ถือศีลอด

การทำความดีงามในช่วงเวลา 10 วันของเดือนซุลฮิจญะฮ์นั้นเป็นที่รักยิ่งไปยังอัลลอฮฺตะอาลา  และท่านนะบีย์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม จึงส่งเสริมให้กระทำความดีงามในช่วง 10 วันของเดือนซุลฮิจญะฮ์ ซึ่งการกระทำความดีงามนั้นย่อมครอบคลุมถึงการถือศีลอดด้วยและสมควรส่งเสริมให้กระทำเหมือนกับอิบาดะฮ์อื่นๆ ด้วย  เช่น  การซิกรุลลอฮ์  การอ่านอัลกุรอาน  การศ่อะวาตต่อท่านนะบีย์  การเตาบะฮ์  การบริจาคทาน  และการละหมาดสุนัตต่างๆ  เป็นต้น

เดือนร่อมะฎอนยังมีอีกชื่อหนึ่ง ที่ถูกเรียกว่า “เดือนแห่งความอดทน” ซึ่งความอดทนนั้นเป็นตำแหน่งหรือระดับของจิตใจที่มีความสูงส่ง เพราะความอดทนนั้น เป็นความรู้สึกยังยั้งชั่งใจหรือระงับจิตใจให้พ้นจากสิ่งที่อารมณ์ใฝ่ต่ำปรารถนา ซึ่งทำให้หัวใจของผู้ศรัทธามีความรักและผูกพันกับอัลเลาะฮ์ตะอาลามากยิ่งขึ้นนั่นเอง

เมื่อร่อมะฎอนได้ผ่านพ้นไป และอัลเลาะฮ์ตะอาลาก็ทรงประทานความเมตตาและความโปรดปรานให้เราถือศีลอดอย่างลุล่วงไปด้วยดีนั้น เราก็จงบากบั่นปฏิบัติอิบาดะฮ์ต่อไปเพื่อชุกูร (ขอบคุณ) อัลเลาะฮ์ต่อเนี๊ยะอฺมัตอันยิ่งใหญ่ที่พระองค์ได้ทรงประทานให้ และหนึ่งในอิบาดะฮ์หลังจากร่อมะฎอนนั้น คือซุนนะฮ์ให้ทำการถือศีลอด 6 วันของเดือนเชาวาลนั่นเอง

มุสลิมนั้นย่อมมีความแตกต่างกันตามอะมัลที่พวกเขาได้ปฏิบัติ หากเรากลับไปศึกษาซูเราะฮ์อัลวากิอะฮ์ ก็จะพบว่าอัลเลาะฮ์ตะอาลาทรงแบ่งมนุษย์ออกเป็น 3 ประเภท

ความประเสริฐของเดือนร่อมะฎอน

อัลเลาะฮ์ตะอาลาได้ทรงเจาะจงเดือนร่อมะฎอนอันจำเริญนี้ด้วยความประเสริฐ ความดีงาม และบะร่อกะฮ์อันมากมาย