งูมันมาบอกลามั้ง 5555
Re: เรื่องที่ฉันอยากเล่า... By: ILHAM Date: ก.ค. 12, 2009, 01:19 AM
นี้ขนาดเหนื่อยแล้วยังอุตส่าห์เข้าบอร์ดดึกดื่นป่านนี้ แสดงว่าบอร์ดเราดีจริง 555
Re: เรื่องที่ฉันอยากเล่า... By: คนเดินดิน Date: ก.ค. 12, 2009, 12:21 PM
อ้างถึง
salam
assalamualaikum ค่ะ ก๊ะ
ขอบคุณก๊ะมากนะค่ะที่ให้ข้อคิดดีๆ
อาจจะเป็นเพราะวิชาที่เด๊ะสอนด้วยมั้ง ทำให้พวกเขารู้สึกเบื่อ
วะอะลัยกุมุสสลามวาเราะห์มาตุลลอฮีวาบารอกาตุฮ์วามัฆฟิรอตุฮ์
พอจะบอกได้ไหมคะว่าสอนวิชาอะไร (น่ากลัวเท่าวิชาคณิตฯที่ก๊ะสอนรึเปล่า?)
อ้างถึง
บางทีเราเตรียมพร้อมมาอย่างดี พกมาเต็มร้อย พอมาเห็นพฤติกรรมของนักเรียนที่มีต่อครูแล้ว
หมดเลย อ่อนแรงอย่างกระทันหัน
เข้าใจความรู้สึกนี้ดีจ๊ะ แต่ลองถามตัวเองดูนะว่าเราหนีสิ่งที่เป็นอยู่นี้พ้นไหม?
ถ้าคำตอบที่ได้คือไม่ ก็ต้องให้กำลังใจตัวเองก่อนว่าจะทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
Re: เรื่องที่ฉันอยากเล่า... By: คนเดินดิน Date: ก.ค. 12, 2009, 12:34 PM
อ้างถึง
เอาหล่ะ imtinan จะลองยก case ให้ก๊ะดูน๊ะ
สมมติว่าเราสอนอธิบายอยู่ พวกเขาจะเล่น บางคนก็หลับ บางคนก็คนเล่น เดินไปเดินมา (ออกนอกห้องบ้าง) คุยกับเพื่อนกะคอกไปมาเสียงดังลั่นในห้องบ้าง
หยอกล้อ และพูดจาหยาบคายกับครู กะคอกใส่ครูก้อมี มีการแซวครูด้วย
เด๊ะจะต้องไม่ยึดติดกับภาพพจน์ครูแบบเก่า ๆ มากนัก
เพราะเด็กสมัยนี้ไม่เหมือนเด็กสมัยก่อน
(ต่างกันมากกกกกกกกกกก เพราะปัจจัยหลาย ๆ ด้าน)
บางครั้งเราต้องสวมบทบาทดาราจำเป็น ดึงดูดความสนใจต่าง ๆ ของเด็กให้มาอยู่ที่ตัวเราแทน
(ถ้าการนำเข้าสู่บทเรียนด้วยเนื้อหาทำให้เด็กเบื่อ ก็อย่าเร่งรีบที่จะยัดเยียดเนื้อหาให้แก่เด็กในสภาพที่เขาไม่พร้อม เคยได้ยินมาว่าท่านนบีของเราจะไม่สอนในขณะที่ผู้เรียนกำลังเบื่อ อยากได้ตัวบทยืนยันวอนผู้รู้ชี้แนะด้วยนะคะ)
ส่วนวิธีที่ก๊ะใช้กับเด็กของก๊ะก็คือ สอนปรบมือสเต็ปเอ แล้วสั่งให้พวกเขาปรบมือสเต็ปเอพร้อมกัน ปรบมือจบก็ตามด้วยการให้สลามแก่ครู
(อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับที่ตัวเด๊ะแล้วนะ ว่าจะกล้าพอรึเปล่า กล้า ๆ หน่อยนะ คิดซะว่าเพื่อยุวมุสลิมของเรา)
Re: เรื่องที่ฉันอยากเล่า... By: คนเดินดิน Date: ก.ค. 12, 2009, 12:43 PM
จะแนะเพิ่มก็ยาวมากกกกกกกก
ติดต่อมาหลังไมค์ดีกว่านะ
เผื่อได้แลกเปลี่ยนความคิดกันผ่านมือถือ(ถ้าไม่รังเกียจ)
นักเรียนจ๋า...คุณครูขอร้อง By: al-firdaus~* Date: ก.ค. 12, 2009, 01:05 PM
salam
ขอเชิญคุณครูทุกท่าน ร่วมถ่ายทอดเรื่องราว ข้อคิด และวิธีจัดการกับนักเรียนที่น่ารัก ว่ามีเคล็ดลับในการกำหลาบพวกเขาอย่างไรกันบ้าง
ไม่แน่ว่า สิ่งเหล่านี้อาจเกิดประโยชน์ต่อคุณครูท่านอื่นๆ ก็เป็นได้นะคะ
Re: ฟังคุณครูนะจ๊ะ...นักเรียนที่รัก~* By: คนเดินดิน Date: ก.ค. 12, 2009, 01:07 PM
วะอะลัยกุมุสสลามวาเราะห์มาตุลลอฮีวะบะรอกาตุฮ์
อารมณ์ไหนเนี่ยก๊ะ
แต่ก็ดีใจ
คนแรกอ่ะRe: ฟังคุณครูนะจ๊ะ...นักเรียนที่รัก~* By: al-firdaus~* Date: ก.ค. 12, 2009, 01:09 PM
เห็นคุณครูหลายๆคนในนี้ เสวนาถึงความน่ารักของเด็กนักเรียน ในกระทู้ เรื่องที่ฉันอยากเล่า
ก็เลยอยากตั้งกระทู้ใหม่ให้ปรับทุกข์กันน่ะ
คุณครูน่ารักๆ ในเว็บนี้มีเยอะงัยค่ะ...
