กระดานเสวนานักศึกษาอะฮ์ลิสซุนนะฮ์วัลญะมาอะฮ์ คอมพิวเตอร์ และไอที
Pages: 1
แบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเสพติดอินเตอร์เนตของคนไทย By: na-eim Date: ม.ค. 26, 2012, 12:26 PM
 :salam:  รบกวนเพื่อนๆ พี่น้อง สมาชิก ร่วมกันตอบแบบสอบถามให้หน่อยนะคะ

เป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับปัจจัยที่ส่งผลต่อการเสพติดอินเตอร์เนตของคนไทย

ช่วยหน่อยนะคะ  :-[ :-[  เป็นการบ้านวิชาวิธีวิจัยทางวิทยาศาสตร์ค่ะ  เป้าหมายในการสำรวจคือ 1,000 คน

ตามลิ้งเลยนะคะ
https://docs.google.com/spreadsheet/viewform?formkey=dDBrTG9iNlFqcW9kU3l1cGFuTzg1bEE6MQ

ญาซากัลลอฮูคอยรอน  loveit: loveit:
Re: แบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเสพติดอินเตอร์เนตของคนไทย By: al-firdaus~* Date: ม.ค. 26, 2012, 10:31 PM
กรอกแล้วค่ะ^^
Re: แบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเสพติดอินเตอร์เนตของคนไทย By: na-eim Date: ม.ค. 26, 2012, 11:30 PM
กรอกแล้วค่ะ^^

ญาซากัลลอฮูคอยรอน ค่ะ
Re: แบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเสพติดอินเตอร์เนตของคนไทย By: Bangmud Date: ม.ค. 27, 2012, 06:52 AM
 :salam:

กรอกให้แล้วครับ แต่สงสัยว่า Twister เนี่ยะ มันเป็นชื่อหนังไม่ใช่เหรอ น่าจะเป็น Twitter

วัสสลาม
Re: แบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเสพติดอินเตอร์เนตของคนไทย By: na-eim Date: ม.ค. 27, 2012, 11:59 AM
:salam:

กรอกให้แล้วครับ แต่สงสัยว่า Twister เนี่ยะ มันเป็นชื่อหนังไม่ใช่เหรอ น่าจะเป็น Twitter

วัสสลาม

วาอาลัยกุมมุสลามค่ะ

ขอบคุณที่สละเวลาให้นะคะ  ส่วนคำว่า Twister น่ะ มาจากคำว่า Twitter ค่ะ เพื่อนพิมพ์ผิดค่ะ  ไม่ไ้ด้ตรวจก่อน  ::) ::)

ผิดพลาดนิดหน่อย คงไม่เป็นไรนะคะ   loveit: loveit:
Re: แบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเสพติดอินเตอร์เนตของคนไทย By: hiddenmin Date: ม.ค. 27, 2012, 03:29 PM
สำหรับคนที่ไม่ได้เรียนด้านนั้น

ผิดพลาดนิดหน่อย คงไม่เป็นไรนะครับ
Re: แบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเสพติดอินเตอร์เนตของคนไทย By: al-firdaus~* Date: ม.ค. 27, 2012, 03:30 PM
ชอบข้อนี้ค่ะ... hehe  (ขออนุญาตลงนะคะ)


Re: แบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเสพติดอินเตอร์เนตของคนไทย By: na-eim Date: ม.ค. 27, 2012, 04:56 PM
ชอบข้อนี้ค่ะ... hehe  (ขออนุญาตลงนะคะ)



เหมือนกันเลย
Re: แบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเสพติดอินเตอร์เนตของคนไทย By: na-eim Date: ม.ค. 28, 2012, 05:37 PM
https://docs.google.com/spreadsheet/viewform?formkey=dDBrTG9iNlFqcW9kU3l1cGFuTzg1bEE6MQ

คลิกไปเลย  แล้วท่านจะพบแต่ความสุข
Re: แบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเสพติดอินเตอร์เนตของคนไทย By: คนเดินดิน Date: ก.พ. 03, 2012, 02:55 PM
โหลดนานมากกกกกกกกกก  จะทันเสร็จก่อนถึงคาบสอนไหมเนี่ย?

