเขา เขาต้องลงทุนสูงเพื่อให้ได้กระกล่ำปลีปริมาณมากๆ
ถามว่าลงทุนจากอะไร จากนายหน้าค้าพันธุ์กะหล่ำปลี จากยาฆ่าแมลง จากปุ๋ยเคมี ลงทุนจากสุขภาพของเกษตรกรเอง จากทรัพยากรของแผ่นดิน
ผลผลิตที่ได้คือ ตอบสนองต่อความต้องการอันไม่มีที่สิ้นสุดของผู้บริโภค
http://www.youtube.com/watch?v=rtFFhODkyX4&feature=player_embedded#!
ลงวิดิโอไม่ได้อ่า
T_T
Re: เรามารู้เท่าทันลัทธิบริโภคนิยมกันเถอะ By: Andalus Date: ต.ค. 23, 2010, 07:27 PM
ต้องมีตังค์เท่านั้นถึงจะมีปัญญาใช้ได้
บางครั้งมีตังค์ยังใช่ไม่ได้ ต้องโง่ด้วยถึงจะใช่ได้ อิอิ
Re: เรามารู้เท่าทันลัทธิบริโภคนิยมกันเถอะ By: ILHAM Date: ต.ค. 23, 2010, 08:47 PM
เดี่ยวแปด
Re: เรามารู้เท่าทันลัทธิบริโภคนิยมกันเถอะ By: tatcha_jah ~♪ Date: ต.ค. 23, 2010, 11:20 PM
555
ใช่แร้วจ้าน้องeno
ว่าแต่
สังเกตดีๆ
เด็กคนนั้นอยากกินโดนัท
จริงๆหรือป่าวเนียะ
^^"
Re: เรามารู้เท่าทันลัทธิบริโภคนิยมกันเถอะ By: กูปีเยาะฮฺสะอื้น Date: ต.ค. 24, 2010, 10:46 AM
ยังงงๆกับสัญญะ
Re: เรามารู้เท่าทันลัทธิบริโภคนิยมกันเถอะ By: nada-yoru Date: พ.ย. 03, 2013, 03:59 PM
เป็นบทความที่ดีมากเลยทีเดียวค่ะ...
เพราะข้าน้อยเรียนจบด้านออกแบบมา ทำงานตรงนี้มา...
ทำให้รู้แนวคิดของผู้บริหาร...มันตรงกับที่เจ้าของกระทู้บอก...
ถามว่าทำไมต้องทำเช่นนั้น...ผู้บริหารเขาก็แค่ต้องการผลประโยชน์กำไร
เขาไม่ได้คิดเลยไปถึงว่า...ใครจะต้องสูญเสียอะไรไปบ้าง...
หรือสังคมจะเสื่อมแค่ไหน...เขาแค่ต้องการให้โลกอยู่ในมือเขา
และเขาสามารถควบคุมมันได้ด้วยมือของเขาเอง...
เขาจึงต้องเฟ้นหากลยุทธต่างๆมานำเสนอ มาโฆษณา
ทัั้งๆที่บางครั้ง มันก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกันเลยกับตัวผลิตภัณฑ์ของเขา
แต่ที่มันเกี่ยวข้องก็คือ เกี่ยวข้องกับตัวเป้าหมายของเขา...
พี่ที่ทำงานยังงงเลยว่า ทำไมดีไซเนอร์ที่จบด้านออกแบบผลิตภัณฑ์
มาถึงไม่มี iphone ใช้ จะว่าไม่ชอบแบรนด์ก็ไม่ใช่
เพราะใช้คอมApple มาเป็น 10 ๆปี ตั้งแต่ที่มันยังไม่ดังระเบิด
อย่างที่เป็นอยู่ในยุคนี้...พ่ี่นึกว่าเธอเป็นสาวกของ Apple เสียอีก...
ก็เลยบอกพี่เขาว่า...เราใช้ apple มานานก็จริง ใช้มันตั้งแต่คนทั่วไป
ยังไม่รู้จัก ตั้งแต่สติ๊ป จ๊อบ ยังหาแนวทางการตลาดไม่สำเร็จ
ตั้งแต่ Apple ยังดิ่งลงสู่หุบเหวอยู่...แต่ที่เลือกใช้มันเพราะมันส่งเสริม
ในด้านที่เรากำลังเรียนอยู่ก็เท่านั้น...ไม่ได้สนเรื่องกระแสหรอกค่ะ...
ตอนนี้ก็ไม่ได้มีความจำเป็นต้องใช้ iphone ก็เลยไม่ซื้อมาใช้
มันแพงด้วย ที่สำคัญ ทุกวันนี้ก็แค่โทรศัพท์กับไลน์...
