ธรรมนูญของอัลลอฮฺ

ท่านอิหม่ามอิบนุอะฏออิลลาฮ์ ได้กล่าวไว้ในหิกัมบทหนึ่งของท่านว่า

خَيْرُ مَا تَطْلُبُهُ مِنْهُ، مَا هُوَ طَالِبُهُ مِنْكَ

“สิ่งที่ดีเลิศที่ท่านจะขอจากอัลลอฮ์  คือสิ่งที่พระองค์ทรงสั่งใช้ท่าน”

ทุกสิ่งทุกอย่างที่อัลเลาะฮ์ตะอาลาได้ทรงบัญญัติให้ปวงบ่าว  ย่อมเป็นคุณประโยชน์และความดีงามกลับคืนไปสู่พวกเราในดุนยาและอาคิเราะฮ์ทั้งสิ้น  ดังนั้นอัลเลาะฮ์มิได้ทรงบัญญัติแก่ปวงบ่าวของพระองค์  ไม่ว่าจะเป็นบทบัญญัติใช้หรือบทบัญญัติห้ามนั้น  นอกจากว่าบทบัญญัติดังกล่าวล้วนเป็นความดีงามอันจะเกิดแก่พวกเขาทั้งสิ้น ครอบคลุมทั้งปัจเจกชนและสังคมโดยรวม

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ

“โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย  พวกเจ้าจงตอบรับอัลเลาะฮ์และศาสนทูต(ด้วยการฏออัต)  เมื่อเขาได้เรียกร้องพวกเจ้าไปสู่สิ่งที่ทำให้พวกเจ้ามีชีวิต” [อัลอัมฟาล:24]

แต่มนุษย์นั้นไม่มีความรู้อย่างกว้างขวางพอเกี่ยวกับเรื่องของอนาคตของพวกเขาเองที่จะมาถึง  จึงทำให้พวกเขาไม่มีศักยภาพพอที่จะร่างแนวทางการดำเนินชีวิตเพื่อปกป้องผลประโยชน์ต่างๆ ในชีวิตโลกนี้ให้พ้นจากความเสียหายและความวิตกที่อาจจะเกิดขึ้น  ดังนั้นมนุษย์จึงพยายามร่างแนวทางในการดำเนินชีวิตที่เป็นผลประโยชน์แก่พวกเขาเองในโลกดุนยานี้เท่านั้น ไม่ว่าจะเป็นการร่างกฎหมายหรือรัฐธรรมนูญเพื่อเดินทางวนเวียนในชีวิตดุนยาแห่งนี้เท่านั้น แต่ทว่าต้องประสบกับความผิดพลาดอยู่ด้วยเสมอ  เนื่องจากพวกเขาได้มองผลประโยชน์โดยยึดการทดลองหรือข้อมูลส่วนตัวที่ได้รับ  หรือเอาประสบการณ์ในช่วงเวลาที่ผ่านมานำมาเป็นมาตรฐานในการกำหนดว่าสิ่งใดที่เป็นคุณประโยชน์และเป็นผลเสีย  ซึ่งเป็นมาตรฐานที่ไม่เสถียร

แต่อัลเลาะฮ์ตะอาลาคือผู้ทรงสร้างสรรค์พสิ่งทั้งหลาย  พระองค์ทรงสร้างมนุษย์ให้อยู่บนธรรมชาติที่มีความต้องการสิ่งต่างๆ ที่เป็นคุณประโยชน์แต่พระองค์ก็ทรงทดสอบให้พวกเขาอยู่ในโลกดุนยาที่เต็มไปด้วยสิ่งที่ทำให้เกิดความเสียหายและริดรอนความสุขของพวกเขาด้วย  แล้วอัลเลาะฮ์ตะอาลาก็ให้มนุษย์ดำรงชีวิตอยู่เพื่อเดินทาง 3 ช่วงด้วยกัน  คือช่วงระยะเวลาที่อยู่ในโลกดุนยาที่จะสิ้นสุดด้วยความตาย  ต่อมาช่วงระยะเวลาที่อยู่ในโลกบัรซัก(ในกุบูร)จนกระทั่งถึงวันกิยามะฮ์  และต่อมาวันโลกหน้าจนกระทั่งถูกส่งไปยังที่พำนักสุดท้ายคือสวรรค์หรือนรก 

ดังนั้นจึงไม่สงสัยเลยว่า  การที่อัลเลาะฮ์ตะอาลาทรงเป็นผู้สร้างมนุษย์ขึ้นมานั้น  จึงเหมาะสมที่สุดในการวางแนวทางสำหรับการเดินทาง 3 ช่วงนี้  ซึ่งพระองค์ทรงรู้แจ้งแทงตลอดเกี่ยวกับคุณประโยชน์ต่างๆ ที่จะทำให้มนุษย์มีความผาสุก  ไม่ว่าจะเป็นด้านของปัจเจกชนหรือสังคมโดยรวม  และพระองค์ก็ทรงรู้แจ้งถึงผลเสียต่างๆ ที่จะทำให้มนุษย์มีความทุกข์และเกิดความเสียหายทั้งด้านของปัจเจกชนและสัมคมโดยรวมด้วยเช่นกัน  ดังนั้นอัลลอฮฺก็วางบทบัญญัติอัลกุรอานและซุนนะฮ์ให้มาเป็นธรรมนูญแห่งการดำเนินชีวิตของมนุษยชาติเพื่อความผาสุกในการมีชีวิตใน 3 ช่วงที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้นนั่นเอง

อัลลอฮฺตะอาลาทรงตรัสว่า

مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

“ผู้ใดที่ปฏิบัติความดีงามจากผู้ชายและผู้หญิง โดยเขามีความศรัทธา  ดังนั้นเราะทำให้เขามีความชีวิตอยู่ที่ดีงามและเราจะตอบแทนพวกเขาซึ่งผลการตอบแทนที่ดียิ่งกว่าสิ่งที่พวกเขาปฏิบัติไว้” [อันนะห์ลุ: 97]

ดังนั้นเราอย่าลืมเรียกร้องและวอนขอให้อัลลอฮฺทรงประทานความเข้มแข็งให้เรายืนหยัดและปฏิบัติตามคำสั่งและข้อบัญญัติของพระองค์  เพราะสิ่งที่เราจำเป็นต้องเรียกร้องและวอนขอที่ดีที่สุด  ก็คือสิ่งที่พระองค์ได้สั่งใช้ให้เรายืนหยัดนั่นเอง