- - "

Re: แบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเสพติดอินเตอร์เนตของคนไทย By: คนเดินดิน Date: ก.พ. 03, 2012, 02:59 PM
เรียบร้อยแล้วจ้า

Re: แบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเสพติดอินเตอร์เนตของคนไทย By: คนเดินดิน Date: ก.พ. 03, 2012, 03:00 PM
ผลการวิจัยออกมาเป็นยังไงวานบอกด้วยนะคะ

Re: แบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเสพติดอินเตอร์เนตของคนไทย By: sufriyan Date: ก.พ. 03, 2012, 03:25 PM
แล้วเช่นกัน
Re: แบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเสพติดอินเตอร์เนตของคนไทย By: na-eim Date: ก.พ. 03, 2012, 09:08 PM
^
^
ญาซากิลลาฮ์ สำหรับความร่วมมือค่ะ

ผลการวิจัยออกมาเมื่อไหร่  จะนำมาบอกค่ะ

เอ่อ...ถ้าว่างๆรบกวนช่วยส่งต่อให้เพื่อนๆด้วยนะคะ  ยังขาดอีก 300 กว่าคนแน่ะ   hehe hehe
Re: แบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเสพติดอินเตอร์เนตของคนไทย By: nada-yoru Date: ก.ย. 08, 2013, 05:26 PM
เมื่อก่อนติดเนตชนิดเข้าขั้นรุนแรงโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวมากค่ะ
สำหรับตอนนั้นเอามันทุกอย่าง เอามันทุกทาง...

จนกลับมาอยู่กับบ้าน(ติดอยู่กับหมง)เลยไม่ค่อยมีอินเตอร์เนต
ที่ทั้งเร็วและแรง แถมยังแพงแสนแพงอีก ทำให้ต้องคิดหนัก
เวลาจะเล่นเนตสักที ตอนนั้นรู้ตัวว่ากำลังลงแดง...
แถมยังหงุดหงิดที่เน็ตแถวบ้านไม่แรงดั่งใจ...
เพราะที่ญี่ปุ่นนั้น เนตแรงชนิดที่โหลดหนังเรื่องเดียวเสร็จภายในไม่กี่นาที
เข้าดูคลิปใน youtube  ไม่มีสะดุดแม้แต่นิดเดียว...

แถมเมื่อก่อนนั้น เวลาจะไปไหนทำอะไรก็คอยแต่จดๆจ้องๆโทรศัพท์อยู่ตลอดเวลา
คอยดูคอยเช็คว่าใครโพสต์อะไร ใครส่งอะไรมาบ้างในความถี่แบบนาทีต่อนาที
คือสายตาไม่ยอมลดละไปจากโทรศัพท์และโน้ตบุ๊คเลย...
ราวกับระลึกนึกถึงมันอยู่ตลอดเวลา เข้าขั้นหมกมุ่นอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว

พอมาเจอที่บ้านตอนนั้นหงุดหงิดและร่ำๆว่าอยากให้มันมีการเปลี่ยนแปลง
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

สุดท้าย...ในเมื่อเปลี่ยนสิ่งอื่นไม่ได้ ก็เลยเลือกที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองแทน
มันน่าจะง่ายกว่ากันเยอะ จากที่ลงแดงจนต้องออกไปหาเนตแรงๆ
ในร้านเนตในทุกๆวัน ก็ค่อยๆปรับไม่ให้ถี่เกินไป ค่อยๆลดค่อยๆหาย
และพยายามทำกิจกรรมอย่างอื่นแทน เช่น ปลูกผัก ทำสวน ทำไร่
กวาดบ้าน ถูบ้าน ทำกับข้าว ปั่นจักรยานต์ไปตามทุ่งนา
และสอนหนังสือเด็ก...เลยหายเซ็ง หายหงุดหงิด หายเบื่อเนตแรงเต่าไปได้
และไม่มีอาการลงแดงอีก...

กลับมารอบนี้ เลยตั้งสติได้มากกว่าครั้งก่อน ว่าเราจะไม่กลับไปเสพมัน
ด้วยอารมณ์ด้วยสภาพเหมือนแต่ก่อนอีก...

แต่ก็ยังคงกลับมาโพสต์โน่นโพสต์นี่ในเว็บแห่งนี้อยู่ในยามที่ไม่อยาก
ออกไปนอกเคหะสถาน...และทำงานบ้านเสร็จแล้ว...^^


จึงคิดว่า...คงมีใครอีกหลายคนที่เสพติดอินเตอร์เนตเข้าขั้นรุนแรง
โดยไม่รู้ตัวอีกเยอะ และยังหาวิธีจัดการกับมันไม่ได้...
ซึ่งข้างบนที่เขียนไป อาจเป็นอีกหนึ่งวิธีที่จะช่วยได้บ้าง...
และแน่นอนว่า ไม่มีอะไรจะทำให้เราหลุดจากสิ่งหนึ่งที่เสพติดมาอย่างยาวนาน
ได้สำเร็จเท่ากับการ "หักดิบ"

เมื่อเรา "หักดิบ" ได้สำเร็จ กลับมามองมันอีกที
เราจะมองเห็นสิ่งเดิมๆที่เราเคยทำด้วยมุมมองใหม่ที่แตกต่างขึ้น