โทรศัพท์ธรรมดาทั่วไป ราคาไม่กี่พันก็มีความสามารถทำได้...
iphone ถูกสร้างมาเพื่อส่งเสริมพวกนักธุรกิจ หรือพูดง่ายๆก็คือ
ถูกสร้างมาเพื่อส่งเสริมการทำงานของพวกตลาดบน
อุปกรณ์และวัสดุที่นำมาใช้มันก็เลยค่อนข้างมีประสิทธิภาพสูง
ก็เลยแพง แต่ที่แพงกว่าค่าวัสดุที่นำมาผลิตก็คือ ตัวค่านิยมนี่แหล่ะ...
ค่าตัวนี้แหล่ะที่เป็นตัวแปรให้ผลิตภัณฑ์แพงได้อย่างที่เราคาดไม่ถึง
คนที่ทำหน้าที่ออกแบบและผลิตย่อมรู้ดีว่า...อะไรคือตัวแปรสำคัญ
สำหรับผลิตภัณฑ์หนึ่งๆ และเราจะไม่ยอมตกเป็นเครื่องมือของสิ่งนั้น...
เราจะใช้ทุกอย่างตามที่เราเห็นว่ามันเหมาะกับงานของเรา
เหมาะกับวิถีชีวิตของเราอย่างที่สุด ที่สำคัญ...
เราอาจจะไม่รู้เลยว่า...ที่เราต้องซื้อ iphone ราคาแพงๆนั้น
เพราะเราต้องเสียค่าภาษีฟุ่มเฟือยด้วย...
เนื่องจากผลิตภัณฑ์บางตัวจะถูกจัดอยู่ในหมวดหมู่ของฟุ่มเฟือย
ทั้งที่ราคาของมันตอนวางขายในประเทศผู้ผลิตไม่ได้สูงลิบ
แต่พอมาวางขายในเมืองไทย ราคากลับสูง เพราะเราต้องเสียค่า
ภาษีฟุ่มเฟือยดังกล่าวด้วยค่ะ...พวกเสื้อผ้าแบรนด์เนม นาฬิกา
น้ำห้อมแบรนด์เนมในบ้านเราจึงแพงหูฉี่...
ซึ่งพวกเรา นักออกแบบมักเรียกภาษีฟุ่มเฟือยนี้เล่นๆกันว่า
ภาษีค่าโง่นั่นเองค่ะ...ซึ่งบางครั้งเราก็ยอมโง่เพื่อให้ได้อะไรบางอย่าง
มาครอบครองเพียงเพื่อสนองความอยาก ความอยากที่ว่า
มันไม่ได้มีความจำเป็นต่อชีวิตมากมายเลย...แต่เพราะความอยากมีอยากได้
จากที่ไม่มีความจำเป็นต่อชีวิตก็เลยกลายเป็นความจำเป็นต่อลมหายใจเข้าออก
ของเราๆขึ้นมา...
และความอยากตัวนี้นี่แหล่ะค่ะที่เป็นประตูเปิดให้
นักธุรกิจมาค้ากำไรเอากับเราอย่างที่เราก็ไม่อาจรู้ได้ว่าทำไม เจ้าสิ่งนั้นสิ่งนี้ถึงได้แพงขนาดนี้นะ...
เรารู้แค่เพียงว่า...ถ้าเรามีเจ้าสิ่งนั้นสิ่งนี้แล้วล่ะก็...
เราจะกลายเป็นคนทันสมัย ไม่ตกยุคหรือหล่นยุค
และเราจะกลายเป็นคนมั่งมี เพราะคนมั่งมีต้องมีเจ้าสิ่งนี้
เอาไว้ครอบครอง...
ดังนั้น...หากพวกเราๆจะสังเกต
พวกนักออกแบบหรือพวกอาร์ตทั้งหลาย
มักกลายเป็นคนตกยุค ดูเชยและแต่งกายไม่เหมือน
ชาวบ้านชาวช่องได้ตลอดล่ะค่ะ...ไม่ใช่ว่าอยากสวนกระแส แต่เรารู้ว่า...กระแสพวกนี้มีมาแล้วก็มีไป...
คนที่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร ก็จะเลือกสิ่งนั้นให้กับตัวเอง
มากกว่าจะเดินตามกระแสน่ะค่ะ...
ซึ่งบางครั้งสิ่งที่เราชอบก็ไม่จำเป็นเลยว่า
จะตรงกับกระแสนิยมในตอนนั้น...
แต่เพราะเรารู้จักตัวเราเอง...