Re: ฟังคุณครูนะจ๊ะ...นักเรียนที่รัก~* By: คนเดินดิน Date: ก.ค. 12, 2009, 01:13 PM
case one
ถ้าคุณครูคิดว่าเจอกับเด็กซนเข้าจัง ๆ แล้ว
เด็กลักษณะนี้จะรักสนุก อยู่ไม่นิ่ง
สิ่งที่เดินดินใช้กับเด็กลักษณะนี้คือกิจกรรมสนุก ๆ ก่อนเริ่มเข้าสู่บทเรียน
เพื่อเป็นการเรียกสมาธิเด็ก ๆ เหล่านี้จากการถูกรบกวนด้วยวิชาอื่น ๆ ก่อนหน้าวิชาเรา
จากนั้นก็จะต่อด้วยเนื้อหาบทเรียนที่เด็กควรได้รับในวันนี้ (ย้ำนะคะว่าอย่ามากซะจนเด็กรับไม่ไหว เพราะผลพวงที่จะได้รับคือความอคติต่อครูและวิชาที่คุณครูกำลังสอนอยู่นั่นเอง ซึ่งถ้ามันเกิดขึ้นกับเด็กแล้ว การเยียวยาก็นับว่าสาหัสพอสมควร ต้องอาศัยความอดทนของครูสูงมากกกกกกกกกค่ะ)
Re: ฟังคุณครูนะจ๊ะ...นักเรียนที่รัก~* By: คนเดินดิน Date: ก.ค. 12, 2009, 01:15 PM
เห็นคุณครูหลายๆคนในนี้ เสวนาถึงความน่ารักของเด็กนักเรียน ในกระทู้ เรื่องที่ฉันอยากเล่า ก็เลยอยากตั้งกระทู้ใหม่ให้ปรับทุกข์กันน่ะ
คุณครูน่ารักๆ ในเว็บนี้มีเยอะงัยค่ะ...
ผู้บริหารมาเองเลยนะคะเนี่ย
ไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
Re: ฟังคุณครูนะจ๊ะ...นักเรียนที่รัก~* By: Imtinan Date: ก.ค. 12, 2009, 01:23 PM
salam
ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยคนจ้า
Re: เรื่องที่ฉันอยากเล่า... By: คนเดินดิน Date: ก.ค. 12, 2009, 01:24 PM
salam
อยากขอบคุณพี่ ๆ นักข่าวไทยในหลาย ๆ ช่องที่นำเสนอการประท้วงที่เกิดขึ้นในประเทศจีน
ที่อย่างน้อย ๆ ก็ช่วยเปลี่ยนสรรพนามที่ใช้เรียกเดิมว่ามุสลิมหัวรุนแรง
เป็นชนกลุ่มน้อยบ้าง หรือกลุ่มผู้ก่อจราจลบ้าง
ถึงแม้ว่าการกระทำเช่นนี้จะไม่สามารถยุติเหตุการณ์ดังกล่าวได้
แต่เชื่อว่าอย่างน้อย ๆ ก็มีคุณค่าทางจิตใจที่พี่น้องมุสลิมจะไม่ต้องตกไปอยู่ในลัทธิเหมารวมอีก
ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ
Re: เรื่องที่ฉันอยากเล่า... By: กอ-กล้วย Date: ก.ค. 12, 2009, 08:57 PM
salam
ขอร่วมอุดมการณ์ด้วยคนนะคะ แม้จะไม่ได้เรียนครูมาก็ตาม
แต่อยากเป็นครูคะ อิงซาอัลลอฮฺ
Re: เรื่องที่ฉันอยากเล่า... By: Al Fatoni Date: ก.ค. 13, 2009, 10:33 AM
ไม่มีเรื่องขำๆมาเล่า มีแต่เรื่องเคล้าน้ำตามาระบาย......................
