การมีคู่ครองที่ดี คือ ความฝันเล็กๆแต่ยิ่งใหญ่ของหญิงสาวทุกคน
แต่นั่นย่อมเริ่มจากการเริ่มต้นด้วยความถูกต้อง
มุสลิมะห์ที่รักทั้งหลาย
อย่าให้อารมณ์ใฝ่ต่ำอยู่เหนือหลักการอิสลาม
ทุกคนปรารถนาคู่ครองที่ดีกันทั้งนั้น
แต่วิธีการที่ได้มามันถูกต้องหรือยัง?
ถ้ายัง..นั่นหมายความว่าคุณเชื่อมั่นต่อความรัก
ที่มีให้กับชายที่ไม่อนุมัติมากกว่าเชื่อมั่นต่ออัลลอฮฺ !!
อัลลอฮฺพอเพียงแล้วสำหรับการมอบหมายของเรา
จงฝากไว้กับอัลลอฮฺเถิด..
และได้โปรดจงวางใจและเชื่อมั่นว่า ของที่ฝากไว้กับพระองค์นั้นไม่สูญหายแน่นอน..ไม่มีวัน!
.
..
...
วาระเนื่องด้วยใครๆก็เอ่ยถึงความรัก (^,^)
ที่มา: บทความสวยๆจากหนังสือ love project
Re: ปลายทางแห่งความหวัง.. By: Napat Date: ต.ค. 26, 2010, 10:08 PM
การมีคู่ครองที่ดี คือ ความฝันเล็กๆแต่ยิ่งใหญ่ของหญิงสาวทุกคน
แต่นั่นย่อมเริ่มจากการเริ่มต้นด้วยความถูกต้อง
มุสลิมะห์ที่รักทั้งหลาย
อย่าให้อารมณ์ใฝ่ต่ำอยู่เหนือหลักการอิสลาม
ทุกคนปรารถนาคู่ครองที่ดีกันทั้งนั้น
แต่วิธีการที่ได้มามันถูกต้องหรือยัง?
ถ้ายัง..นั่นหมายความว่าคุณเชื่อมั่นต่อความรัก
ที่มีให้กับชายที่ไม่อนุมัติมากกว่าเชื่อมั่นต่ออัลลอฮฺ !!
อัลลอฮฺพอเพียงแล้วสำหรับการมอบหมายของเรา
จงฝากไว้กับอัลลอฮฺเถิด..
และได้โปรดจงวางใจและเชื่อมั่นว่า ของที่ฝากไว้กับพระองค์นั้นไม่สูญหายแน่นอน..ไม่มีวัน!
.
..
...
วาระเนื่องด้วยใครๆก็เอ่ยถึงความรัก (^,^)
ที่มา: บทความสวยๆจากหนังสือ love project
อินชาอัลลอฮิ จะทำให้ดีที่สุด
เพื่อพบเจอกับปลายทางแห่งความหวัง
จะเป็นมุสลิมะห์ ที่ดี อินชาอัลลอฮฺ
ขอให้อัลลอฮฺทรงโปรดเมตตาด้วย อามีน
Re: ปลายทางแห่งความหวัง.. By: budak pundok Date: ต.ค. 28, 2010, 04:48 AM
أحبك فى اللة
Re: ปลายทางแห่งความหวัง.. By: al-firdaus~* Date: ต.ค. 28, 2010, 06:02 PM
หน้าที่ของหนุ่มสาวที่จะต้องตระเตรียมในขณะนี้ก็คือ...
รำลึกถึงอัลเลาะฮ์ตลอดเวลา จากนั้นพัฒนาตัวเองไปสู่การเป็นบ่าวที่ดี
เพื่อรอคู่ครองที่ดีที่สุดและเหมาะสมที่สุดที่อัลเลาะฮ์ตะอาลาจะมอบให้ ...
ณ ปลายทางแห่งความหวัง
Re: ปลายทางแห่งความหวัง.. By: นายตัวป่วน Date: ต.ค. 28, 2010, 08:35 PM
ขอให้อัลลอฮ์ประทานคู่ครองที่ซอลีฮะด้วยเถิด อามีน
Re: ปลายทางแห่งความหวัง.. By: nada-yoru Date: ก.ค. 19, 2013, 03:23 PM
อัสลามุอะลัยกุม วะเราะมาตุลลอฮฺ วะบารอกาตุ
ความรัก เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา มันไม่เลือกคน ไม่เลือกสถานที่
สำหรับบางคน มองความรักเป็นสิ่งที่ทำให้เจ็บปวดเมื่อไม่สมหวัง
โดยที่เราลืมระลึกถึงปลายทางแห่งความหวัง...
ว่าแท้จริงแล้ว...เราหวังอะไรจากความรัก...