และเลือกจะเป็นตัวของตัวเอง...จนกลายเป็นพวก
ไม่แยแสโลกไปบ้างในสายตาบางคน...
เพราะเรามักถูกสอนให้เป็นผู้สร้างกระแส
มากกว่าเดินตามกระแส...
แต่อดยอมรับไม่ได้ว่า...ตัวเองนัั้นมายืนอยู่ตรงจุด
ที่ไม่ได้อยากอยู่ เพราะมันไม่ใช่แนวทางที่เราต้องการ
ให้เป็นไปเลย...เนื่องจากกระแสที่เขาอยากให้เราสร้างขึ้นมันเป็นกระแสในด้านลบ...จึงไม่อยากมีส่วนร่วม
กับการสร้างกระแสดังกล่าว...
อินชาอัลลอฮฺ...หากอัลลอฮฺประสงค์
ก็อยากจะช่วยให้สังคมเราดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่
แม้จะทำได้แค่เพียงนิดก็ตาม...
ไม่อยากให้พี่น้องเราตกอยู่ในวังวนของค่านิยมผิดๆ
อย่างน้อยตอนศึกษาหาความรู้ก็อยากให้แน่ใจว่า
ตัวเองนั้นจะศึกษาเรื่องนั้นเรื่องนี้เพื่ออะไร
ไม่อยากให้คิดแค่เพียงว่า เรียนๆไปเถิด
เอาแค่ใบปริญญามาได้ก็พอแล้ว...
จบไปเดี๋ยวก็ได้งานทำเองแหล่ะ...
ทำงานไปเดี๋ยวก็รวยเองแหล่ะ...
พึงรู้เถิดว่า เรากำลังใช้เวลาให้หมดไปอย่างน่าเสียดาย
เวลาเป็นสิ่งมีค่า...มีค่ามากค่ะ...
ถ้าเราพยายามหาตัวเองว่าถนัดอะไรได้เร็วเมื่อไหร่
และรู้เป้าหมายตัวเองได้ชัดเจนเมื่อไหร่...
แน่นอนว่า เวลาที่เราจะมานั่งหายใจรดโลกไปวันๆนั้น
ก็จะมลายหายไปในทันที...
คนที่เรียนจบมาไม่ได้รวยทุกคน พอๆกับคนที่ทำงานหนักๆขยันทำงานตัวเป็นเกลียวก็ไม่ได้รวยกันทุกคน...
เป้าหมายของการเรียนกับการทำงานที่แท้จริง
มันไม่ใช่แค่ต้องการเป็นคนรวยนะคะ...
แต่มันมีมากกว่านั้น...
หากเราพยายามทำความเข้าใจมันจริงๆ...
บางทีเราอาจจะพบว่าเรามีความสามารถมากกว่า
การทำให้ตัวเองเป็นคนรวยเสียอีกก็ได้ค่ะ...
เพราะเคยบอกพ่อว่า...พ่อรู้มั้ยว่า...หนูค้นเจอทาง
ที่จะทำให้หนูรวยได้แล้วนะ...แต่มันมีเหตุผลอย่างมากมายที่หนูจะไม่เลือกเดินทางนั้น...
หวังว่าพ่อจะไม่ตำหนิหนู...ถ้าพ่อรู้ว่าหนูจะต้องสูญเสีย
อะไรไปบ้างหากหนูเลือกเดินทางสายนั้นขึ้นมาจริงๆ...
แต่ให้พ่อเชื่อเถิดว่า...หนูพยายามเลือกทางที่ดีที่สุด
เท่าที่จะเลือกได้ให้กับตัวเองเสมอ...
เพราะผู้หญิง(บางคน)เลือกจะแต่งงานกับคนรวย
เพียงเพื่อจะได้เป็นคนรวย(และเป็นการรวยทางลัดเสียด้วย)ไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยตรากตรำทำงานหนักเพื่อที่
จะได้รวย...
บางคนเลือกแต่งงานกับคนที่มีชื่อเสียงเพื่อจะได้
เป็นผู้มีชื่อเสียงด้วย...
บางคนเลือกจะสบายด้วยการทำงานทุจริต
ทำแค่ไม่นานก็รวย มีเงินใช้จ่ายมากมาย...
ยังเคยพูดกับพ่อเลยว่า...หนูยังค้นไปไม่เจอเลยว่า
มีทางไหนบ้างที่จะร่ำรวยขึ้นมาอย่างรวดเร็วทันใจ
โดยไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า
นอกจากว่าทางนัั้นคือทางของชัยตอน...
และด้วยกับการเอารัดเอาเปรียบเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน...
วัสลามค่ะ