แต่ไม่ดีกว่า
เพราะไม่มีใครต้องการเรา.........................
บางครั้ง การที่เฉพาะแค่คนที่เราแคร์ไม่สนใจ เราก็อย่าไปเหมาว่าไม่มีใครสนใจเรานะ คนที่สนใจเรามีอีกมาก ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ พี่น้อง และเพื่อนๆ เพียงแต่เราไม่ค่อยสนใจพวกเขาเท่านั้น เราเลยมักจะคิดว่าไม่มีใครสนใจเรา อย่าเอาเฉพาะเขาคนนั้น มาทำให้เราต้องเปลี่ยนบางสิ่งในตัวเราเป็นไปในทางที่แย่เลย เพราะอย่างน้อย อัลลอฮฺก็ทรงอยู่กับเรา และไม่เคยทอดทิ้งเรา เพราะวันไหนที่พระองค์ทรงไม่เลียวแลเราแล้วละก็ วันนั้น เรามิอาจจะมีโอกาสได้หายใจในอากาศที่พระองค์ทรงสร้าง และไม่มีโอกาสอีกมากมายอย่างที่เราได้รับอยู่ทุกวันนี้ แม้ในวินาทีนี้ก็ตาม - วัลลอฮุอะอฺลัม - วัสสลามุอลัยกุม
Re: เรื่องที่ฉันอยากเล่า... By: as-satuly Date: ก.ค. 13, 2009, 11:09 PM
วันเวลาที่ได้ผ่านพ้นไปแต่ละวันนั้น มันก็มีความแตกต่างกันออกไปของแต่ละสภาพการณ์ของการดำเนินชีวิตและการดำรงชีวิตของมนุษย์แต่ละคน เช่นกัน...มนุษย์คนหนึ่ง ก็คือกระผมเองแหละครับ ซึ่งในวันนี้นั้น ผมก็ได้ตื่นจากนอนจนถึงเวลานอนก็ดำเนินชีวิตและดำรงชีวิตไปตามระบบของชีวิตเหมือนที่ทำกันอยู่ทุกวัน แต่มีอยู่ช่วงหนึ่งของวันนี้ ที่ทำให้กระผมนั้นมีความประทับใจก็คือว่า ประมาณช่วงบ่ายสามโมงของวันนี้ เป้นช่วงเวลาเรียนภาษาอังกฤษ เล่ม สาม ของวันนี้นั้น ซึ่งเป็นวันที่อาจารย์(ผู้หญิง
)นัดพวกผมและเพื่อนๆที่ลงทะเบียนเรียนวิชาดังกล่าวนี้ สอบเก็บคะแนนแบบรอบนัดธรรมดา แต่ว่าวันนี้ ผมมีความภาคภูมิใจอยู่ สอง ประเด็นด้วยกัน ก็คือ ผมทำข้อสอบ(พอ)ได้อ่ะน่ะ และอีกอย่างก็คือ ผมทำข้อสอบไปจนถึงปลายๆข้อท้ายสุด(ที่ยังไม่ใช่ข้อสุดท้ายที)นั้น ก็คือว่า ผมอ่านๆข้อสอบ(ที่เป็นภาษาอังกฤษ...แต่ไม่ได้บอกว่า ผมเก่งภาษาอังกฤษ แต่เพียงออกออกเขียนได้ก็เท่านั้นเอง)จากข้อดังกล่าวแล้ว ไม่เข้าใจและมีความงงและก็งงเป็นอย่างมาก เลยเอยปากของผมเอง ถามกับอาจารย์คนดังกล่าวว่า “อาจารย์เขียน(พิมพ์)ข้อสอบข้อนี้นั้น ผิดหรือเปล่าครับ ?” อาจารย์ก็อ่านและก็บอกแก่พวกเราว่า “อาจารย์เขียน(พิมพ์)ผิดเองค่ะ...ต้องขอโทษ(มะอาฟ)เป็นอย่างแรง(สูง)น่ะค่ะ...” และผมก็รู้สึกล่องอกและคบายความมึนงงออกไป และสามารถทำได้เสร็จอย่างสมบูรณ์แบบ มันช่างเป็นข้อสอบที่พิเศษสุดสำหรับผมไปเลยในรอบหนึ่งปีที่ผ่านมาเลยล่ะครับ...อัลหัมดุลิลลาฮฺ และสุดท้าย(ท้ายสุดของ ณ เวลานั้น มันก็หมดคาบเรียนพอดีอ่ะน่ะ สุดท้ายก็ได้ยินคำ(หวานๆ
)ที่ว่า see you again next week…. วัลลอฮุอะอฺลัม วัสสลามุอะลัยกุม