หากเรารักในอัลลอฮฺ...ไม่ว่าความรักนั้นจะพาเราไปยังทิศทางใด
ความหวังย่อมไม่สูญหาย
และเราก็พร้อมจะรักเพื่อนมนุษย์ร่วมโลก รักทุกอย่างที่พระเจ้าสร้างมาได้
โดยไม่จำเป็นต้องผิดหวัง...
แม้บางคราว...หลายคนที่เจ็บปวดกับความรัก กับการที่ได้รัก
แล้วโดนหลอกลวงหรือไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม
ที่ทำให้การที่เราได้รักเขาไปแล้วไม่สมหวัง...
จนต้องเจ็บปวด ทรมาน ทนทุกข์ใจ เสียน้ำตาอย่างมากมาย
แม้จะดูว่าการได้รักนั้น มันจะเจ็บปวดในบางคราว
แต่ขอให้ทราบเถิดว่า...อันตัวของความรักนั้นเป็นสิ่งที่ดี
เป็นสิ่งที่มหัศจรรย์ ที่ทำให้คนๆนึงสามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อสิ่งที่รัก
ยอมทุ่มเทได้ทุกอย่างเพื่อสิ่งที่รัก...ซึ่งรักในที่นี้ มิใช่ความลุ่มหลง
แต่เป็นความรักที่ทำเพื่อสิ่งที่รักได้โดยไม่มีเงื่อนไข...
มีความหวังดี ห่วงใย ปรารถนาดี อยากเห็นคนที่เรารักมีความสุข
ความรักเช่นนี้หรือที่ทำให้เราต้องเจ็บปวด ทุกข์ทรมาน
เราทุกคนน่าจะหาคำตอบว่า แท้จริงแล้วที่เราเจ็บปวดอยู่นั้น
เป็นเพราะความรักหรือเป็นเพราะเราคาดหวังอะไรจากความรักนั้นกันแน่...
เมื่อไม่ได้ดังที่คาดหวัง ก็เลยผิดหวัง เสียใจ เสียน้ำตา...
หรือเป็นเพราะว่าความผูกพันธ์ที่เกิดขึ้น เมื่อจากกันจึงเศร้า เหงาหงอย
ทรมาน...
ข้าน้อยคนนึงที่ยังมองว่า...ความรักเป็นสิ่งที่ดีงาม...
คนๆนึงไม่ควรหมดศรัทธาในความรักเพียงเพราะอกหักรักคุด
จนไม่กล้ารักใครอีก...
ซึ่งรักนั้นเกิดขึ้นจากส่วนไหนของร่างกายเรา หรือจากจิตวิญญาณ
อันนี้หาได้ทราบไม่ แต่ที่ทราบก็คือ...
หากเรารักกันบนพื้นฐานของความรักความยำเกรงที่มีต่ออัลลอฮฺ...
แม้ท้ายที่สุดจะไม่เป็นไปในทิศทางที่เราอยากจะให้เป็นหรืออยากจะให้เกิดขึ้น...แต่พึงทราบเถิดว่า...
ท้ายที่สุดไม่มีใครจะรักเราได้เท่าผู้ที่สร้างเรามา
และผู้ให้กำเนิด...ไม่มี...
และวันนึงเราจะได้เรียนรู้ว่า...
การถูกผู้อื่นรักที่ว่าทำให้เรามีความสุขมากๆแล้ว
หรือการที่ถูกคนมากมายรักเรานั้นทำให้เราอิ่มใจได้มากแล้ว
ที่เหนือกว่านั้นก็คือ...การได้มอบความรักให้กับผู้อื่นอย่างมากมาย รักโดยไม่คาดหวังว่าจะต้องถูกรัก
รักโดยที่แม้แต่คนที่เรารักจะเกลียดเราทำไม่ดีกับเรา
แต่เราก็ยังจะมอบความรักให้กับพวกเขา...
เพราะเรารักเขา มอบสิ่งดีๆให้กับเขา ต่อให้เขามอบสิ่งที่ไม่ดี
ให้กับเรา...เพราะเราตั้งใจไว้แล้วว่าจะตั้งมั่นอยู่บนความดีงาม
จะหยิบยื่นสิ่งดีๆให้กับผู้อื่น จะมอบความรักให้กับผู้อื่น
จึงไม่มีเหตุผลใดที่จะทำให้เราเปลี่ยนใจมอบความเกลียดชัง
ไปให้ยังผู้ที่มอบความเกลียดชังมายังเรา...
เขาไม่รักเราไม่เป็นไร เราจะมอบความรักให้เขา...
เชื่อมั้ยคะ...ว่าการมอบรักให้คนอื่นมันสร้างความสุขใจ
ให้กับผู้ให้ยิ่งกว่าการได้รับความรักจากผู้อื่นหลายพันเท่านัก...