อย่างน้อยๆ ทุกวันนี้เวลานั่งรถไปไหนมาไหร
ก็ไม่ได้ก้มหน้าก้มตาจดจ่ออยู่กับโทรศัพท์เหมือนแต่ก่อนแล้ว
แต่ได้เปิดตา มีเวลาหันมองดูออกไปนอกรถ
ได้เห็นอะไรที่ไม่มีโอกาสได้เปิดตามอง
และความคิดสร้างสรรค์ก็ผุดขึ้นมาให้เราได้คิดโน่นคิดนี่
อยู่ตลอดเวลา...ได้มีโอกาสสร้างสรรค์สิ่งนั้นสิ่งนี้
เพราะเกิดจากเราเลิกจมจ่อกับอะไรเดิมๆ ซ้ำๆซากที่เคยได้ทำ
ได้สำเร็จแล้ว...

เคร่ื่องมือสื่อสารและการสื่อสารทุกชนิดในปัจจุบัน
มีดีอยู่ในตัวของมัน

ขึ้นอยู่กับเราว่า จะจัดการกับมันอย่างไร
เราต้องจัดการมันให้ได้ก่อนที่มันจะจัดการเราจนเราติดกับมัน
และถอนตัวไม่ขึ้น...

ทุกๆที่มีหลุมดำที่มองไม่เห็น ซึ่งเป็นกับดักที่ถูกสร้างขึ้นมา...
ใครตกเข้าไปในหลุมดำนั้นแล้ว ก็ยากที่จะหลุดออกมา...

คนญี่ปุ่นเป็นโรคปิดตัวเองจากโลกภายนอก (โรคฮิคิโคโมริ)
กันมาก...ซึ่งคนประเภทนี้จะเก็บตัว ไม่ออกไปไหน
อยู่กับที่ เอาแต่เล่นเนต เล่นเกม ข้าวปลาอาหารไม่ค่อยสนใจ
จะกิน ไม่แยแสคนรอบตัว ไม่สนใจออกไปทำกิจกรรมข้างนอก
ตัดขาดโลกภายนอก แต่สมองไม่เคยหยุดนิ่ง...
ซึ่งสมองคิดแต่กายหยุดนิ่งกับที่...มีอวัยวะไม่กี่ส่วนที่เคล่ือนไหว
และทำงาน...

โรคนี้เป็นมากในหมู่คนญี่ปุ่น และอัตราการเสพติดอินเตอร์เนต
ของคนญี่ปุ่นก็อยู่ในขั้นสูง (Internet Fever) กันเลยทีเดียว
เพราะญี่ปุ่นเล่นเนตถูก เร็ว ทั้งโทรศัพท์มือถือและคอมพ์นั้น
สามารถลิงก์ข้อมูลถึงกันได้หมด ทุกคนถึงได้จมจ่ออยู่กับ
หน้าจอสี่เหลี่ยมตรงหน้ากัน แทบไม่ค่อยมีใครเงยหน้าขึ้นมอง
มนุษย์ผู้กำลังหิ้วของหนักๆอยู่ข้างกายเพื่อจะได้ช่วยเหลือเขา

เขาไม่ได้เจตนาหรือใจดำ แต่ใจเขาลอยไปสู่โลกอีกโลกนึง
ซึ่งคือโลกไซเบอร์เสียแล้วนั่นเอง...และเขาไม่ได้มองมา
ข้างกายหรือให้ความสนใจกับสิ่งรอบกาย...
เขาจึงสูญเสียโอกาสที่จะได้ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ไปโดยละม่อม


ใครว่าอินเตอร์เนตไม่น่ากลัว ข้าน้อยขอฟันธงว่ามันอาจเป็น
สาเหตุหนึ่งที่ทำให้คนเลิกแยแสสิ่งรอบกายโดยไม่ได้เจตนา...
เพราะไม่รู้ตัวว่าได้ลืมสิ่งที่อยู่ข้างกายไปแล้วนั่นเอง...

ญี่ปุ่นเดินนำหน้าเราเรื่องการสื่อสารไปได้หลายก้าวอยู่เสมอ
แต่ความผิดพลาดของเขาจะเป็นครูให้กับเรา...
และเราจะไม่เดินไปตามทางที่เรามองเห็นแล้วว่า
มันเคยพาสังคมของเขาไปสู่อะไร...
และอะไรเป็นผลพวง เป็นเหตุนำไปสู่ความผิดพลาดนั้น...
เราจะปรับเปลี่ยนมันเพื่อจะได้ไม่ผิดไม่พลาดเหมือนเขา...


เขียนเสียยาวเลย...ไม่รู้จะมีใครเพ่งอ่านรึเปล่า...เฮะๆ

วัสลามค่ะ