และสุขที่สุดกว่าทั้งสองอย่างที่กล่าวมาก็คือ...
การได้รับความรักจากบุคคลที่เราได้มอบความรักให้...
อย่ารอให้คนอื่นมอบความรักให้กับเราก่อน
ในเมื่อเราเองก็มีความรักอยู่กับตัว...เราก็จงมอบมัน
ให้กับผู้อื่น...ดอกรักจะบานหรือเหี่ยวเฉา...
เราก็ต้องมอบหมายผลลัพธ์นั้นไปยังเจ้าของความรักที่ยิ่งใหญ่
นั่นคืออัลลอฮฺค่ะ...
แน่นอนว่า เมื่อดอกรักได้บาน ณ ที่ใดแล้ว ณที่นั่นจะมีความสุข
คนที่อยู่ตรงนั้นก็จะพลอยมีความสุขไปด้วย...
หากไม่แล้ว...ก็จงมอบรักต่อไป...
ดั่งการหว่านพืชลงไปในผืนดินอย่างขยันและตั้งใจ...
แล้วมอบหมายผลลัพธ์ของมันไปยังอัลลอฮฺ...
ปล.เมื่อเราตั้งใจที่จะทำความดีแล้ว เราต้องตั้งมั่นบนความดี
พยายามอย่าให้สิ่งไม่ดีต่างๆที่คนอื่นมอบให้เรา
แปรเปลี่ยนความตั้งใจของเราให้เป็นอื่น...
ความไม่ดีที่คนอื่นกระทำต่อเรา ต้องไม่กระทบกับความตั้งใจ
ที่จะยืนหยัดอยู่บนความดีงามสั่นคลอน...
เขาจะร้ายกับเราให้เขาร้ายไป เราไม่ร้ายกับเขา
และยังคงปฏิบัติความดีนั้นต่อไป...
และเมื่อเราตั้งใจที่จะมอบความรักให้กับผู้อื่นแล้ว
เราก็ต้องตั้งมั่นบนความรักนั้น...
อย่าได้ให้ความเกลียดชังหรือความรังเกียจ ความอิจฉาริษยา
จากผู้อื่นที่มีต่อเรา ทำให้ความตั้งใจของเราแปรเปลี่ยนไป
ความเกลียดชังที่ผู้อื่นมอบให้เรา ต้องไม่กระทบต่อความตั้งใจ
ที่จะยืนหยัดอยู่บนหนทางแห่งการมอบความรักให้ผู้อื่น
ให้เรายืนหยัดต่อไป...เขาจะเกลียดชังเรา ก็ให้เขาเกลียดชังไป
เราไม่เกลียดเขา...และพร้อมจะมอบความรักให้เขา...
หัวใจเราก็จะอิ่มเอมไปกับความรักนั้น...
โดยที่ไม่ได้เรียกร้องหาความรักจากผู้อื่นจนทำให้ใจหม่นหมอง
ขอให้เชื่อว่า...
...ผู้ให้ย่อมมีความสุขกว่าผู้รับ...
เพราะการได้ให้ ไม่ได้หมายถึงการสูญเสียไป...ไม่ใช่เลย...
ในวาระแห่งการได้สูญเสียคนรักไป...
ข้าน้อยอยากบอกว่า...เขาไม่ได้หายไปไหน...
แค่เปลี่ยนสภาพไปเท่านั้นเอง...จากสภาพหนึ่งไปสู่สภาพหนึ่ง
จากสถานะหนึ่งไปสู่อีกสถานะหนึ่ง
สสารทุกอย่างในโลกนี้มีเกิดและมีเสื่อมสลายไป
แต่ไม่ได้หายไปไหน
มันยังคงอยู่ เพียงแค่เปลี่ยนสถานะเท่านั้น...
ความรักก็เฉกเช่นกันค่ะ...มีเกิดก็มีเสื่อมสลายได้...
แต่มันไม่ได้หายไปไหนเลย...แค่เปลี่ยนสถานะไปแล้วเท่านั้น...
เราต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับกับทุกๆการเปลี่ยนแปลงนั้นให้ได้...
ตราบเท่าที่เรายังคงหายใจอยู่บนโลกนี้...
การคุกเข่าพร้อมยกมือขึ้นอ้อนวอนขอต่ออัลลอฮฺ
ย่อมมีชัยเหนือกว่าการคุกเข่าอ้อนวอนขอต่อมนุษย์
อย่างแน่นอน...
สำหรับข้าน้อย...นี่คือ...ปลายทางแห่งความหวัง...
หวังใดไม่ยิ่งใหญ่เท่าความหวังที่มีต่ออัลลอฮฺ...ตะอะลา
วัสลามค่ะ